Επιμέλεια: Ξένιος Μεσαρίτης
Ένας νέος τρόπος διαφυγής αναδύεται για όποιον θέλει να αποφύγει τα Lockdowns του δεύτερου κύματος της πανδημίας του κορωνοϊού.
Νωρίτερα αυτό το μήνα, η Ισλανδία προχώρησε αθόρυβα σε αλλαγές στο πρόγραμμα εξ αποστάσεως εργασίας για πολίτες χωρών που δεν ανήκουν στην σύμβαση Σέγκεν.
Οι Αμερικανοί - και υπήκοοι άλλων χωρών που πλέον δεν απαιτείται να έχουν βίζα για να εισέλθουν στην Ισλανδία, θα επιτρέπεται να παραμείνουν στη χώρα της «Φωτιάς και του Πάγου» για έξι μήνες χωρίς διακοπή, παρά το γεγονός ότι τα σύνορα της χώρας παραμένουν σε μεγάλο βαθμό κλειστά.
Ωστόσο, υπάρχει μια εκπληκτική παράμετρος: Για να μπορεί κάποιος να διαμείνει στην Ισλανδία κάτω από αυτές τις συνθήκες θα πρέπει να εργάζεται ήδη κάπου με τον ετήσιο μισθό του να είναι εξαψήφιος.
«Νομίζω ότι η ιδέα είναι να προσελκύσουμε επαγγελματίες υψηλού εισοδήματος από τη Silicon Valley ή το Σαν Φρανσίσκο για να ξοδέψουν τα χρήματά τους εδώ, αντί εκεί», εξηγεί ο Asta Gudrun Helgadottir, μέλος του «Κόμματος των Πειρατών» της Ισλανδίας και πρώην μέλος του κοινοβουλίου.
Αν και οι φιλοξενούμενοι μεγάλης διάρκειας δεν είναι ακριβώς τουρίστες, η ελπίδα είναι ότι θα νοικιάσουν Airbnbs που δεν χρησιμοποιούνται, θα γεμίσουν κενά τραπέζια σε εστιατόρια και θα κατευθυνθούν προς την εξοχή τα σαββατοκύριακα για να εξερευνήσουν τη χώρα σαν ταξιδιώτες. «Θα χρειαστεί να βάλουν βαθιά το χέρι στην τσέπη για να το κάνουν αυτό», τόνισε ο Helgadottir.
Η Ισλανδία δεν είναι η πρώτη χώρα που χρησιμοποιεί τη συγκεκριμένη στρατηγική. Οι Βερμούδες, τα Μπαρμπάντος, τα Νησιά Καϊμάν και η Εσθονία έχουν επίσης χρησιμοποιήσει τη στρατηγική για να συγκεντρώσουν έσοδα από το εξωτερικό κατά τη διάρκεια της πανδημίας που υποφέρει από τον τουρισμό.
Αλλά η Ισλανδίας είναι μοναδική περίπτωση, δεδομένου ότι εξυπηρετεί αυστηρά τους πλούσιους επισκέπτες, αφού δεν ήταν ποτέ επιλογή χαμηλού προϋπολογισμού. Οι Βερμούδες, για παράδειγμα, απαιτούν λίγο περισσότερο από 263 δολάρια αίτηση για όσους θέλουν να ανταλλάξουν καραντίνα με μια προσωρινή περιπέτεια στο νησί. Η Ισλανδία απαιτεί απόδειξη μηνιαίου μισθού 1 εκατομμυρίου ισλανδικών κορόνων ($ 7.360) ή περίπου 88.000 $ ετησίως και οι αιτούντες πρέπει να φέρουν μαζί τους πιστοποιητικά αρνητικών τεστ στον κορωνοϊό.
Οι ντόπιοι που σχολίασαν το γεγονός στο Bloomberg πιστεύουν ότι ο στόχος είναι να προωθήσουν τις επενδύσεις να γίνει συνωστισμός στο νησιωτικό κράτος, αλλά και χωρίς να επιβαρύνουν το εθνικό σύστημα υγείας, το οποίο μπορεί εύκολα να επιβαρυνθεί, δεδομένου του πληθυσμού της χώρας περίπου 357.000.
Η χώρα φαίνεται να έχει περιορίσει την νέα εξάπλωση του ιού, με τις περιπτώσεις του κορωνοϊού να κυμαίνονται στις 5.000 από τον Μάρτιο.
Υπάρχει επίσης η ελπίδα ότι, με την ανεργία που αυξάνεται σε όλο τον κόσμο, η τεκμηρίωση του εισοδήματος θα εμποδίσει τους προσωρινούς κατοίκους να ανταγωνιστούν με Ισλανδούς για τοπικές θέσεις εργασίας.
Όλα αυτά μπορεί να ακούγονται εκτός χαρακτήρα για μια χώρα που υπερηφανεύεται για τα σοσιαλιστικά ιδανικά και είναι ευαίσθητη για τη δική της ομοιογένεια, αναφέρει το Bloomberg.
Ο Helgadottir σημειώνει γρήγορα ότι οι νέοι κανονισμοί εισόδου στην χώρα είναι πιθανό να ευνοούν τους λευκούς ταξιδιώτες υψηλών εισοδημάτων από τις ΗΠΑ, τον Καναδά, την Αυστραλία και τη Νέα Ζηλανδία.
«Αλλά αυτή μπορεί να είναι η Ισλανδία του μέλλοντος: λιγότερο επικεντρωμένη στην τροφοδοσία των μαζών και πιο ευτυχισμένη να προσφέρει πολυτελή τουρισμό στους λίγους».
Ώρα για επανεξέταση του τουρισμού
Το 2018, μετά από μια δεκαετία ταχείας τουριστικής ανάπτυξης, η Ισλανδία απαρίθμησε 2,3 εκατομμύρια επισκέπτες, με τις διεθνείς αφίξεις να ξεπερνούν τον τοπικό πληθυσμό κατά εφτά φορές. Κανείς δεν περίμενε ότι για ένα μεγάλο μέρος του 2020, οι μόνες εξερχόμενες πτήσεις θα αφορούσαν εξαγωγές ψαριών.
Αυτή η ακραία μετάβαση από τον υπερ-τουρισμό στον υπό-τουρισμό – με τον αριθμό των επισκεπτών να μειώνεται κατά 79%, ακόμη και μετά το άνοιγμα των πτήσεων προς την περιοχή Σένγκεν σήμανε την προσωρινή καταστροφή για πολλές τοπικές επιχειρήσεις. Όμως, όπως στη Βενετία, την Ταϊλάνδη και το Άμστερνταμ, τρεις παραδοσιακούς πολυσύχναστους προορισμούς, υπήρξαν οφέλη για το νησιωτικό κράτος.
Ο Einar Saemundsen, διευθυντής του Εθνικού Πάρκου Thingvellir, λέει ότι έχει δει την αναγέννηση των ευαίσθητων νερών και των λειχήνων που φωτίζουν τα μαύρα ηφαιστειογενή πεδία και οι παγετώδεις ρωγμές αυτοκαθαρίζονται με νέες εγχύσεις παγωμένης απορροής. Η αναγέννηση μπορεί να συνεχιστεί εάν οι διαχειριστές πάρκων μπορούν να μειώσουν την πυκνότητα των επισκεπτών.
Έχουν επίσης ξεκινήσει έργα μικρών ξενοδοχείων σε αραιοκατοικημένες περιοχές. Η επιτυχία των δύο πρώτων πολυτελών καταφυγίων της Ισλανδίας, το κτήριο Helley-skiing Eleven Experience Deplar Farm και το Retreat στο Blue Lagoon, όπου οι τιμές ξεκινούν από 2.000 $ ανά διανυκτέρευση, έχουν δείξει ότι οι επενδύσεις πέντε αστέρων μπορούν να ευδοκιμήσουν, ακόμη και σε μια χώρα που είναι πιο δημοφιλής για επισκέπτες που εξορμούν τα Σαββατοκυρίακα από ότι επισκέπτες που προτιμούν τα θέρετρα.