Οι Κεντρικές Τράπεζες ξεμένουν από πυρομαχικά

Οι εναλλακτικές αρχίζουν και εξαντλούνται απέναντι στο ενδεχόμενο μιας νέας ύφεσης.

Η ώρα κατά την οποία οι Κεντρικές Τράπεζες θα ξεμείνουν από «πυρομαχικά» πλησιάζει, σύμφωνα με τον απερχόμενο Διοικητή της Τράπεζας της Αγγλίας Mark Carney.

Σύμφωνα με συνέντευξη που παραχώρησε στους Financial Times, ο κος Carney επισημαίνει ότι τα βραχυπρόθεσμα επιτόκια είναι ήδη κοντά ή κάτω από το μηδέν σε ολόκληρο τον κόσμο, την ώρα που οι κυβερνητικές δαπάνες θα πρέπει να αυξηθούν περαιτέρω με στόχο τη σταθεροποίηση της ανάπτυξης. 

Την ίδια ώρα αποδίδει δίκαιο στους πολιτικούς, οι οποίοι ανησυχούν ότι ο ρόλος τους στην λήψη αποφάσεων μειώνεται αισθητά, με τους τεχνοκράτες να κερδίζουν συνεχώς έδαφος. 

Ωστόσο δεν είναι ο μόνος που προειδοποιεί σε σχέση με τα ανωτέρω. 

Κατά τη συνάντηση της Αμερικανικής Οικονομικής ένωσης στο Σαν Ντιέγκο την περασμένη εβδομάδα, οι πρώην πρόεδροι της Fed Ben Bernanke και Janet Yellen, δήλωσαν ότι θα χρειαστεί να υπάρξει μεγαλύτερος ρόλος για τη δημοσιονομική πολιτική και κάλεσαν το Κογκρέσο να ενισχύσει τους «αυτόματους μηχανισμούς σταθεροποίησης», στον φόρο και τα ωφελήματα. 

Ωστόσο, ενώ οι κεντρικές τράπεζες σε παγκόσμιο επίπεδο δεν διαθέτουν και πολύ μεγάλο περιθώριο προκειμένου να μειώσουν τα επιτόκιά τους, υπάρχουν κι άλλες λύσεις που παρουσιάζονται στο προσκήνιο, όπως τα λεγόμενα «μη συμβατικά» μέτρα δημοσιονομικής πολιτικής που λαμβάνουν συγκεκριμένα κράτη. 

Η Τράπεζα της Ιαπωνίας, για παράδειγμα, άρχισε να στοχεύει σε ωμακροπρόθεσμα επιτόκια και δεσμεύτηκε να «ανεβάσει τον πληθωρισμό» για το 2016. Την ίδια ώρα, η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα μείωσε τα επιτόκια κάτω από το μηδέν το 2014, ακολουθώντας τη Σουηδική Riksbank, η οποία πραγματοποίησε το πρώτο πείραμα με τα αρνητικά επιτόκια το 2009.

Αυτά τα μέτρα φάνηκαν σωστά, αλλά πολλά από τα αποτελέσματά τους ήταν απογοητευτικά: οι προβλέψεις για τον πληθωρισμό στην Ιαπωνία έχουν επανειλημμένα αναθεωρηθεί προς τα κάτω. Χωρίς σοβαρά αντεπιχειρήματα, κανείς δεν μπορεί να γνωρίζει  πόσο κακό θα μπορούσε να αποβεί εάν η ΕΚΤ και η Βοσνία-Ερζεγοβίνη δεν είχαν υιοθετήσει τέτοια ριζοσπαστικά μέτρα. 

Πολλοί τώρα υποστηρίζουν ότι το τελικό κόστος υπερβαίνει τα οφέλη , με την Riksbank να αυξάνει τον περασμένο μήνα τα επιτόκια από τα αρνητικά επίπεδα, εκτιμώντας ότι το κίνητρο δεν δικαιολογούσε τις παρενέργειες, ιδιαίτερα τη ζημία στην κερδοφορία των τραπεζών.

Η έλλειψη αποτελεσματικών μεθόδων φέρνει νέες σκέψεις. Στη συνάντηση της Αμερικανικής Οικονομικής Ένωσης, η Mary Daly, πρόεδρος της Fed του Σαν Φρανσίσκο, πρότεινε ότι η κεντρική τράπεζα θα μπορούσε να επιτρέψει στον πληθωρισμό να υπερβεί τον στόχο για μια σημαντική περίοδο προκειμένου το έλλειμα που υπάρχει σήμερα να αντισταθμιστεί. 

Πρόσθεσε δε ότι πιθανώς θα χρειαστεί ένα «νέο πλαίσιο». 

Οι κεντρικές τράπεζες μπορεί να μην έχουν πολλές εναλλακτικές, ωστόσο εναλλακτικές υπάρχουν. 

Σύμφωνα με τους Financial Times, ενδεχομένως να έχει έρθει να καθορίσουν τον τρόπο με τον οποίο σκοπεύουν να δράσουν στην επόμενη ύφεση.
 

Η Fed βρίσκεται εν μέσω μιας στρατηγικής αναθεώρησης της αποστολής της, ενώ η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα πρόκειται να πραγματοποιήσει το πρώτο της τεστ από το 2013.
Οι κεντρικοί τραπεζίτες ενδέχεται να θέλουν χαλαρότερες δημοσιονομικές πολιτικές και διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις, αλλά δεν μπορούν να βασίζονται σε πολιτικούς που έρχονται αντιμέτωποι με περιορισμούς. 
 

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ