Οι Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειας (ΑΠΕ) βασίζονται στην καθαρή ενέργεια που μας χαρίζει ο ήλιος, ο άνεμος και η θάλασσα. Ωστόσο, πρόκειται για πηγές ενέργειας που δεν έχουν σταθερή ροή, γεγονός που, στον «πεινασμένο» ενεργειακά σύγχρονο κόσμο μας, δημιουργεί πρόβλημα.
Αυτό σημαίνει ότι πρέπει να αποθηκεύσουμε αυτή την ενέργεια σε μπαταρίες. Όμως οι μπαταρίες βασίζονται σε υλικά όπως το λίθιο, το οποίο βρίσκεται σε πολύ μικρότερη ποσότητα από ό,τι είναι πιθανό να χρειαστεί για να καλυφθεί η ζήτηση που δημιουργείται από την προσπάθεια του κόσμου να μειώσει και να απαλλαγεί από τις εκπομπές άνθρακα.
Παρά τις νέες ανακαλύψεις αποθεμάτων λιθίου, η πεπερασμένη προσφορά αυτού του υλικού, η υπερβολική εξάρτηση από συνολικά 101 ορυχεία σε όλο τον κόσμο και οι περιβαλλοντικές επιπτώσεις του, έχουν οδηγήσει στην αναζήτηση εναλλακτικών υλικών μπαταριών.
Σε αυτό το σημείο έρχεται ο Damian Stefaniuk και το σκυρόδεμά του. Ο ίδιος και οι συνάδελφοί του στο Τεχνολογικό Ινστιτούτο της Μασαχουσέτης (ΜΙΤ) βρήκαν έναν τρόπο να δημιουργήσουν μια συσκευή αποθήκευσης ενέργειας γνωστή ως υπερπυκνωτή, από τρία βασικά, φθηνά υλικά, νερό, τσιμέντο και μια ουσία που ονομάζεται αιθάλη.
Οι υπερπυκνωτές είναι εξαιρετικά αποδοτικοί στην αποθήκευση ενέργειας, αλλά διαφέρουν σημαντικά από τις μπαταρίες. Μπορούν να φορτίζουν πολύ πιο γρήγορα από μια μπαταρία ιόντων λιθίου χωρίς να μειώνουν την απόδοσή της. Αλλά οι υπερπυκνωτές απελευθερώνουν επίσης την ενέργεια που αποθηκεύουν γρήγορα, γεγονός που τους καθιστά λιγότερο χρήσιμους σε συσκευές όπως τα κινητά τηλέφωνα, οι φορητοί υπολογιστές ή τα ηλεκτρικά αυτοκίνητα όπου απαιτείται σταθερή παροχή ενέργειας για μεγάλο χρονικό διάστημα.
Ωστόσο, σύμφωνα με τον Stefaniuk, οι υπερπυκνωτές από τσιμέντο άνθρακα θα μπορούσαν να συμβάλουν σημαντικά στις προσπάθειες για την απαλλαγή της παγκόσμιας οικονομίας από τον άνθρακα. «Αν μπορέσει να επεκταθεί, η τεχνολογία μπορεί να βοηθήσει στην επίλυση ενός σημαντικού ζητήματος, την αποθήκευση ανανεώσιμης ενέργειας», υπογραμμίζει.
Ο ίδιος και οι συνάδελφοί του ερευνητές στο ΜΙΤ και στο Ινστιτούτο Wyss του Πανεπιστημίου Χάρβαρντ υποστηρίζουν πως η εφεύρεσή τους θα μπορούσε να δημιουργήσει δρόμους που αποθηκεύουν την ηλιακή ενέργεια και στη συνέχεια την απελευθερώνουν για να φορτίζουν ασύρματα τα ηλεκτρικά αυτοκίνητα καθώς κινούνται κατά μήκος ενός δρόμου.
Μια άλλη εφαρμογή θα ήταν να χρησιμεύσουν ως αποθήκευση ενέργειας των σπιτιών, «να έχουμε τοίχους, ή θεμέλια, ή κολώνες, που είναι ενεργά όχι μόνο ως προς τη στήριξη μιας δομής, αλλά και ως προς το ότι αποθηκεύεται ενέργεια στο εσωτερικό τους», λέει ο Stefaniuk.
Αλλά είναι ακόμη νωρίς. Προς το παρόν, ο υπερπυκνωτής από σκυρόδεμα μπορεί να αποθηκεύσει λίγο λιγότερο από 300 watt, αρκετά για να τροφοδοτήσει μια λάμπα LED 10 watt για 30 ώρες.
Η απόδοση ενέργειας «μπορεί να φαίνεται χαμηλή σε σύγκριση με τις συμβατικές μπαταρίες, [αλλά] ένα δομικό στοιχείο 30-40 κυβικών μέτρων σκυροδέματος θα μπορούσε να είναι αρκετό για να καλύψει τις καθημερινές ενεργειακές ανάγκες μιας κατοικίας», λέει ο Stefaniuk.
«Δεδομένης της ευρείας χρήσης του σκυροδέματος παγκοσμίως, το υλικό αυτό έχει τη δυνατότητα να είναι ιδιαίτερα ανταγωνιστικό και χρήσιμο στην αποθήκευση ενέργειας», προσθέτει.
Η έρευνα ανοίγει πολλούς ενδιαφέροντες πιθανούς δρόμους γύρω από τη χρήση του ίδιου του δομημένου περιβάλλοντος ως μέσο αποθήκευσης ενέργειας.
Αλλά θα χρειαστεί περισσότερη έρευνα για να περάσει από το εργαστήριο στον πραγματικό κόσμο.
Πηγή: moneyreview.gr με πληροφορίες από το bbc
Διαβάστε επίσης: Ξαναπιάνει δουλειά η Επ. Οικονομικών με ΜΕΔ και εκατοντάδες νέες θέσεις εργασίας