Στα 17,6 εκατομμύρια έφτασαν οι μετακινούμενοι πολίτες από ένα Κράτος Μέλος της ΕΕ σε ένα άλλο εκ των οποίων τα 12,9 εκατομμύρια άτομα ήταν σε ηλικία εργασίας (20-64 ετών), σύμφωνα με την ετήσια έκθεση της Κομισιόν για το 2019 σχετικά με την ενδοκοινοτική κινητικότητα που δημοσιεύθηκε σήμερα.
Η έκθεση σημειώνει ότι ο αριθμός των μετακινούμενων εργαζομένων αυξήθηκε κατά 3,4% σε σύγκριση με το 2017, δηλαδή με βραδύτερο ρυθμό σε σχέση με τα προηγούμενα έτη. Αυτό σημαίνει ότι το 4,2% του συνολικού πληθυσμού σε ηλικία εργασίας στην ΕΕ ζει σε Κράτος Μέλος υποδοχής.
Συγκεκριμένα, οι πέντε πρώτες χώρες αποστολής μεταναστών σε ηλικία εργασίας σε σχέση με τον πληθυσμό της χώρας τους ήταν η Λιθουανία, η Ρουμανία, η Κροατία, η Λετονία και η Εσθονία.
Επιπλέον, το 2018, περίπου οι μισοί μετακινούμενοι υπήκοοι της ΕΕ βρέθηκα είτε στη Γερμανία είτε στο Ηνωμένο Βασίλειο και το ένα τρίτο στην Ισπανία, την Ιταλία ή τη Γαλλία.
Η ίδια έκθεση επισημαίνει ωστόσο ότι οι περίοδοι κινητικότητας γίνονται όλο και πιο σύντομες, με το 50% των μετακινούμενων να διαμένουν στη χώρα υποδοχής για ένα έως τέσσερα χρόνια.
Η κινητικότητα επιστροφής αυξήθηκε επίσης: για κάθε τέσσερα άτομα που εγκαταλείπουν ένα Κράτος Μέλος, τρία επιστρέφουν.
Σύμφωνα με την έκθεση, η χώρα με το μεγαλύτερο ποσοστό των εσωτερικών μεταναστών της ΕΕ-28 στο συνολικό πληθυσμό είναι το Λουξεμβούργο (44%). Η Κύπρος, η Ιρλανδία, η Μάλτα, η Αυστρία, το Βέλγιο, η Ελβετία και η Ισλανδία έχουν όλες ένα ποσοστό μετακινηθέντων στην ΕΕ που υπερβαίνει το 9% του πληθυσμού. Από τις κύριες χώρες προορισμού, μόνο το Ηνωμένο Βασίλειο και η Ελβετία έχουν περισσότερους εσωτερικούς μετανάστες από την ΕΕ-28 από ότι υπηκόους τρίτων χωρών.
Το ποσοστό των γυναικών είναι επίσης σημαντικά υψηλότερο από το μέσο όρο της ΕΕ στις Κάτω Χώρες (56%) και στην Κύπρο (54%). Στο άλλο άκρο της κλίμακας είναι η Τσεχία, όπου οι άνδρες αποτελούν το 58% των μετακινούμενων. Ομοίως, οι άνδρες αποτελούν το 56% των εσωτερικών μεταναστών της ΕΕ-28 στις χώρες της EFTA. Στη Γερμανία οι άνδρες είναι πλειοψηφία με 54%. Ο σαφής αυτός διαχωρισμός, με διαφορά 5 μονάδων με το μέσο όρο της ΕΕ, είναι ιδιαίτερα σημαντικός δεδομένου ότι η Γερμανία είναι η κύρια χώρα προορισμού στην ΕΕ: σε απόλυτους αριθμούς, υπάρχει διαφορά άνω των 250.000 μεταξύ του αριθμού των ανδρών και των γυναικών εσωτερικών μεταναστών. Άλλες χώρες κύριου προορισμού, συμπεριλαμβανομένου του Ηνωμένου Βασιλείου, της Γαλλίας και της Ισπανίας, βρίσκονται εντός μιας ποσοστιαίας μονάδας από το μέσο όρου.
Ακολούθως σημειώνεται ότι στις χώρες με ιδιαίτερα υψηλά ποσοστά νέων εσωτερικών μεταναστών περιλαμβάνεται η Ιρλανδία (29%), η Κύπρος (29%), η Μάλτα (28%) και το Λουξεμβούργο (27%).
Το ποσοστό απασχόλησης μάλιστα αυτών των νέων μετακινούμενων είναι το υψηλότερο σε τέσσερις χώρες: το Ηνωμένο Βασίλειο, την Ιρλανδία, το Λουξεμβούργο, την Κύπρο και την Ισπανία. Στην Κύπρο και το Βέλγιο, τα στοιχεία δείχνουν σχεδόν το ίδιο ποσοστό ανεργίας μεταξύ ανδρών και γυναικών για το 2018, ενώ η διαφορά στην Κύπρο είναι μόλις 0,1 μονάδες βάσης υπέρ των ανδρών και στο Βέλγιο 0,3 μονάδες υπέρ των γυναικών.
Η Κομισιόν σημειώνει ότι η δημοσίευση της έκθεσης για την κινητικότητα στην εργασία συμπίπτει με την 25η επέτειο του Ευρωπαϊκού Δικτύου Επαγγελματικής Κινητικότητας (EURES) στις Βρυξέλλες. Το EURES διαθέτει δίκτυο 1.000 συμβούλων που παρέχουν εξατομικευμένη υποστήριξη τόσο σε εργοδότες όσο και σε άτομα που αναζητούν εργασία. Περιλαμβάνει επίσης τη δικτυακή πύλη EURES για την επαγγελματική κινητικότητα, όπου οι αιτούντες εργασία και οι εργοδότες μπορούν να μεταφορτώσουν ή να αποκτήσουν πρόσβαση σε βιογραφικά σημειώματα, ευκαιρίες απασχόλησης και ολοκληρωμένες πληροφορίες. Υπάρχουν επί του παρόντος περισσότερες από 3,3 εκατομμύρια διαθέσιμες θέσεις εργασίας στην πύλη, καταγράφει η Κομισιόν.
Πηγή: ΚΥΠΕ