Έρχεται «ευρω-φόρος» σε όλα τα πακέτα αγορών μέσω Διαδικτύου που εισάγονται από Κίνα. Η Κομισιόν σχεδιάζει να επιβληθεί μια χρέωση 2 ή 3 ευρώ ανά δέμα, ανεξαρτήτως αξίας, στα πάνω από 4,5 δισεκατομμύρια πακέτα που εισάγονται ετησίως στην Ευρωπαϊκή Ενωση.
Το μέτρο αφορά τα «φθηνά» προϊόντα που αγοράζονται μαζικά εξ αποστάσεως από Κίνα, Τουρκία ή άλλες χώρες, μέσω εφαρμογών σε κινητά και υπολογιστή (όπως Temu, Shein, Trendyol κ.ά.).
Σύμφωνα με την Ευρωπαϊκή Επιτροπή, το 2024 εισήχθησαν συνολικά 4,6 δισεκατομμύρια δέματα στην Ευρώπη, ενώ στις αρχές του 2025 καταγράφεται ανοδική τάση. Για την ώρα η πρόταση της Κομισιόν είναι να μπει «τέλος διεκπεραίωσης» ύψους 2 ευρώ σε κάθε πακέτο από αυτά, ασχέτως της αξίας του περιεχομένου του. Ωστόσο, η τελική επιβάρυνση ανά δέμα μπορεί να διαμορφωθεί και στα 3 ευρώ ή ψηλότερα, αναλόγως των αποφάσεων που θα ληφθούν.
Ο εμπορικός πόλεμος ΗΠΑ και Κίνας με την Ε.Ε. φέρνει, έτσι, ανατροπές στις καταναλωτικές συνήθειες εκατομμυρίων χρηστών του Διαδικτύου και στην Ελλάδα.
Ωστόσο, ο αγώνας με όπλο τη φορολογία είναι διμέτωπος. Στο στόχαστρο μπαίνουν και οι διαδικτυακές υπηρεσίες ψυχαγωγίας και ενημέρωσης που παρέχονται και στην Ελλάδα από ψηφιακούς κολοσσούς όπως η Meta (Facebook, Instagram κ.ά.), η Google, το Netflix ή το Spotify κ.ο.κ. Γι’ αυτές σχεδιάζεται να επιβληθεί «φόρος ψηφιακών υπηρεσιών» της τάξεως του 3%-5% πιθανότατα, στα έσοδα που αποκομίζουν οι ψηφιακές πλατφόρμες με έδρα στο εξωτερικό, από συνδρομές και διαφημίσεις για υπηρεσίες που προσφέρουν και στη χώρα μας, όπως streaming, «σερφάρισμα», κοινωνική δικτύωση κ.λπ. μέσω κινητών συσκευών ή υπολογιστή.
Το χρονοδιάγραμμα προβλέπει ότι οι αποφάσεις θα ξεδιπλωθούν από το καλοκαίρι και στο β’ εξάμηνο του 2025, με την Ελλάδα να πρωταγωνιστεί στις σχετικές διεργασίες σε ευρωπαϊκό επίπεδο. Για τους Ελληνες καταναλωτές, αυτό θα σημάνει μια νέα εποχή στις online αγορές, όπου η αξία των προϊόντων θα κρίνεται όχι μόνο από την τιμή, αλλά και από την ποιότητα και τη συμμόρφωση με τα ευρωπαϊκά πρότυπα.
Δέματα με «καπέλο»
Σε πρώτη φάση οι αποφάσεις θα αφορούν τις αγορές που γίνονται από τις εκπτωτικές εφαρμογές αγορών μέσω κινητού. Το σχέδιο προβλέπει να επιβληθεί άμεσα ένα εφάπαξ «τέλος εισαγωγής και διεκπεραίωσης» (handling fee) κατά την εισαγωγή των αγαθών από τρίτες χώρες για αξίες ακόμα και κάτω των 150 ευρώ, που μέχρι σήμερα απαλλάσσονται από δασμούς στα τελωνεία.
Με βάση την αρχική πρόταση της Κομισιόν για επιβάρυνση 2 ευρώ σε κάθε πακέτο αγορών που εισάγεται στην Ευρώπη, τα συνολικά έσοδα για την Ε.Ε. μπορούν να ανέρχονται στα 9-10 δισ. ευρώ τον χρόνο. Ωστόσο, αν αποφασιστεί να επιβληθεί υψηλότερη χρέωση (για παράδειγμα στα 3 ευρώ), «οριζόντια» ή κλιμακωτά ενδεχομένως, τα συνολικά έσοδα μπορεί να φτάσουν τα 10-15 δισ. ευρώ τον χρόνο.
Το σχέδιο προβλέπει ότι το τέλος που θα επιβληθεί θα επιβαρύνει τις πλατφόρμες και όχι τον καταναλωτή. Αυτές θα τον αποδίδουν, χωρίς να εμπλέκεται με τα τελωνεία ο τελικός αγοραστής.
Ωστόσο, στην περίπτωση αυτή τα ενδεχόμενα είναι:
■ Είτε οι ψηφιακές πλατφόρμες να μετακυλίσουν πλήρως το κόστος στους καταναλωτές, καθιστώντας, όμως, έτσι λιγότερο ελκυστικές τις πωλήσεις τους στην Ε.Ε.,
■ Είτε οι ίδιες, ως πωλητές, θα απορροφήσουν -κατά ένα μέρος τουλάχιστον- το επιπλέον κόστος, περιορίζοντας τα κέρδη τους για διασώσουν τις πωλήσεις τους.
Τι σημαίνει αυτό για τον τελικό αγοραστή;
Για παράδειγμα, όταν εφαρμοστεί το νέο καθεστώς, ένας καταναλωτής που παραγγέλνει, π.χ., από την εφαρμογή Temu προϊόντα μικρής αξίας, συνολικού κόστους 20 ευρώ (δηλαδή την ελάχιστη παραγγελία που κάνει δεκτή η πλατφόρμα), τότε θα πληρώνει επιπρόσθετα και τέλος 2 ευρώ στο κάθε πακέτο που του έρχεται, ανεβάζοντας το συνολικό κόστος στα 22 ευρώ.
Αν το κόστος αυτό μετακυλιστεί ολόκληρο στον αγοραστή, θα πληρώνει 10% περισσότερα από την αρχική τιμή πώλησης για Ελλάδα.
Ενώ αν χρειαστεί το πακέτο να σπάσει σε ξεχωριστές αποστολές (π.χ. λόγω έλλειψης ενός είδους το οποίο παράγγειλε ή καθυστέρησης παράδοσης από κάποιον προμηθευτή), τότε η χρέωση μπορεί να είναι πολλαπλάσια και να φτάνει στα 4, 6 ή και 10 ευρώ.
Το κόστος μιας τέτοιας εξέλιξης μπορεί να επηρεάσει τους όρους ανταγωνισμού και τις επιλογές του καταναλωτή στην ελληνική αγορά, αλλά και την πολιτική τιμών και αποστολών που θα εφαρμόζουν στο εξής οι πλατφόρμες πώλησης των προϊόντων.
Για τη χώρα μας, σύμφωνα με εκτιμήσεις της αγοράς, στην πλατφόρμα Temu και μόνο γίνονται ημερησίως 30.000-50.000 παραγγελίες χαμηλής αξίας.
«Κόφτης» με προδιαγραφές ISO και CE
Για να εφαρμοστεί το νέο σύστημα και να εισπραχθούν τα τέλη, σχεδιάζεται και η δημιουργία μιας νέας ηλεκτρονικής πλατφόρμας στα τελωνεία της Ε.Ε. Αυτό θα αποτελέσει και ένα επιπλέον «φίλτρο», πέραν της φορολογίας, που θα βάζει τάξη στις εξ αποστάσεως πωλήσεις από Κίνα και τρίτες χώρες.
Συγκεκριμένα, προβλέπεται η δημιουργία μιας πανευρωπαϊκής πλατφόρμας όπου θα εγγράφονται οι επιχειρήσεις που θέλουν να πωλούν προϊόντα τους διαδικτυακά στην Ε.Ε., για να δηλώνουν ποια προϊόντα εισάγουν προκειμένου να φορολογηθούν.
Το ηλεκτρονικό σύστημα θα λειτουργεί σαν «one stop shop» για τους εισαγωγείς, αλλά ταυτόχρονα και σαν κόφτης προϊόντων που θα απαγορεύεται να μπουν και να πωληθούν στην Ευρώπη.
Η πλατφόρμα αυτή:
■ θα ταυτοποιεί κάθε εισαγωγέα-πωλητή που εγγράφεται στο Μητρώο,
■ θα υπολογίζει, θα επιβάλλει και θα εισπράττει τον φόρο από την επιχείρηση, πριν στείλει τα προϊόντα στον καταναλωτή εντός Ε.Ε.
■ θα εξετάζει αν τα είδη που προορίζονται για πώληση στην Ε.Ε. εναρμονίζονται με τα ευρωπαϊκά standards (περιβαλλοντικούς κανονισμούς και προδιαγραφές ασφαλείας).
«Αδειάζουν» έτσι από τα ακατάλληλα προϊόντα οι λίστες και τα καλάθια αγορών στα κινητά τηλέφωνα των Ελλήνων και Ευρωπαίων αγοραστών οι οποίοι χρησιμοποιούν ψηφιακές εφαρμογές τύπου Shein, Trendyol κ.ά. Μπαίνουν νέες διαδικασίες και κανόνες στο ηλεκτρονικό εμπόριο για τα εισαγόμενα προϊόντα, ανατρέποντας και τη στρατηγική διείσδυσης και πώλησής τους στην ευρωπαϊκή αγορά. Με το νέο σύστημα, τα αμφιβόλου ποιότητας και προελεύσεως είδη που κατακλύζουν την εγχώρια και την ευρωπαϊκή αγορά σε εξωφρενικά χαμηλές τιμές (ρούχα, παπούτσια, μπιζού, εργαλεία, μπαταρίες, είδη σπιτιού κ.ά.) θα αποκλείονται εντελώς και πριν την εισαγωγή τους. Εναλλακτικά, όμως, μπορεί και να εισάγονται στην Ε.Ε. υπό προϋποθέσεις, εφόσον επιβαρύνονται με επιπλέον «πράσινους» φόρους (ως αντιστάθμισμα για τους ρύπους ή τα ακατάλληλα υλικά με τα οποία παρήχθησαν), καθιστώντας τελικά την αγορά τους μη ελκυστική (ή και απαγορευτική) σε σχέση με τα αντίστοιχα είδη που παράγονται στην Ελλάδα ή στην υπόλοιπη Ευρώπη, με σύγχρονες προδιαγραφές ISO, CE κ.ο.κ.
Τέλος η απαλλαγή
Επιπρόσθετα υπάρχει το ενδεχόμενο να τεθεί προς συζήτηση και η επιβολή δασμών «από το πρώτο ευρώ».
Η Κομισιόν εξετάζει να καταργήσει την απαλλαγή από επιβαρύνσεις που ισχύει στα τελωνεία για τα πακέτα χαμηλής αξίας κάτω των 150 ευρώ. Ετσι, θα μπορούν επιβάλλονται χρεώσεις και σε προϊόντα μικρότερης αξίας ή ακόμα και «από το πρώτο ευρώ», τα οποία σήμερα απαλλάσσονται κατά την εισαγωγή τους.
Την πρωτοβουλία αυτή τη στηρίζει και η Αθήνα. Ο κ. Κυριάκος Πιερρακάκης έχει ήδη ενημερώσει Ευρωπαίους αξιωματούχους και ομολόγους του για τις θέσεις και τα σχέδιά του, ενώ βρίσκεται συνεχώς σε διαβουλεύσεις σε ευρωπαϊκό επίπεδο.
Οχι τυχαία, μόλις την περασμένη Παρασκευή είχε τηλεδιάσκεψη με τον Σλοβάκο επίτροπο Εμπορίου και Οικονομικής Ασφάλειας Μάρος Σέφτσοβιτς, που ετοιμάζει τη μεταρρύθμιση για μια ενιαία Ευρωπαϊκή Αρχή Τελωνείων στην Ε.Ε., ενώ χθες Δευτέρα υποδέχθηκε στην Αθήνα τον Ολλανδό επίτροπο Βόπκε Χούκστρα που κρατάει το χαρτοφυλάκιο της «πράσινης» φορολογίας, η οποία μπαίνει και αυτή στη μάχη κατά των πάμφθηνων -αλλά αμφιβόλου ποιότητος και προδιαγραφών- εισαγόμενων από την Ασία κυρίως προϊόντων.
Ψηφιακός φόρος σε social και συνδρομητική
Με αξιώσεις μπαίνει στο τραπέζι πλέον όμως και ο Φόρος Ψηφιακών Υπηρεσιών, με τις Βρυξέλλες να εντείνουν τις πιέσεις για την επιβολή ενός ενιαίου ευρωπαϊκού πλαισίου φορολόγησης των τεχνολογικών κολοσσών. Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή και το Ευρωκοινοβούλιο επιταχύνουν τους επόμενους μήνες για να καταλήξουν σε αποφάσεις για έναν φόρο επί των συνδρομητικών και διαφημιστικών εσόδων. Η στόχευση είναι ξεκάθαρη: Meta, Apple, Amazon, Netflix και άλλες εταιρείες με τεράστια διαφημιστικά και εμπορικά έσοδα από Ευρωπαίους χρήστες, αλλά ελάχιστη ή μηδενική φορολογική παρουσία και εισφορά σε Ελλάδα και Ευρώπη.
Στην περίπτωση αυτή, τα κέρδη των κολοσσών αυτών προκύπτουν όχι από «επιθετικές» εισαγωγές/εξαγωγές κινεζικών προϊόντων, αλλά από τις προτιμήσεις και τα προσωπικά δεδομένα χρηστών του Διαδικτύου, τα οποία αλιεύουν και εμπορεύονται οι πλατφόρμες, επιβάλλοντας τις «στοχευμένες διαφημίσεις» (ως όρο για τη δωρεάν χρήση των υπηρεσιών τους) στους Ελληνες και Ευρωπαίους καταναλωτές.
Και πάλι όμως, τον φόρο θα επιβάλλεται να τον πληρώνει η εταιρεία/πάροχος ψηφιακών υπηρεσιών. Αυτή, στη συνέχεια, θα καθορίζει αν θα τον μετακυλίσει εξ ολοκλήρου στους πελάτες της, ή όχι.
Τον δρόμο για το τι θα συμβεί δείχνουν αρκετές χώρες εντός ή και εκτός Ε.Ε.:
■ Από 1.1.2025 η Γαλλία επιβάλλει φόρο ψηφιακών υπηρεσιών 3% επί των συνολικών εσόδων από εταιρείες με παγκόσμιο τζίρο άνω των 750 εκατ. ευρώ και τουλάχιστον 25 εκατ. ευρώ εντός Γαλλίας. Αυτό αποφέρει δημόσια έσοδα τουλάχιστον 750.000 ευρώ ανά υπόχρεη επιχείρηση.
■ Ιδια γραμμή ακολουθούν Ιταλία, Ισπανία και Πορτογαλία, με φόρο ψηφιακών υπηρεσιών 3%.
■ Η Αυστρία, από την άλλη, επιβάλλει 5%, ενώ, αντιθέτως, το Ηνωμένο Βασίλειο 2%.
■ Ουγγαρία και Τουρκία επιβάλλουν πολύ υψηλότερο συντελεστή φορολόγησης, της τάξεως του 7,5%.
Πηγή: newmoney.gr
Διαβάστε επίσης: Λαγκάρντ: Η ΕΕ δεν μπορεί να κάθεται με σταυρωμένα χέρια - Να εμπλακούμε σε διάλογο με τις ΗΠΑ