Σε μια κρίσιμη στιγμή για το παγκόσμιο εμπόριο σιδηρομεταλλεύματος, η ανάλυση της Μαρίας Μπερτζελέτου, αναλύτριας της SIGNAL, φωτίζει τρεις παράλληλες εξελίξεις που αναδιαμορφώνουν το τοπίο: την εκκίνηση των εξαγωγών από το κολοσσιαίο έργο Simandou στη Γουινέα, τη στρατηγική στροφή της Vale προς την Ινδία και τη διεύρυνση του ρίσκου για την BHP, η οποία εξακολουθεί να εξαρτάται βαθιά από την κινεζική ζήτηση.
Την ίδια ώρα, η Κίνα δείχνει σημάδια στασιμότητας στη ζήτηση χάλυβα, με την κρατική China Mineral Resources Group να αυστηροποιεί τους όρους προμηθειών και να μπλοκάρει επιλεγμένα φορτία της BHP, αυξάνοντας τη διαπραγματευτική πίεση προς τους μεγάλους παραγωγούς.
Στον Ατλαντικό, το κλίμα έχει βελτιωθεί αισθητά τον τελευταίο μήνα, καθώς η μείωση των διαθέσιμων ballasters μετά την καλοκαιρινή κορύφωση σταθεροποίησε τους ναύλους. Στο μεταξύ, η Βραζιλία –παραδοσιακός προμηθευτής-κλειδί για την Κίνα– δέχεται για πρώτη φορά σοβαρή ανταγωνιστική πίεση, καθώς το Simandou μπαίνει σταδιακά στο παιχνίδι, δημιουργώντας αβεβαιότητα για τις ροές C3 (Brazil–China).
Στον Ειρηνικό, η εικόνα είναι αντίστροφη: η γραμμή C5 (West Australia–China) υποχωρεί, καθώς οι ημερήσιοι όγκοι φορτώσεων από τη Δυτική Αυστραλία έπεσαν κάτω από το όριο των 2,1–2,2 εκατ. τόνων τον Νοέμβριο, πιέζοντας τις ναύλες προς τα κάτω.
Το ερώτημα πλέον δεν είναι αν το Simandou θα επηρεάσει την αγορά — αυτό είναι δεδομένο. Το κρίσιμο είναι πόσο γρήγορα οι νέοι διάδρομοι προσφοράς θα reshuffle τη μεσοπρόθεσμη και μακροπρόθεσμη ζήτηση Capesize και τη χρησιμοποίηση του στόλου.
Το έργο μαμούθ στη Γουινέα πέρασε στο επόμενο στάδιο: στις 18 Νοεμβρίου 2025 πραγματοποιήθηκε η πρώτη αποστολή σιδηρομεταλλεύματος.
Με υποδομές-κλειδιά —σιδηροδρομική γραμμή 650 χλμ. και νέο βαθύ λιμάνι— το Simandou στοχεύει στην παραγωγή έως 120 εκατ. τόνων ετησίως, με περιεκτικότητα 65% Fe.
Η διαδρομή Δυτική Αφρική–Κίνα είναι πολύ μεγαλύτερη από την Australia–China, προσφέροντας σημαντική ενίσχυση στα tonne-miles και άρα στην απασχόληση των Capesize. Το JV Rio Tinto/Chalco βρίσκεται σε πρόγραμμα σταδιακού ramp-up 30 μηνών — αλλά ο δρόμος δεν είναι στρωμένος: η περίπλοκη υποδομή, τα μεγάλα κόστη και το απαιτητικό περιβάλλον αυξάνουν τον κίνδυνο καθυστερήσει
Η βραζιλιάνικη Vale βλέπει την Ινδία ως τη μεγάλη ευκαιρία της επόμενης δεκαετίας. Με την εγχώρια παραγωγή χάλυβα της Ινδίας να επεκτείνεται δυναμικά και την υποδομή να αναπτύσσεται με ταχείς ρυθμούς, η χώρα αναδεικνύεται σε ανερχόμενο προορισμό για υψηλής ποιότητας βραζιλιάνικο μετάλλευμα.
Η Vale εκτιμά ότι η ινδική χαλυβουργία μπορεί να «αγγίξει» τα 300 εκατ. τόνους παραγωγικής ικανότητας τα επόμενα 5–7 χρόνια, δημιουργώντας μια νέα ανθεκτική γραμμή μακρινών μεταφορών Brazil–India — μια δεύτερη σημαντική πηγή tonne-mile growth που δεν αντικαθιστά τη China, αλλά τη συμπληρώνει.
Ενώ Vale και Simandou χαρτογραφούν νέους ορίζοντες, η BHP παραμένει βαθιά συνδεδεμένη με την κινεζική ζήτηση. Με την Κίνα να περνά σε φάση στασιμότητας στη ζήτηση χάλυβα και να εμφανίζει νέα στρατηγική σκληρής διαπραγμάτευσης, ο κίνδυνος για την αυστραλιανή εταιρεία αυξάνεται.
Η πρόσφατη απόφαση της China Mineral Resources Group να επεκτείνει την απαγόρευση σε συγκεκριμένα προϊόντα της BHP, εν μέσω παγωμένων διαπραγματεύσεων, αποτελεί σαφές μήνυμα: το Πεκίνο διεκδικεί μεγαλύτερο έλεγχο στις προμήθειες.
Την ίδια ώρα, το South Flank —το «διαμάντι» της BHP στην Pilbara— διασφαλίζει ότι η Αυστραλία διατηρεί πλεονέκτημα κόστους, κλίμακας και αξιοπιστίας, παραμένοντας το σημείο αναφοράς για κάθε νέο παίκτη της αγοράς.
Παρά τη δυναμική του Simandou, το έργο κουβαλά υψηλό λειτουργικό και κατασκευαστικό ρίσκο. Η Pilbara εξακολουθεί να προηγείται σε κλίμακα και σταθερότητα, ενώ οι νέοι διάδρομοι συμπληρώνουν — δεν αντικαθιστούν — τους παραδοσιακούς.
Το συμπέρασμα της ανάλυσης:
Το κέντρο βάρους του παγκόσμιου εμπορίου σιδηρομεταλλεύματος δεν αλλάζει — αλλά η ισορροπία δυνάμεων μετατοπίζεται. Η Simandou φέρνει διαφοροποίηση, η Vale ανοίγει νέους δρόμους προς την Ινδία και η BHP αντιμετωπίζει αυξημένο γεωοικονομικό ρίσκο.
Και όλα αυτά συμβαίνουν ενώ η αγορά Capesize προσπαθεί να προσαρμοστεί σε νέες ροές, νέες αποστάσεις και έναν χάρτη που, σταδιακά αλλά σταθερά, ξανασχεδιάζεται.
Πηγή: newmoney.gr
Διαβάστε επίσης: Πόσα χρήματα έχει δώσει η Ευρώπη στην Ουκρανία