Του Χρίστου Χαραλάμπους
Τουλάχιστον απορία, αν όχι υποψία, προκαλεί η εμμονή του Πρωθυπουργού Τσίπρα να μην τροποποιεί την πολιτική της, κατά τα άλλα Αριστερής κυβέρνησης του σε ό,τι αφορά την παραχώρηση «χρυσών θεωρήσεων διαβατηρίου» έναντι επενδύσεων, που προέρχονται κυρίως από την Κίνα.
Ενώ το παράδειγμα της Κύπρου είναι τόσο κοντινό, παρά τα προβλήματα ελέγχου που όμως τώρα επιλύονται, εμμένει να αγνοεί βασικές αρχές κυρίως σε ό,τι αφορά στην κυκλική οικονομία που φέρνει έσοδα στα κρατικά ταμεία, άρα περιθώριο κοινωνικής πολιτικής, παράλληλα πάντα με τη δημιουργία θέσεων εργασίας που τόσο ανάγκη έχει η Ελλάδα. Και την ίδια ώρα με την εμμονή του αυτή δημιουργεί προβλήματα και στην Κύπρο καθώς εξωθεί Ελλαδίτες εργάτες της οικοδομικής βιομηχανίας, στο νησί της Αφροδίτης.
Χάνει εκατ. σε δυνητικό ΦΠΑ
Η λανθασμένη λογική του νυν Πρωθυπουργού έγκειται στο γεγονός ότι ενώ τρέχει το πρόγραμμα golden visa δεν θέτει ως προαπαιτούμενο την αγορά νεόδμητου ακινήτου, αλλά οποιουδήποτε ακινήτου, μη κατευθύνοντας έτσι τις επενδύσεις στην οικοδομική βιομηχανία που καταγράφει στην Ελλάδα πολύ ψηλά ποσοστά ανεργίας. Και με αυτή του την «εμμονή» εξωθεί στην ουσία, χιλιάδες Ελλήνων στην ξενιτιά. Μόνο στην Κύπρο, λένε τα τελευταία στατιστικά στοιχεία, εργάζονται περί τις 60 χιλιάδες Ελλήνων πλείστοι εξ αυτών στην οικοδομική βιομηχανία και συναφείς με αυτήν κλάδους. Υπολογίζεται ότι για την ανέγερση μίας κατοικίας χρειάζεται να εργαστούν περί των 50 με 100 προσώπων διαφόρων ειδικοτήτων.
Αυτό βεβαίως είναι μόνο η μία παράμετρος που έχει σχέση με την κοινωνική ευαισθησία της εκάστοτε Κυβέρνησης.
Υπάρχει όμως και η παράμετρος των δημοσίων οικονομικών, μέσω των οποίων βεβαίως μπορεί η οποιαδήποτε εκτελεστική εξουσία να ασκήσει κοινωνική πολιτική. Δημόσια έσοδα τα οποία χάνονται από τη στιγμή που οι δυνητικοί επενδυτές μπορούν να αγοράζουν μεταχειρισμένα ακίνητα αποφεύγοντας, παρακαλώ, την καταβολή ΦΠΑ 24%.
Για να αντιληφθεί κάποιος το μέγεθος των απωλειών, με βάση μια προκαταρτική ανάλυση και μαθηματική πράξη, αν οι χορηγήσεις αδειών, που μέχρι τα μέσα του 2017 είχαν φτάσει στις 1684, υπόκειντο σε επένδυση επί νεόδμητου ακινήτου, το ελληνικό δημόσιο θα είχε πρόσθετα στα ταμεία του περί των 200 εκατομμυρίων ευρώ.
Θα πρέπει εδώ να σημειωθεί ότι ο αρμόδιος Υφυπουργός Οικονομίας κ. Πιτσιόρλας παραδέχθηκε προσφάτως σε τηλεοπτική συνέντευξη του ότι η στρέβλωση αυτή δεν βοηθά την οικονομία, χωρίς όμως να προβαίνει σε οποιαδήποτε δέσμευση για μελέτη αλλαγών.
Φρενάρουν την ανάπτυξη…
Στην εξίσωση της κριτικής που ασκείται στο υπάρχον πρόγραμμα παραχώρησης χρυσών αδειών παραμονής από την Ελλάδα, θα πρέπει κάποιος να εντάξει και τους διαθέσιμους αριθμούς που δείχνουν ότι η Αθήνα παραμένει στον πάτο προσέλκυσης τέτοιων επενδύσεων σε σύγκριση με άλλες χώρες. Πολλώ δε μάλλον συγκρινόμενη με την Κύπρο, που αποτελεί παράδειγμα εξόδου από την κρίση, όπως την χαρακτηρίζουν, βεβαίως, Ευρωπαίοι αξιωματούχοι. Η τροφοδότηση της ανάπτυξης μέσω της βιομηχανίας των οικοδομών και ακινήτων είναι, είτε το παραδέχονται κάποιοι, είτε όχι, βασικός δημοσιονομικός πυλώνας που εξυπηρετεί την κυκλική ανάπτυξη πολλών τομέων αλλά και τη συσσώρευση χρημάτων στα δημόσια ταμεία που καλώς εχόντων των πολιτικών πρέπει να επιστρέφουν στους πολίτες.
Στην Κυπριακή Δημοκρατία, το πρόγραμμα – παρόλο που βρέθηκε στο στόχαστρο – έφερε 4 δις καθαρών επενδύσεων, παράλληλα με τα παρεμφερή κρατικά έσοδα μέσω των εμπλεκόμενων παραγωγικών τομέων.
Στην Ελλάδα μόλις ένα δις. Γιατί: Ερώτημα στο οποίο δίνει μια ενδιαφέρουσα απάντηση δικηγορικό γραφείο στην Ελλάδα που προχώρησε σε σχετική μελέτη. Έγραφε συγκεκριμένα: «σε αντίθεση με την Πορτογαλία και την Κύπρο, η Ελλάδα δεν διαθέτει έτοιμα συγκροτήματα κατοικιών προς πώληση στους ενδιαφερόμενους. Ως εκ τούτου, οι τελευταίοι πρέπει να υπολογίζουν σε μία χρονοβόρα διαδικασία αναζήτησης, επιλογής και αγοράς ακινήτου, όπως και της διαδικασίας μετεγγραφής. Προβλήματα δημιουργεί, επίσης, το γεγονός πως στην Ελλάδα το στοκ των προς πώληση ακινήτων φέρει, σε μεγάλο ποσοστό, βάρη έναντι του Δημοσίου ή έναντι τραπεζικών ιδρυμάτων. Ενδιαφέρον έχει και το προφίλ των υποψήφιων επενδυτών, καθώς μπορεί να επιθυμούν μέσω της αγοράς ακινήτων να αποκτήσουν πρόσβαση και στην αγορά εργασίας. Μία τέτοια δυνατότητα, όπως προαναφέραμε, δεν τους παρέχεται με τη χρυσή άδεια διαμονής στην Ελλάδα».
Ιδού λοιπόν η Ρόδος, ιδού και το πήδημα για τους υποψήφιους Πρωθυπουργούς και κυρίως τον κ. Μητσοτάκη που στρέφει την προσοχή του στην παραγωγική ανάπτυξη της οικονομίας μέσω κυκλικών πολιτικών ανατροφοδότησης.