Στο μικρό χωριό Γκριν Κόουβ Σπρινγκς, ο γιατρός Τσαρλς Μέρτον Μέριλ και η σύζυγός του Οκτάβια αποκτούν έναν γιο: τον Τσαρλς Έντουαρντ Μέριλ. Το ημερολόγιο γράφει 19 Οκτωβρίου 1885.
Το φαρμακείο του πατέρα του είναι το πρώτο του «σχολείο» για το πώς λειτουργεί η αγορά και η εμπιστοσύνη.
Ο μικρός Τσαρλς εξυπηρετεί πελάτες και μαθαίνει από νωρίς ότι η επιτυχία δεν είναι θέμα τύχης — είναι θέμα ήθους και αξιοπιστίας.
Αργότερα φοιτά στο Amherst College της Μασαχουσέτης, δουλεύοντας ταυτόχρονα ως σερβιτόρος και πωλητής ρούχων για να πληρώσει τα δίδακτρά του.
Είναι ανήσυχος, δραστήριος και οξυδερκής — ένας συνδυασμός που θα τον κάνει να ξεχωρίσει σε μια εποχή που η Γουόλ Στριτ μοιάζει ακόμη με κλειστό κλαμπ για λίγους.
Από το baseball στα ομόλογα
Μετά το κολέγιο, δοκιμάζει την τύχη του στο baseball και στη δημοσιογραφία. Όμως η μοίρα τον καλεί αλλού.
Το 1911 προσλαμβάνεται στη μικρή επενδυτική εταιρεία George H. Burr & Co. στη Νέα Υόρκη. Εκεί μαθαίνει την τέχνη των ομολόγων — και βλέπει από πρώτο χέρι τις σκιές της Γουόλ Στριτ.
Πουλάει τίτλους εταιρειών που ξέρει πως βρίσκονται στα πρόθυρα χρεοκοπίας. Κάθε τηλεγράφημα που ενημερώνει επενδυτές ότι τα χρήματά τους χάθηκαν, του αφήνει πίκρα. Δεν μπορεί να συμβιβαστεί με την ιδέα ότι το εμπόριο του χρήματος βασίζεται στο ψέμα.
Έτσι, στα 29 του, παίρνει την πιο σημαντική απόφαση της ζωής του: φεύγει για να φτιάξει κάτι δικό του — μια εταιρεία που θα πουλά εμπιστοσύνη μαζί με επενδύσεις.
Η γέννηση της Merrill Lynch
Το 1914, σε ένα μικρό γραφείο στον αριθμό 7 της Wall Street, ο Τσαρλς Μέριλ ιδρύει την εταιρεία Merrill, Lynch & Co., μαζί με τον συγκάτοικό του από τα φοιτητικά χρόνια, Έντμουντ Κ. Λιντς.
Το μότο τους είναι απλό και επαναστατικό: “Investigate, then invest.” — Ερεύνησε, μετά επένδυσε.
Η φιλοσοφία τους είναι ριζικά διαφορετική: δεν απευθύνονται μόνο στους μεγιστάνες αλλά στον μέσο Αμερικανό.
Επενδύουν σε αλυσίδες λιανικής όπως οι Safeway, McCrory και Kresge (πρόδρομος της K-Mart), πιστεύοντας ότι ο μαζικός καταναλωτής θα γίνει η καρδιά της αμερικανικής οικονομίας.
Ο Μέριλ μαθαίνει τις τεχνικές του λιανεμπορίου και τις μεταφέρει στη χρηματοοικονομία — κάνει τη Γουόλ Στριτ «λαϊκή».
Ο προφήτης της κρίσης
Στα τέλη της δεκαετίας του 1920, η Wall Street ζει το ξέφρενο πάρτι της ευφορίας. Οι τιμές των μετοχών εκτοξεύονται, οι τραπεζίτες υπόσχονται αιώνια άνοδο.
Ο Μέριλ, όμως, βλέπει πίσω από τη λάμψη. Το 1928 γράφει στους πελάτες του:
«Τώρα είναι η στιγμή να ξεχρεώσετε. Εκμεταλλευθείτε τις υψηλές τιμές και βάλτε σε τάξη το σπίτι σας».
Είναι σχεδόν ο μόνος που προειδοποιεί για τη θύελλα που έρχεται. Όταν το 1929 το Χρηματιστήριο καταρρέει, οι πελάτες του Merrill Lynch έχουν προλάβει να μειώσουν τις θέσεις τους. Εκεί όπου άλλοι καταστρέφονται, εκείνος σώζει περιουσίες εκατομμυρίων.
Η φήμη του ως ανθρώπου που βάζει πρώτα το συμφέρον του πελάτη εδραιώνεται. Είναι η στιγμή που η Merrill Lynch μετατρέπεται από ένα μικρό γραφείο σε συνώνυμο της αξιοπιστίας.
Ο άνθρωπος που έφερε τη Γουόλ Στριτ στη Main Street
Στη δεκαετία του ’30, ο Μέριλ αποσύρει την εταιρεία προσωρινά από το brokerage για να επικεντρωθεί στο investment banking.
Όταν επιστρέφει στη Γουόλ Στριτ, το 1940, κάνει κάτι ριζοσπαστικό: ανοίγει τα γραφεία του σε όλη τη χώρα. Θέλει να κάνει την επένδυση σε μετοχές προσβάσιμη σε κάθε Αμερικανό.
«Οι μετοχές δεν είναι προνόμιο των λίγων», λέει. «Είναι το δικαίωμα των πολλών να συμμετέχουν στην ανάπτυξη της χώρας τους.»
Η Merrill Lynch γίνεται το πρώτο “Main Street brokerage” — η γέφυρα ανάμεσα στη Γουόλ Στριτ και τη μεσαία τάξη. Στα γραφεία της, απλοί άνθρωποι αποκτούν για πρώτη φορά μετοχές, ακούνε για επενδυτικές ευκαιρίες, μαθαίνουν τη γλώσσα των αγορών.
Μέχρι τον θάνατό του το 1956, η εταιρεία του διαθέτει 115 γραφεία, 400.000 πελάτες και τον τίτλο της μεγαλύτερης χρηματιστηριακής των ΗΠΑ.
Οραματιστής με ανθρώπινο πρόσωπο
Ο Μέριλ δεν είναι απλώς τραπεζίτης· είναι δάσκαλος και κοινωνικός παρατηρητής. Ιδρύει το περιοδικό Family Circle, το πρώτο lifestyle έντυπο που διανέμεται σε σούπερ μάρκετ, πιστεύοντας πως η ενημέρωση και η οικονομική παιδεία πρέπει να φτάνουν παντού.
Προειδοποιεί για τον κίνδυνο της απληστίας, στηρίζει τα εκπαιδευτικά ιδρύματα, και γίνεται υπέρμαχος της διαφάνειας σε μια εποχή που οι περισσότεροι προτιμούν τη σιωπή.
Ακόμη και όταν η υγεία του επιδεινώνεται μετά το 1944, συνεχίζει να παρακολουθεί τις αγορές και να συμβουλεύει τους συνεργάτες του: «Πουλήστε ελπίδα, αλλά όχι ψευδαισθήσεις.»
Η κληρονομιά
Ο Τσαρλς Μέριλ πεθαίνει το 1956, στα 70 του, αφήνοντας πίσω του μια εταιρεία που θα συνεχίσει να κυριαρχεί για δεκαετίες. Αφήνει όμως και κάτι βαθύτερο: μια νέα ιδέα για το τι σημαίνει χρηματοδότηση, επένδυση, συμμετοχή.
Στον κόσμο της υπερβολής και του ταχυπλουτισμού, ο Μέριλ δίδαξε ότι η πραγματική αξία δεν είναι στις αποδόσεις, αλλά στην εμπιστοσύνη που εμπνέεις.
Και καθώς σήμερα η τεχνητή νοημοσύνη και οι αγορές λιανικής επενδύσεων υπόσχονται να «εκδημοκρατίσουν» τη Γουόλ Στριτ για δεύτερη φορά, η ιστορία του μοιάζει πιο επίκαιρη από ποτέ.
Γιατί ο Τσαρλς Μέριλ δεν ήταν απλώς ένας ακόμη χρηματιστής — ήταν ο άνθρωπος που απέδειξε ότι η εντιμότητα μπορεί να είναι στρατηγική και ότι, στο τέλος, η πιο σταθερή επένδυση είναι εκείνη στην εμπιστοσύνη.
Πηγή: naftemporiki.gr
Διαβάστε επίσης: Η «ανεπίδεκτη απασχολήσεως» γενιά