Γεννημένος στις 27 Μαΐου 1923 στη Γερμανία, ο Χένρι Κίσινγκερ αποτελεί έναν από τους σημαντικότερους πολιτικούς, διπλωμάτες και ακαδημαϊκούς του προηγούμενου αιώνα.
Υπηρέτησε ως 56ος υπουργός Εξωτερικών των Ηνωμένων Πολιτειών, από το 1973 έως το 1977 υπό τους προέδρους Ρίτσαρντ Νίξον (1973-1974) και Τζέραλντ Φορντ (1974-1977) και είναι μέλος του Ρεπουμπλικανικού Κόμματος.
Ορόσημο για τη διεθνή διπλωματία
Ο Κίσινγκερ, θεωρείται ένας από τους εκπροσώπους ορόσημα της διεθνούς πολιτικής και διπλωματίας, κυρίως κατά τον 20ο και λιγότερο κατά τον 21ο αιώνα.
Το 1973, έλαβε το Βραβείο Νόμπελ Ειρήνης, για τη συμβολή του στην κατάπαυση του πυρός στον Πόλεμο του Βιετνάμ.
Αποτελεί το γηραιότερο εν ζωή πρώην μέλος του Υπουργικού Συμβουλίου των Ηνωμένων Πολιτειών και το τελευταίο επιζών μέλος του Υπουργικού Συμβουλίου του Ρίτσαρντ Νίξον.
Η πρώιμη πορεία του
Το 1943, λαμβάνει την αμερικανική υπηκοότητα και έξι χρόνια αργότερα παντρεύεται την Ann Fleischer, με την οποία απέκτησαν δύο παιδιά, την Ελίζαμπεθ και τον Ντέιβιντ.
Μερικά χρόνια αργότερα, το 1955, παίρνει το διδακτορικό του από το πανεπιστήμιο του Χάρβαρντ, στην Φιλοσοφία, την Ιστορία και τις Διεθνείς σχέσεις.
Κάπου εκεί, ξεκινάει ουσιαστικά και η διαδρομή του στην πολιτική και την διπλωματία των ΗΠΑ.
Από το 1955 έως και το 1968, υπηρέτησε τρεις προέδρους – Αιζενχάουερ, Κένεντι και Τζόνσον- από το πόστο του συμβούλου ασφαλείας και στρατηγικής.
Το 1968 αναλαμβάνει σύμβουλος ασφαλείας επί προεδρίας Νίξον και από το 1973-1977 διατέλεσε υπουργός εξωτερικών των Νίξον και Φορντ, ενώ την δεκαετία του 1980 έπεστρεψε ως σύμβουλος εξωτερικών υποθέσεων της κυβέρνησης Ρήγκαν.
Ψυχρός Πόλεμος
Το 1969, για πρώτη φορά, με πρωτοβουλία του Κίσινγκερ, οι ΗΠΑ και η τότε Σοβιετική Ενωση, συμφώνησαν να μειώσουν την κούρσα των πυρηνικών, μετά τις συνομιλίες για τον περιορισμό των στρατηγικών όπλων (SALT). Αυτό αποτέλεσε ένα σημαντικό παράσημο στην διαδρομή του, καθώς πρωτοστάτησε στην ύφεση της ψυχροπολεμικής ρητορικής με την ΕΣΣΔ του Λεονίντ Μπρέζνιεφ.
Επιπλέον, μετά το 1969, ο Κίσινγκερ ήταν υπεύθυνος για το «άνοιγμα» των διπλωματικών σχέσεων των ΗΠΑ με την κομμουνιστική Κίνα του Μάο Τσε Τουνγκ.
Η κυβέρνηση Νίξον προσέγγισε διπλωματικά την Κίνα για να ενισχύσει τη θέση των ΗΠΑ στην Ασία. Μετά από μυστικές διαπραγματεύσεις του -υπουργού εξωτερικών πλέον- Χένρι Κίσινγκερ με τον κινέζο πρωθυπουργό Ζου Ενλάι, ο πρόεδρος Νίξον συναντήθηκε για πρώτη φορά στην Κίνα με τον Μάο Τσετούνγκ τον Φεβρουάριο του 1972, σηματοδοτώντας επί της ουσίας το ξεκίνημα μιας νέας εποχής στις σχέσεις των δύο χωρών.
Πόλεμος του Βιετνάμ
Ο πόλεμος του Βιετνάμ είχε οδηγήσει σε ένα θανάσιμο αδιέξοδο, διχάζοντας την Αμερική. Ο Κίσινγκερ ηγήθηκε των ειρηνευτικών συνομιλιών, οι οποίες επέτρεψαν στον στρατό των ΗΠΑ να κάνει μια ασφαλή και αξιοπρεπή αποχώρηση το 1973 μετά από οχτώ χρόνια σύγκρουσης.
Το ίδιο έτος, έλαβε το Βραβείο Νόμπελ Ειρήνης, για την συμβολή του στον τερματισμό των εχθροπραξιών στον Πόλεμο του Βιετνάμ.
Η επίθεση στο Σινά
Τον Οκτώβριο του 1973, Ισραηλινοί αξιωματούχοι ενημέρωσαν τον Κίσινγκερ, ότι ο επονομαζόμενος και ως τέταρτος αραβοϊσραηλινός πόλεμος μόλις είχε ξεκινήσει. Ο πρόεδρος Νίξον έδωσε εντολή στον Κίσινγκερ να ξεκινήσει διαπραγματεύσεις με το Ισραήλ, την Συρία και την Αίγυπτο, οι οποίες πήραν το όνομα «διπλωματία των λεωφορείων» του Κίσινγκερ.
Οι ειρηνευτικές συνομιλίες για το τέλος του πολέμου ήταν η πρώτη φορά που Άραβες και Ισραηλινοί αξιωματούχοι συναντήθηκαν απευθείας μετά από τον πόλεμο του 1948. Η συμφωνία που επιτεύχθηκε μνημονεύεται μέχρι σήμερα, ως μια ακόμα τεράστια διπλωματική επιτυχία του Κίσινγκερ.
Υποστήριξη σε αυταρχικά καθεστώτα
Επιπλέον, με δικές του πρωτοβουλίες η κυβέρνηση των ΗΠΑ στήριξε αυταρχικά καθεστώτα σε όλο τον κόσμο, τα γνωστότερα των οποίων υπήρξαν η ελληνική Χούντα των Συνταγματαρχών και η Χούντα του στρατηγού Αουγούστο Πινοσέτ στη Χιλή.
Εν τω μεταξύ, έχει δεχθεί στο παρελθόν σκληρή κριτική για την πολιτική του. Μεταξύ άλλων ο Αμερικανός δημοσιογράφος Κρίστοφερ Χίτσενς στο βιβλίο του «Η Δίκη του Χένρυ Κίσσινγκερ», υποστηρίζει ότι θα έπρεπε να δικαστεί για εγκλήματα πολέμου και εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας. Μέσα από τις σελίδες του βιβλίου, ο Χίτσενς αποκαλύπτει την εγκληματική κατά τον ίδιο, δράση του Κίσινγκερ, στην Ινδονησία, το Μπαγκλαντές, τη Χιλή, την Κύπρο και το Ανατολικό Τιμόρ.
Το 2001, δέχθηκε πυρ ομαδόν για την ανάμιξή του στο καθεστώς Πινοσέτ.
Φάκελος Κύπρος
Επί ημερών του, όντας υπουργός εξωτερικών των ΗΠΑ, έλαβε χώρα το πραξικόπημα της ελληνικής Χούντας και η πολύνεκρη τουρκική εισβολή στην Κύπρο τον Ιούλιο και Αύγουστο του 1974. Σύμφωνα με εμπιστευτικά έγγραφα του Foreign Office, στόχος της στάσης του Κίσινγκερ στο Κυπριακό ήταν να ικανοποιηθεί πλήρως η Τουρκία.
O πρώτος που αποκάλυψε ότι ο Κίσσινγκερ και η κυβέρνηση των ΗΠΑ ήταν ενήμεροι για το επικείμενο πραξικόπημα της Χούντας των Συνταγματαρχών ήταν ο πολιτικός ανταποκριτής των New York Times. Συγκεκριμένα, σε δημοσίευμά του σε φύλλο της εφημερίδας τον Αύγουστο του 1974, έγραψε ότι στο Στέητ Ντιπάρτμεντ γνώριζαν για τα σχέδια των συνταγματαρχών πριν γίνει το πραξικόπημα.
Ο Μάικλ Ρούμπιν, συνεργάτης του think tank American Enterprise αναφέρεται στο «διαρκές έγκλημα του Κίσινγκερ στην Κύπρο», τονίζοντας στην Washington Examiner πως αποτελεί τον οδηγό του Ερντογάν στο να «εκτοξεύει» απειλές για τα ελληνικά νησιά.
«Δεν υπάρχει κανένα αμερικανικό συμφέρον για το οποίο οι Τούρκοι δεν πρέπει να κατέχουν το 40% της Κύπρου», είχε συμβουλεύσει το 1973 ο Κίσινγκερ τον αμερικανό πρόεδρο Φορντ, σύμφωνα με όσα εξιστορεί ο Ρούμπιν.
Δίδυμοι Πύργοι και Ντόναλντ Τραμπ
Το 2002, διορίζεται από τον τότε πρόεδρο Τζορτζ Μπους να διευθύνει ειδική έρευνα, ώστε να διαπιστωθεί αν οι ΗΠΑ θα μπορούσαν να αποφύγουν το τρομοκρατικό χτύπημα στους Δίδυμους Πύργους.
Μετά από αρκετά χρόνια «ησυχίας», ο Κίσινγκερ επανέρχεται στα 93 του, ως σύμβουλος του Ντόναλντ Τραμπ κατά την διάρκεια της προεκλογικής του εκστρατείας το 2016.
Πρόσφατα, προειδοποίησε για τις δραματικές συνέπειες από την «γιγάντωση» της τεχνητής νοημοσύνης παγκοσμίως.
Ο Κίσινγκερ αποτελεί έναν από τους πιο ένθερμους υποστηρικτές της σχολής του ρεαλισμού στις διεθνείς σχέσεις, η οποία υποστηρίζει ότι η εξωτερική πολιτική ενός κράτους πρέπει να χαράσσεται με αποκλειστικό γνώμονα το εθνικό συμφέρον, αγνοώντας παράγοντες, όπως η ηθική ή τα ανθρώπινα δικαιώματα.
Αυτός είναι ο 100χρονος πλέον Χένρι Κίσινγκερ, και αν κάτι είναι βέβαιο , είναι το γεγονός ότι δεν πρόκειται να «αλλάξει μυαλά» τώρα, στα βαθιά του γεράματα.
Με στοιχεία από Wikipedia, CBS, Politico, New York Times, National Security Archive και Graphic News
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ: Το Twitter εγκαταλείπει τον κώδικα της Ε.Ε. κατά της παραπληροφόρησης