«Πριν από σχεδόν 30 χρόνια, το ελληνικό κοινοβούλιο ψήφισε να παραπεμφθεί σε δίκη ο πρώην πρωθυπουργός, Κωνσταντίνος Μητσοτάκης, για τη φερόμενη εμπλοκή του σε ένα σχέδιο τηλεφωνικών παρακολουθήσεων πολιτικών αντιπάλων και δημοσιογράφων» γράφει ο Tony Barber, αρθρογράφος των Financial Times, προσθέτοντας ότι η υπόθεση «ξεθώριασε» αφού το τότε κυβερνών κόμμα, το ΠΑΣΟΚ, υποστήριξε πως οι κατηγορίες θα πρέπει να αποσυρθούν.
Τώρα, ο Κυριάκος Μητσοτάκης, ο γιος του πρώην πρωθυπουργού και νυν πρωθυπουργός από το 2019, βρίσκεται στο επίκεντρο ενός παρόμοιου σκανδάλου υποκλοπών, αναφέρει ο Barber, επισημαίνοντας ότι ο χρόνος θα δείξει αν θα οδηγήσει σε νομικές διαδικασίες.
Σύμφωνα με το δημοσίευμα, πολλά είναι τα αναπάντητα ερωτήματα αναφορικά με το ζήτημα που ρίχνουν σκιά πάνω από την κυβέρνηση του Μητσοτάκη.
Επισημαίνει δε, ότι το θέμα αποκτά ιδιαίτερη σημασία με δεδομένο ότι η εικόνα της Ελλάδας, παρουσιάζει μια «αξιοσημείωτη» μεταμόρφωση μετά τα χρόνια της κρίσης της δεκαετίας του 2010.
«Κάποτε φαινόταν πιθανό τα προβλήματα χρέους της χώρας να οδηγήσουν σε μια καταστροφική χρεοκοπία και έξοδο από την ευρωζώνη, απειλώντας τη νομισματική ένωση της Ευρώπης. Υπήρξε πολιτική πόλωση με την εκλογή το 2015 του ΣΥΡΙΖΑ, ενός ανερχόμενου κόμματος που σχημάτισε την πιο ακροαριστερή κυβέρνηση ευρωπαϊκής δημοκρατίας από τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο» γράφει χαρακτηριστικά, υπογραμμίζοντας ότι «αργά αλλά σταθερά, τα πράγματα άλλαξαν προς το καλύτερο»: η Ελλάδα υλοποίησε τους όρους των πιστωτών της με τέτοια επιτυχία που τον Αύγουστο η ΕΕ ανακοίνωσε το τέλος της «ενισχυμένης εποπτείας» των ελληνικών δημοσιονομικών και οικονομικών πολιτικών. Επίσης, έγινε πολύτιμος εταίρος στην αντιμετώπιση περιφερειακών προβλημάτων.
Το σκάνδαλο των υποκλοπών
«Δυστυχώς, το σκάνδαλο των υποκλοπών υποδηλώνει πως δεν είναι όλα ρόδινα στην πολιτική και στη διακυβέρνηση της Ελλάδας μετά την κρίση» αναφέρει ο Tony Barber, θυμίζοντας ότι μετά την ανάληψη της εξουσίας, ο Μητσοτάκης έθεσε την ΕΥΠ υπό τον έλεγχό του και έβαλε αρχηγό της τον Παναγιώτη Κοντολέων. Ο Κοντολέων παραιτήθηκε τον Αύγουστο, μετά την παραδοχή από την πλευρά της ΕΥΠ πως παρακολουθούσε το τηλέφωνο του αρχηγού του ΠΑΣΟΚ Νίκου Ανδρουλάκη.
Σημειώνει επίσης ότι το επόμενο κεφάλι που «έπεσε» ήταν αυτό του Γρηγόρη Δημητριάδη, γενικού γραμματέα του πρωθυπουργού, που είχε την πολιτική επίβλεψη της ΕΥΠ. «Ο Δημητριάδης τυχαίνει να είναι ανιψιός του Μητσοτάκη» υπογραμμίζει.
Διαψεύσεις
Το δημοσίευμα αναφέρεται στις εκ νέου διαψεύσεις από την πλευρά του Κωνσταντίνου Μητσοτάκη, περί εμπλοκής του στις υποκλοπές, σημειώνοντας πάντως ότι σκάνδαλο δεν καταλαγιάζει, «επειδή η υπόθεση Ανδρουλάκη δεν είναι μια μεμονωμένη περίπτωση».
«Κάποιος -ούτε εμείς ούτε η ΕΥΠ, λέει αγανακτισμένα η κυβέρνηση- χρησιμοποιεί παράνομα το ισραηλινό spyware Predator για να χακάρει τα τηλέφωνα και άλλων δημόσιων προσώπων, συμπεριλαμβανομένων δημοσιογράφων που ασχολούνται με την ερευνητική δημοσιογραφία» γράφουν οι FT.
Υπενθυμίζουν επίσης ότι μια επιτροπή του ευρωπαϊκού κοινοβουλίου που εξετάζει την παράνομη χρήση spyware επισκέφθηκε την Αθήνα την περασμένη εβδομάδα αναζητώντας απαντήσεις, αλλά έφυγε δυσαρεστημένη. Η ευρωβουλευτής της Ολλανδίας, Sophie in’t Veld, διαμαρτυρήθηκε πως οι ελληνικές αρχές δεν πραγματοποιούν «ενεργητική έρευνα για τους ενόχους».
Τα μυστήρια
Καταλήγοντας το άρθρο των Financial Times, υποστηρίζει ότι αυτό δεν είναι «το μόνο μυστήριο στο πρόσφατο παρελθόν της Ελλάδας»: «Την περίοδο των Ολυμπιακών Αγώνων της Αθήνας το 2004, τα τηλέφωνα περίπου 100 ατόμων, συμπεριλαμβανομένου του τότε πρωθυπουργού Κώστα Καραμανλή, παρακολουθούνταν επί μήνες. Μια δεκαετία αργότερα, προέκυψε ότι οι υποκλοπές μπορεί να ήταν μέρος μιας μυστικής επιχείρησης των ΗΠΑ, με στόχο την αποτροπή τρομοκρατικής επίθεσης κατά τη διάρκεια της διοργάνωσης».
Και συμπληρώνει ότι στο σημερινό σκάνδαλο, Έλληνες αξιωματούχοι έχουν αφήσει υπονοούμενα για εχθρική ξένη ανάμειξη και επικαλούνται τους κανόνες περί κρατικών μυστικών για να δικαιολογήσουν τη συγκάλυψη των πραγμάτων. «Αλλά όσο περισσότερο καθυστερεί η κυβέρνηση να δώσει εξηγήσεις τόσο περισσότερο φαίνεται ότι έχει κάτι να κρύψει. Η κωλυσιεργία της κινδυνεύει να προκαλέσει περισσότερη ζημιά στη φήμη της σταθερής και εύρυθμης διακυβέρνησης που έχει αποκτήσει με τόσο κόπο η Ελλάδα» κλείνει το άρθρο.
Πηγή: Financial Times