Είναι γεγονός πως αν συνειδητοποιήσουμε από πού ξεκίνησε η τιμή του Bitcoin, δηλαδή από λίγα σεντς, και πού έχει φτάσει, θα μας πιάσει… ίλιγγος.
Το σημερινό ύψος φαντάζει αστρονομικό. Μας αποδεικνύει όμως και κάτι άλλο. Ότι αποτελούσε μια τεράστια ευκαιρία που χάθηκε. Είναι όμως η μοναδική;
Το Bitcoin έχει μια ιδιότητα που μοιάζει πολύ με τον χρυσό. Δεν χρησιμεύει μόνο για κερδοσκοπία αλλά και για διασπορά κινδύνου. Πρόκειται για δύο διεθνή νομίσματα που δεν επηρεάζονται άμεσα από κάποια κεντρική αρχή, ιδιότητα που τα τοποθετεί στα μη συσχετιζόμενα περιουσιακά στοιχεία. Αυτή η έλλειψη συσχέτισης το κάνει ελκυστικό σε κάποιους επενδυτές ως ασφαλές καταφύγιο, υπό την έννοια ότι εξυπηρετεί όσους επιθυμούν να διαφοροποιηθούν από τους παραδοσιακούς κινδύνους της αγοράς.
Το Bitcoin, καθότι σχετικά πρόσφατο, ναι μεν απολαμβάνει ανεξαρτησία από τις υπόλοιπες χρηματιστηριακές αξίες αλλά δεν έχει γνωρίσει ύφεση στην πραγματική οικονομία. Σε τέτοιες συνθήκες, οι επενδυτές αποφεύγουν τις ριψοκίνδυνες τοποθετήσεις και προσπαθούν να προστατευτούν από τον πληθωρισμό. Άρα είναι λογικό να διοχετεύσουν τη ρευστότητά τους σε πιο παραδοσιακές και συντηρητικές τοποθετήσεις, όπως ο χρυσός, καθώς καλύπτει και τις δύο προϋποθέσεις.
Οι επενδυτές συχνά μπερδεύουν την κατάσταση του Bitcoin ως μη συσχετισμένου περιουσιακού στοιχείου με αντίστροφη συσχέτιση. Αναμένουν δηλαδή να αυξηθεί η τιμή του Bitcoin όταν πέσουν οι μετοχές και αντίστροφα. Πρέπει να γίνει κατανοητή η διαφορά μεταξύ της μη συσχέτισης και της αντίστροφης συσχέτισης.
Με μόνιμη ποσοτική χαλάρωση, εναλλάξ από τις μεγάλες Κεντρικές Τράπεζες, δεν είναι να απορεί κανείς γιατί πολλοί στρέφονται προς τον χρυσό. Μέσα σε μια πλημμυρίδα ομολόγων με αρνητικό επιτόκιο, η ζήτηση για προστασία του κεφαλαίου αποδεικνύεται η βασική κινητήρια δύναμη. Για όσους αναζητούν κάποιο περιουσιακό στοιχείο που δεν θα μπορεί να πληθωριστεί, ο χρυσός φαντάζει η αυτονόητη διέξοδος. Σύμφωνοι, αλλά ζούμε στον ψηφιακό κόσμο. Οι παλαιότερες γενιές αισθάνονταν ασφάλεια με τον χρυσό. Τώρα η νέα γενιά έχει εξοικειωθεί τόσο με τις ψηφιακές εφαρμογές, ώστε δεν της φαίνεται καθόλου παράξενο κάτι ψηφιακό, κάτι άυλο, να έχει αξία.
Είναι θέμα γενιάς ή αν θέλετε απλά μεταβολής της νοοτροπίας. Όσοι ήταν ενήλικοι όσο ίσχυε ο χρυσός κανόνας που καταργήθηκε πριν 50 χρόνια, αποτελούν μειοψηφία. Ελάχιστοι γνώρισαν την ανάγκη να χρησιμοποιήσουν τον χρυσό σε έκτακτες συνθήκες όπως ο πόλεμος. Δεν έχουν κάτι να τους δέσει ψυχολογικά.
Ειδικά οι νέοι έχουν παραστάσεις για το χρήμα σχεδόν αποκλειστικά ψηφιακές. Ο πλούτος που αυτή την ώρα κατέχουν οι μεγαλύτεροι σε ηλικία, νομοτελειακά, θα περάσει στους νεότερους. Είναι δεδομένο πως θα θελήσουν να διαφοροποιήσουν το χαρτοφυλάκιό τους. Να μην έχουν μόνο παραδοσιακές αξίες όπως οι πατεράδες τους κι ακόμα περισσότερο οι παππούδες τους.
Στο παγόβουνο δεν είναι αυτό που φαίνεται που σε βυθίζει. Αυτό που είναι επικίνδυνο βρίσκεται κάτω από το νερό. Για να συντηρηθεί το σύστημα έτσι όπως είναι φτιαγμένο, χρειάζεται περισσότερο χρέος, περισσότερο τύπωμα. Τι πιθανότητες έχει να ξεφύγει η κατάσταση από τον έλεγχο; Κανείς δεν ξέρει. Άλλοι υποστηρίζουν ότι είναι θέμα χρόνου, άλλοι ότι είναι απίθανο. Όσοι πάντως είχαν επαναπαυθεί στη διαβεβαίωση πως το σύγχρονο χρηματοοικονομικό σύστημα είναι σαν τα αεροπλάνα νέας γενιάς, που όταν καταστρέφεται στον αέρα ένα τμήμα του, μπορεί να συνεχίσει το ταξίδι του για ώρες, προσγειώθηκαν απότομα το 2008.
Όπως και να έχει, όλοι συμφωνούν σε τρία πράγματα:
α) Ότι η πιθανότητα η κρίση του 2008 να μην έχει ξεπεραστεί εντελώς είναι πάνω από 0%. Να παραμείνει σε αδράνεια σαν ιός, περιμένοντας να δραστηριοποιηθεί ξανά. Εξάλλου η ιστορία έχει δείξει πως μια περίοδος οικονομικής σταθερότητας ονομάζεται η περίοδος ανάμεσα σε δύο κρίσεις.
β) Ο περιορισμός του χρέους θα ξεκινήσει από τον περιορισμό των πιστώσεων. Δεν υπάρχει οικονομολόγος που δεν γνωρίζει για την ιστορική σχέση ανάμεσα στον δανεισμό και την ύφεση.
γ) Αν ή όταν συμβεί η επόμενη κρίση, θα υπάρξει πιθανότατα άσχημη κατάληξη. Θα βιώσουμε μια μεγάλης έκτασης ύφεση. Τουλάχιστον ξέρουμε τι θα επακολουθήσει: υπερπληθωρισμός ή με κάποιο τρόπο υποτίμηση του νομίσματός μας.
Ο χρυσός αντιπροσωπεύει την πραγματική οικονομία, το Bitcoin την άυλη-τεχνολογική. Σε ακραίες περιπτώσεις -ποιος μπορεί να τις αποκλείσει, άλλωστε;- φαντάζει λογικό να αναδυθεί ένα νέο οικονομικό σύστημα που θα στηρίζεται σε μια άλλη λογική. Μια λογική που να αξιοποιεί τις δυνατότητες της νέας τεχνολογίας.
Αν πράγματι φτιαχτεί ένα νέο νομισματικό σύστημα, είναι πολύ πιθανό να έχει σαν βάση ένα αποπληθωριστικό ψηφιακό νόμισμα, όπως έχει σχεδιαστεί να είναι το Bitcoin. Αν όχι το ίδιο, αφού φαίνεται με τα μέχρι τώρα δεδομένα να μην απειλείται η κυριαρχία του στον χώρο των κρυπτονομισμάτων, τουλάχιστον από κάποιο παρόμοιο.
Πηγή: euro2day.gr