Ο Μοχάμεντ Σαντίρι καλλιεργεί διαρκώς από το 1963 τα ίδια τρια εκτάρια στο δυτικό Μαρόκο και δεν έχει δει ποτέ τη γη τόσο ξεραμένη.
Οι αποδόσεις σίτου μειώθηκαν κατακόρυφα πέρυσι σε 1 τόνο ανά εκτάριο (2,5 στρέμματα) – πρόκειται για τη μικρότερη σοδειά έως σήμερα – καθώς η χειρότερη περίοδος ξηρασίας των τελευταίων τριών δεκαετιών πλήττει το βορειοαφρικανικό κράτος. Το πηγάδι στο οικόπεδο του Σαντίρι στέγνωσε και δεν έχει την πολυτέλεια να σκάψει πιο βαθιά. Τώρα λοιπόν δοκιμάζει κριθάρι, μια πιο ανθεκτική καλλιέργεια.
Ο Σαντίρι είναι μεταξύ των 1,2 εκατομμυρίων αγροτών σιτηρών που υφίστανται το μεγαλύτερο βάρος της κλιματικής αλλαγής στο Μαρόκο, όπου η συχνότητα των ξηρασιών έχει πενταπλασιαστεί αυτόν τον αιώνα. Ο αντίκτυπος θα γίνει αισθητός πολύ πέρα από τα σύνορά της: Η χώρα πρόκειται να μειώσει τις εξαγωγές σίτου – τη στιγμή που μεγάλοι εξαγωγείς, όπως η Γαλλία και η Ρωσία, έχουν δει τη σοδειά τους να μειώνεται σημαντικά – και να προμηθεύσει λιγότερα από τα φρούτα και τα λαχανικά της στα σε Ευρώπη, ΗΠΑ και υπόλοιπη Αφρική.
«Δεν είχαμε καλή χρονιά από το 2000 και τα τελευταία τρία χρόνια ήταν τα χειρότερα», είπε ο Σαντίρι, ο 77χρονος αγρότης. «Το μόνο που μπορούμε να κάνουμε τώρα είναι να προσευχόμαστε για το έλεος του Θεού».
Οι αρχές προβλέπουν ότι η τρέχουσα σοδειά σίτου θα είναι μικρότερη από 2,5 εκατομμύρια τόνους – πολύ χαμηλότερη από αυτή που προβλέπει ο εθνικός προϋπολογισμός και η χαμηλότερη στη χώρα από την παγκόσμια επισιτιστική κρίση του 2007.
Όπως αναφέρει το Bloomberg, η μακρά αυτή άσχημη περίοδος σηματοδοτεί μια έντονη αλλαγή στην ικανότητα του Μαρόκου να προμηθεύει το λαό του με βασικά τρόφιμα και θα αυξήσει τις δαπάνες, ακριβώς τη στιγμή που η κυβέρνηση καλείται να πληρώσει ένα λογαριασμό ανοικοδόμησης 120 δισ. ντίρχαμ (12 δισ. δολάρια) μετά τον θανατηφόρο σεισμό του Σεπτεμβρίου. Ξοδεύει επίσης 20 δισ. ντίρχαμ για την αναβάθμιση των γηπέδων ποδοσφαίρου για ένα αφρικανικό πρωτάθλημα του 2025 και το Παγκόσμιο Κύπελλο 2030.
Επιπλέον, η κατάσταση ξυπνά μνήμες από την Αραβική Άνοιξη πριν από μια δεκαετία, όταν η άνοδος των τιμών των τροφίμων συνέβαλε σε εξεγέρσεις σε ολόκληρη την περιοχή. Αν και οι γείτονές της αντιμετωπίζουν καλύτερες αποδόσεις σιτηρών φέτος, οι αιγυπτιακές καλλιέργειες επλήγησαν από την υπερβολική ζέστη και η Αλγερία και η Τυνησία αντιμετώπισαν την ξηρασία το 2023.
«Η γεωργία διανύει μια τραγωδία – ειδικά τα σιτηρά», είπε ο Abderrahim Handouf, ερευνητής στο κρατικό Εθνικό Ινστιτούτο Αγροτικής Έρευνας. «Θα εισάγουμε περισσότερο σιτάρι βραχυμεσοπρόθεσμα, επειδή η διόρθωση της κατάστασης θα απαιτήσει πολύ χρόνο».
Οι διαδοχικές ξηρασίες έχουν μειώσει την ετήσια παραγωγή σίτου, σκληρού σίτου και κριθαριού του Μαρόκου σε 3 εκατομμύρια τόνους έναντι 10 εκατομμυρίων τόνων σε μια υγρή περίοδο τρία χρόνια πριν, δήλωσε ο Michael Baum, αναπληρωτής γενικός διευθυντής του μη κερδοσκοπικού Διεθνούς Κέντρου Γεωργικής Έρευνας στις Ξηρές Περιοχές. .
Η κατάσταση δεν είναι πλέον ελπιδοφόρα ούτε για τους αγρότες που φυτεύουν τις ντομάτες, τις πιπεριές, τις φράουλες και τις ελιές που γεμίζουν τους διαδρόμους των σούπερ μάρκετ στο εξωτερικό. Το El Guerdane, η μεγαλύτερη αρδευόμενη γεωργική περιοχή με 10.000 εκτάρια, είναι χωρίς νερό από το Νοέμβριο, εν μέσω μιας απότομης πτώσης των αποθεμάτων που κατέχουν τα περισσότερα από τα μεγάλα φράγματα του βασιλείου.
Οι αρχές έχουν δε, περιορίσει τις εξαγωγές κρεμμυδιών και πατάτας στη Δυτική Αφρική για να βοηθήσουν στην πτώση των τιμών.
Οι καλλιέργειες σιτηρών μειώθηκαν σε 2,5 εκατομμύρια εκτάρια φέτος, σε σύγκριση με 4 εκατομμύρια εκτάρια τα τελευταία χρόνια, είπε ο υπουργός Γεωργίας Μοχάμεντ Σαντίκι στους νομοθέτες τον Απρίλιο.
Όλη αυτή η κατάσταση τροφοδοτεί επίσης τον πληθωρισμό των τροφίμων. Η τιμή του σκληρού σίτου έχει αυξηθεί κατά 85% από το 2020, δήλωσε ο Ahmed al-Amri, μέλος του διοικητικού συμβουλίου του συνεταιρισμού Riham στην περιοχή Fes-Meknes, ενός από τους μεγαλύτερους παραγωγούς.
Πηγή: newmoney.gr
Διαβάστε επίσης: Αρχίζει στη Βουλή η συζήτηση για φορολόγηση υπερκερδών των τραπεζών