Ο μούκτης επέθανε στον Συνεργατισμό

Ακούω αρκετούς το τελευταίο διάστημα να κάνουν λόγο για την απώλεια του κοινωνικού προσώπου του Συνεργατισμού και για προσπάθεια που γίνεται για ξεπούλημα του έναντι πινακίου φακής και διερωτώμαι αν ζω σε άλλη χώρα από αυτούς.

Του Σωκράτη Ιωακείμ

Ανθρώπινο και κοινωνικό πρόσωπο για αυτούς είναι μήπως τα €7,5 δις μη εξυπηρετούμενα δάνεια τα οποία κάποιοι φρόντισαν να λάβουν με συνοπτικές διαδικασίες με τη μέθοδο του δανεικά και αγύριστα; Απώλεια του κοινωνικού προσώπου είναι το να δίνει χορηγία μέχρι και στην κουτσή Μαρία που έκανε εκδήλωση για να πωλήσει τάπερς σε σπίτια;

Αστείο είναι επίσης το να έχουν κάποιοι προσδοκίες να κάνουν οι φορολογούμενοι απόσβεση των χρημάτων που έβαλαν στο πλαίσιο της μνημονιακής σύμβασης για την ανακεφαλαιοποίηση του Συνεργατισμού. Αστείο γιατί οι εποπτικές απαιτήσεις συνεχώς αλλάζουν και επειδή οι τράπεζες έχουν αυξημένες προβλέψεις και επειδή το υφιστάμενο νομοθετικό πλαίσιο είναι τέτοιο που δεν επιτρέπει στα χρηματοπιστωτικά ιδρύματα να κινηθούν με ευελιξία για δραστική μείωση των κόκκινων δανείων.

Ο Συνεργατισμός πρέπει να ευχόμαστε όλοι να πωληθεί γιατί πλέον δεν θα ανήκει σε μας τους φορολογούμενους και θα πρέπει άλλοι να βρουν τρόπο να καλύψουν μελλοντικές τρύπες. Πρέπει να πωληθεί γιατί έστω και αργά συνειδητοποιήσαμε πως είχαμε ένα υπερμεγέθη τραπεζικό τομέα για τα δεδομένα της Κύπρου και πως επιβάλλεται να γίνουν στρατηγικές συνεργασίες. 

Σε ό,τι αφορά στις ανησυχίες των συντεχνιών για απολύσεις είναι φυσικό πως σε ενδεχόμενη συγχώνευση με άλλη τράπεζα θα μειωθεί ο αριθμός των 2,700 σήμερα εργαζομένων.  Ο αριθμός των εργαζομένων σε όλες τις τράπεζες σε σύγκριση με αυτό που ήταν το 2013 έχει μειωθεί κατά 15%, ενώ το δανειστικό και  καταθετικό χαρτοφυλάκιο που χειρίζονται οι τράπεζες μειώθηκε σωρευτικά κατά 40%. Άρα, αν λάβουμε υπόψιν και την επένδυση που κάνουν οι τράπεζες στις νέες τεχνολογίες τότε είναι δεδομένο πως θα δούμε και μείωση του προσωπικού όλων των τραπεζών κάτι που ήδη έχει γίνει με αρκετά σχέδια εθελούσιας εξόδου. 

Επικοινωνιακά η διοίκηση του Συνεργατισμού έκανε λάθη με την αλλαγή κάθε λίγο των επιχειρηματικών της πλάνων. Άρχισαν με την παραχώρηση δωρεάν μετοχών στους πελάτες τους, ακολούθως με την ένταξη στο ΧΑΚ και τώρα με τη διαδικασία για εξεύρεση επενδυτή ή επενδυτών. Όμως να δεν πρέπει να ξεχνούμε πως παρέλαβαν ένα ίδρυμα που κάθε άλλο με τράπεζα έμοιαζε. Ένα Κίνημα με ελλιπή έως και ανύπαρκτη εποπτεία, ένα Κίνημα που ασχολείτο από την πώληση φυτοφαρμάκων μέχρι τις τραπεζικές εργασίες και πλέον με αρκετό κόπο, το έκαναν τουλάχιστον να μοιάζει με Τράπεζα. Αυτό αποδεικνύεται και από το ενδιαφέρον που επιδεικνύεται για την εξαγορά μέρους ή ακόμη και της ολότητας του Συνεργατισμού.

Προσωπικά με όλο το σεβασμό στο Συνεργατισμό θεωρώ πως ενδεχόμενη πώληση του δεν θα βάλει ταφόπλακα στην ιστορία του, αλλά θα βάλει ταφόπλακα στην πρακτική του μούκτιν. Ο μούκτης επέθανε κατά την άποψη μου και πρέπει όλοι όσοι ευθυνόμαστε για αυτό τραπεζικοί και δανειολήπτες να κάνουμε την αυτοκριτική μας.

Κατά την άποψη μου ο Συνεργατισμός θα πωληθεί με ένα ποσό που θα ανταποκρίνεται στο ρίσκο αυτού που θα επιχειρήσει να τον εξαγοράσει και πρέπει να το αποδεχθούμε αυτό. Για να διορθώσεις ένα πρόβλημα πρέπει πρώτα να το αποδεχθείς και μετά να το διορθώσεις και δυστυχώς με λυπεί που υπάρχουν ακόμα άτομα που δεν βλέπουν ότι υπάρχει πρόβλημα.

-

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ