Την δέσμευσή της για ένα πακέτο μέτρων χαλάρωσης την ώρα που γίνεται τεράστια προσπάθεια για ανάκαμψη της ανάπτυξης και του χαμηλού πληθωρισμού ανέλαβε η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα τον περασμένο Ιούλιο.
Όπως αναφέρουν σε δημοσίευμά τους οι Financial Times, η αντίδραση των αγορών ήταν σε πλήρη αρμονία με αυτή την εξέλιξη, προχωρώντας σε τιμολόγηση της μείωσης των επιτοκίων και της επανενεργοποίησης του προγράμματος αγοράς ομολόγων που είχε λήξει τον Δεκέμβριο του 2018.
Σημειώνεται ότι τα διετή κρατικά ομόλογα που αντιδρούν με ιδιαίτερη ευαισθησία στις προσδοκίες των επιτοκίων, διαμορφώνονται χαμηλότερα από το υφιστάμενο επιτόκιο καταθέσεων της ΕΚΤ, δηλαδή το αρνητικό -0,4%, σε σχεδόν όλες τις ευρωπαϊκές αγορές.
Ο απερχόμενος πρόεδρος της ΕΚΤ Μάριο Ντράγκι, έχει πλέον το καθήκον να υπερβεί τις προσδοκίες της αγοράς, ιδιαίτερα λόγω των αμφιβολιών για την ανάγκη περισσότερης ποσοτικής χαλάρωσης, την οποία έχουν εκφράσει ήδη εδώ και λίγες ημέρες το υπόλοιπο διοικητικό συμβούλιο της ΕΚΤ.
Σύμφωνα με την επικεφαλής παγκόσμιων επιτοκίων στην TD Securities της Νέας Υόρκης Priya Misra, εκείνο που αναμένεται είναι ένα επιθετικό πακέτο χαλάρωσης από την ΕΚΤ. Η TD πιστεύει ότι η ΕΚΤ θα μειώσει τα επιτόκια δυο φορές, κατά 0,1% την Τετάρτη και ξανά στην πρώτη συνάντηση με την Christine Lagarde ως πρόεδρο το Δεκέμβριο, ενώ θα ανακοινώσει νέες μηνιαίες αγορές ομολόγων ύψους 40 δισ. ευρώ.
Η εν λόγω εξέλιξη είναι από μόνη της ικανή να οδηγήσει τις αποδόσεις των ομολόγων ακόμα χαμηλότερα, με την Misra να περιμένει πως η απόδοση του γερμανικού 10ετους θα διαμορφωθεί στα τέλη του χρόνου στο -0,8%, έναντι -0,61% σήμερα.
Την ίδια ώρα, ένα μικρότερο πακέτο αγορών μάλλον θα απογοήτευε τους επενδυτές ομολόγων, την ώρα που ο επικεφαλής οικονομολόγος της AXA Gilles Moëc εκτιμά πως ο Μάριο Ντράγκι θα συμβιβαστεί με τους περισσότερο σκεπτικιστές συναδέλφους του και θα επιλέξει να προχωρήσει σε μηνιαίες αγορές 25 δισ. ευρώ για τους επόμενους έξι μήνες. Αυτό, κατά πάσα πιθανότητα, θα επέτρεπε στην ΕΚΤ να αποφύγει το πολιτικά «δύσκολο» βήμα της αύξησης του ορίου αναφορικά με το πόσα ομόλογα κάθε χώρας μπορεί να κατέχει και το οποίο σήμερα έχει τεθεί στο 33%.