Παγκόσμια Ημέρα για τη δημιουργία ενός κόσμου χωρίς καμιά μορφή διάκρισης

Η 1η Μαρτίου έχει καθιερωθεί ως η Παγκόσμια Ημέρα για τη δημιουργία ενός κόσμου χωρίς καμιά μορφή διάκρισης (Zero Discrimination Day) και συγκεκριμένα την εντατικοποίηση της διεκδίκησης της παντελούς εξάλειψης Νομοθεσιών και πρακτικών που προάγουν τις διακρίσεις σε όλα τα μέλη-κράτη των Ηνωμένων Εθνών.

Ξεκίνησε την 1η Μαρτίου 2014 από τον Εκτελεστικό Διευθυντή του UNAIDS Michel Sidibé, ενώ τον Φεβρουάριο του 2017 το UNAIDS κάλεσε τους ανθρώπους να «υψώσουν τη φωνή τους γύρω από το ζήτημα της μηδενικής διάκρισης (zero discrimination), να εκφραστούν και να αποτρέψουν τις διακρίσεις από το να παρεμβαίνουν στον δρόμο της υλοποίησης των προσδοκιών, των στόχων και των ονείρων των ανθρώπων»  

Πρόκειται λοιπόν για τη μια μέρα τον χρόνο όπου μας υπενθυμίζεται η συνεχής και επίπονη προσπάθεια που πρέπει να καταβάλλεται από τον/την καθένα/κάθε μια από εμάς ώστε να επέλθει η αλλαγή. Ως ψυχολόγοι, οφείλουμε να λειτουργήσουμε ως «φορείς της αλλαγής», για έναν κόσμο όπου θα τυγχάνει απόλυτου σεβασμού η αξιοπρέπεια κάθε ανθρώπινης ύπαρξης. Δυστυχώς, υπάρχουν πάρα πολλά πράγματα που πρέπει να γίνουν, και για αυτό, ως Παγκύπριος Σύλλογος Ψυχολόγων σε συνεργασία με το T.Ε.Α.Μ. Hip Hop collective centre, την ACCEPT LGBTI Κύπρου, την Κίνηση Συμπαράστασης για το AIDS αποφασίσαμε να διοργανώσουμε την εκδήλωση “Imagine a World Without Discrimination” την Παρασκευή 22 Μαρτίου και ώρα 20:00 στην αίθουσα εκδηλώσεων του Ευρωπαϊκού Πανεπιστημίου.

Η εκδήλωση αυτή δεν αποτελεί το τέλος της προσπάθειάς μας για έναν κόσμο χωρίς διακρίσεις, αλλά την έκφραση της πεποίθησής μας πως μόνο μέσα από συλλογική προσπάθεια πολλών φορέων, περιλαμβανομένων και πολιτικών παρατάξεων και οργανώσεων, μπορεί να επέλθει η αλλαγή. Δεσμευόμαστε να συνεχίσουμε τις προσπάθειες για διασφάλιση των δικαιωμάτων όλων των ανθρώπων και είμαστε στη διάθεση όλων των Μη Κυβερνητικών Οργανώσεων για να στηρίξουμε το έργο τους και να βοηθήσουμε όσο μπορούμε ώστε να ενισχυθεί η φωνή τους, ιδιαίτερα σε θεσμικό επίπεδο, με στόχο την τροποποίηση όλων των Νομοθεσιών που πιθανώς να περιλαμβάνουν στοιχεία διάκρισης. Μια τέτοια Νομοθεσία είναι για παράδειγμα ο «Περί Ψυχιατρικής Νοσηλείας Νόμος του 1997 (77(I)/1997)», ο οποίος χρήζει άμεσης τροποποίησης ώστε να μην υπάρχει η πιθανότητα στέρησης βασικών ελευθεριών στη βάση της διάκρισης που υπόκεινται τα άτομα που έχουν διαγνωστεί με μείζονα ψυχοπαθολογία. 

Εν κατακλείδι, υπενθυμίζουμε σε όλα τα μέλη του Παγκύπριου Συλλόγου Ψυχολόγων το Άρθρο 2.1.1. του Δεοντολογικού Κώδικα του ΠΑ.ΣΥ.ΨΥ. και συγκεκριμένα:
Ο ψυχολόγος οφείλει να προασπίζεται, να σέβεται και να προωθεί τα δικαιώματα, τις ελευθερίες, την αξιοπρέπεια, το απόρρητο της προσωπικής ζωής, την καλή ψυχολογική κατάσταση και την αυτονομία κάθε ανθρώπινης ύπαρξης, συμπεριλαμβανομένων (αλλά όχι αποκλειστικά) των δικαιωμάτων αυτοπροσδιορισμού της προσωπικότητας, ιδιωτικής ζωής και διαφορετικότητας, έχοντας συναίσθηση της επιρροής και του κύρους του στο κοινό.

Συνεπώς, η διεκδίκηση της μηδενικής διάκρισης και του απόλυτου σεβασμού στην αξιοπρέπεια κάθε ανθρώπινης ύπαρξης δεν αποτελεί ζήτημα επιλογής, αλλά βασική δεοντολογική και ηθική υποχρέωση που «απευθύνεται σε όλους τους ψυχολόγους, γυναίκες και άντρες, με οποιαδήποτε ειδίκευση, μέθοδο που ακολουθούν, καθήκοντα που αναλαμβάνουν, θεωρητικό ή πρακτικό προσανατολισμό και επαγγελματικούς στόχους». 

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ