Της Ευδοκίας Παπαδοπούλου
Για Ισραηλινούς που κατακλύζουν την Κύπρο, αγοράζοντας «ότιδήποτε βλέπουν», κάνει λόγο η ισραηλινή εφημερίδα Haaretz, σε ένα εκτενέστατο αφιέρωμα που δημοσιεύθηκε στις 15 Αυγούστου στην ιστοσελίδα της.
Με τίτλο «Το δεύτερο Ισραήλ; Οι Ισραηλινοί συρρέουν στην Κύπρο για να αγοράσουν οτιδήποτε βλέπουν», το δημοσίευμα αναφέρεται στους λόγους που οι Ισραηλινοί επιλέγουν την Κύπρο, περιγράφοντας την καθημερινότητά τους, αλλά και τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν. Παράλληλα, φιλοξενεί δηλώσεις Κύπριων δικηγόρων που δρουν ως διαμεσολαβητές.
Μόλις ένα λεπτό
Στο νησί μας βρέθηκε για επιτόπια έρευνα η δημοσιογράφος Anet Georgy και όπως αναφέρει χαρακτηριστικά στην αρχή του ρεπορτάζ της «ένα λεπτό χρειάστηκε να περάσει από την ώρα που κατεβήκαμε από το λεωφορείο στον παραλιακό πεζόδρομο της κυπριακής πόλης Λάρνακα για να συναντήσουμε τον πρώτο μας Ισραηλινό που ζει στην πόλη».
Διαφήμιση στα εβραϊκά στο αεροδρόμιο της Λάρνακας | Credit: Ofer Vaknin
Περιγράφει πως στεκόταν σε μια γωνία του δρόμου και μιλούσε στο κινητό του στα εβραϊκά. «Μας είπε ότι ενδιαφερόταν να επενδύσει σε ακίνητα, ότι έχει ένα διαμέρισμα στην περιοχή και ότι περνάει τον περισσότερο χρόνο του πετώντας μεταξύ Ισραήλ και Κύπρου», σημειώνει.
"Εδώ επικρατεί ησυχία. Οι τιμές των διαμερισμάτων είναι ακόμα χαμηλές, οπότε απολαμβάνω το καλύτερο και από τους δύο κόσμους", της εξήγησε.
Ακολούθως, η δημοσιογράφος συνάντησε λίγα βήματα μακριά μια Ισραηλινή ανύπαντρη μητέρα ενός 10χρονου αγοριού, η οποία ζει στην Κύπρο εδώ και αρκετά χρόνια, όπου και αγόρασε ένα διαμέρισμα. "Υπάρχει εδώ μια αίσθηση μόνιμης ελευθερίας", είπε η κυρία, εξηγώντας ότι έκανε τη μετακόμιση επειδή το κόστος ζωής στο Ισραήλ ήταν πολύ υψηλό γι' αυτήν και είχε συσσωρεύσει χρέη.
«Σαν στο σπίτι μας»
Ένα ζευγάρι που προτίμησε να μείνει ανώνυμο της ανέφερε πως ζει στην Κύπρο εδώ και τρία χρόνια. "Από την πρώτη στιγμή, νιώσαμε σαν στο σπίτι μας εδώ", ανέφερε ο ένας εκ των δύο.
Το ζευγάρι, το οποίο έχει δύο παιδιά που φοιτούν σε αμερικανικό σχολείο μαζί με άλλα παιδιά ισραηλινής καταγωγής, δήλωσε ότι σχεδιάζει σύντομα να ανοίξει ένα εστιατόριο με ισραηλινή κουζίνα στον παραλιακό δρόμο της Λάρνακας. Είπαν επίσης ότι δεν έχουν καμία πρόθεση να επιστρέψουν στο Ισραήλ. «Η μετεγκατάσταση μπορεί να μοιάζει με μια μεγάλη και τρομακτική διαδικασία, αλλά όταν την κάνεις σωστά, ανακαλύπτεις ότι είναι εφικτή και μάλιστα είναι σπουδαία», υπογράμμισαν.
Η δικαστική μεταρρύθμιση οδηγεί στη μετανάστευση
Το δημοσίευμα αναφέρει πως πολλοί πολίτες μελετούν το το ενδεχόμενο να εγκαταλείψουν το Ισραήλ. Όπως εξηγεί, οι σχεδιασμοί της κυβέρνησης για τη δικαστική μεταρρύθμιση και η ανησυχία για τις κοινωνικές, θρησκευτικές και οικονομικές επιπτώσεις, έχουν ωθήσει αρεκτούς να αναζητήσουν καταφύγιο στο εξωτερικό.
«Όσοι μπορούν, κάνουν αίτηση για ευρωπαϊκό διαβατήριο. Άλλοι αναζητούν νέες ευκαιρίες στον Καναδά και τις Ηνωμένες Πολιτείες. Και υπάρχουν και εκείνοι που αναζητούν πιο κοντινές, πιο προσιτές επιλογές» .
Μία από αυτές τις επιλογές είναι η Κύπρος, «ένα διαιρεμένο νησιωτικό κράτος με το μισό μέγεθος του Ισραήλ και πληθυσμό περίπου 1,5 εκατομμυρίου κατοίκων», εκ των οποίων περίπου 900.000 στην «ελληνική πλευρά» και οι υπόλοιποι στην «τουρκική», σημειώνεται.
Όπως επισημαίνει, η Κύπρος αποτέλεσε σημαντική αγορά για τους Ισραηλινούς επενδυτές από την ένταξή της στην Ευρωπαϊκή Ένωση, αλλά πλέον άρχισαν να έρχονται στο νησί και οι «μέσοι» Ισραηλινοί.
«Πριν από 20 χρόνια υπήρχαν δεκάδες ισραηλινές οικογένειες στην Κύπρο, αλλά τώρα η ισραηλινή κοινότητα στην ελληνική πλευρά έχει αυξηθεί σε αρκετές χιλιάδες οικογένειες», αναφέρει.
Πηγές στην Κύπρο επισήμαναν ότι ο αριθμός αυξήθηκε σημαντικά μετά την αποκάλυψη των σχεδίων του υπουργού Δικαιοσύνης, Yariv Levin, να περιορίσει την ανεξαρτησία της ισραηλινής δικαιοσύνης τον Ιανουάριο.
Αφού αναφέρει την περίπτωση ενός ζευγαριού που σχεδιάζει να μετακομίσει οικογενειακώς στην Κύπρο, λόγω της «τρομακτικής και καταθλιπτικής πολιτικής κατάστασης στο Ισραήλ», το δημοσίευμα φιλοξενεί δηλώσεις του Κύπριου δικηγόρου, Ηλία Χρίστου.
«Οι περισσότεροι Ισραηλινοί που ενδιαφέρονται για την Κύπρο θέλουν να επενδύσουν εκεί, ένα μικρότερο ποσοστό έρχεται για να ζήσει εκεί», εξηγεί ο κ. Χρίστου.
Ειδική ομάδα και στο WhatsApp
Στη συνέχεια, το δημοσίευμα αναφέρεται σε ένα γκρουπ στη δημοφιλή εφαρμογή WhatsApp, με την ονομασία “Cyprus Relocation”.
"Κάθε μέρα, υπάρχουν αναρτήσεις από Ισραηλινούς σε αυτό που σχεδιάζουν να μετακομίσουν στο νησί ή ενδιαφέρονται να μετακομίσουν και αναζητούν συμβουλές. Μόλις τις τελευταίες ημέρες, ένα ζευγάρι γιατρών έδειξε ενδιαφέρον για μετεγκατάσταση, εκτός από ένα ζευγάρι που ήθελε να μάθει αν η αμερικανική και η βρετανική υπηκοότητά τους αποτελούν πλεονέκτημα για τη μετακόμιση στο νησί», αναφέρει.
Μοιράζονται ακόμη και συμβουλές για το πώς να μεταφέρουν τα κατοικίδιά τους ή αν υπάρχει ζήτηση για συγκεκριμένες δεξιότητες.
«Η σταγόνα που γίνεται πλημμύρα»
Μιλώντας στη Haaretz, ένας Ισραηλινός, ο Roni Shwartz, που ζει στην Πάφο τα τελευταία πέντε χρόνια και συμβουλεύει συμπατριώτες του για το πώς να μετεγκατασταθούν, υποστηρίζει πως "πάντα υπήρχε μετακίνηση προς το νησί, αλλά τους τελευταίους μήνες, η σταγόνα γίνεται πλημμύρα".
Ο ίδιος αναφέρει ότι ένας μεγάλος αριθμός όσων τον προσεγγίζουν τους τελευταίους μήνες λένε ότι αισθάνονται ότι η χώρα και η ισραηλινή κοινωνία οδεύουν προς το κακό και γι’ αυτό θέλουν να φύγουν.
Ο Moshe Bachar, ο οποίος ζει στην Κύπρο τον τελευταίο χρόνο με τη σύζυγό του και τον 15χρονο γιο του, επέστρεψε πρόσφατα στο Ισραήλ και λέει ότι έχει επίσης αρχίσει να βοηθά Ισραηλινούς με τη μετακίνησή τους στο νησί. "Υπάρχει μεγάλο ενδιαφέρον, αλλά από τους 10 ανθρώπους που ζητούν πληροφορίες, μόνο ένας κάνει τελικά τη μετακόμιση".
Ο Bachar συνεργάζεται, όπως αναφέρει, με τον Κύπριο δικηγόρο, τον Ηλία Χρήστου, ο οποίος ασχολείται, μεταξύ άλλων, με τον τομέα των ακινήτων.
Θέλουν να επενδύσουν
«Οι περισσότεροι Ισραηλινοί που ενδιαφέρονται για την Κύπρο θέλουν να επενδύσουν», εξηγεί ο κ. Χρίστου, συμπληρώνοντας πως ένα μικρότερο ποσοστό έρχεται εδώ για να ζήσει, ενώ προσθέτει ότι οι λόγοι δεν σχετίζονται απαραίτητα με την παρούσα πολιτική κατάσταση στο Ισραήλ.
«Αρκετοί μιλούν για το πόσο υπερπλήρες είναι το Ισραήλ. Κοιτάξτε την κίνηση στους δρόμους της Λάρνακας σε σύγκριση με το Τελ Αβίβ και θα καταλάβετε τη διαφορά», λέει ο κ. Χρίστου.
Υπερορθόδοξοι Εβραίοι (Χαρεντί) στη Λάρνακα | Credit: Ofer Vaknin
«Να είσαι μακριά και να αισθάνεσαι κοντά»
Υπάρχουν πολλοί λόγοι, εξηγεί το δημοσίευμα, για τους οποίους η Κύπρος έχει γίνει πόλος έλξης για τους Ισραηλινούς.
«Βολικές» φορολογικές συνθήκες, καθώς και η γεωγραφική εγγύτητα καταγράφονται ως οι βασικότεροι. Επιπλέον, το χαμηλότερο κόστος ζωής, το οποίο αντανακλάται στις τιμές των ακινήτων και των βασικών καταναλωτικών προϊόντων, προσελκύει τους Ισραηλινούς, όπως και ο άνετος καιρός και η ήρεμη ατμόσφαιρα, σημειώνεται.
"Είναι το να είσαι μακριά και να νιώθεις κοντά", περιγράφει μία από τις Ισραηλινές που ζουν στο νησί.
«Πιο σύνθετη» η πραγματικότητα
Η δημοσιογράφος εξηγεί, ωστόσο, πως, μέσα από τις επαφές της στην Κύπρο, συμπεραίνεται ότι «η πραγματικότητα, όπως πάντα, είναι πιο σύνθετη.
Ενδεικτικά αναφέρει πως οι Ισραηλινοί δεν μπορούν να εργαστούν στην Κύπρο, εκτός αν έχουν και ευρωπαϊκό διαβατήριο, ενώ ακόμη και όσοι έχουν τη δυνατότητα να το κάνουν, αναγκάζονται να συμβιβαστούν με μισθούς σημαντικά χαμηλότερους από εκείνους του Ισραήλ, την ώρα που ο αριθμός των θέσεων εργασίας είναι «πενιχρός» και που γι’ αυτές ανταγωνίζονται και οι ντόπιοι κάτοικοι.
Επιπλέον, αν και το κόστος ζωής είναι χαμηλότερο από ότι στο Ισραήλ, αυτό αυξάνεται συνεχώς. Τα διαμερίσματα έχουν γίνει πιο ακριβά, γεγονός που προκαλεί μερικές φορές την οργή του τοπικού πληθυσμού κατά των ξένων που αγοράζουν αδιακρίτως, συμπεριλαμβανομένων και των Ισραηλινών.
«Στο τέλος αυτό θα γυρίσει μπούμερανγκ εναντίον μας», λέει ένας Ισραηλινός μηχανικός που έζησε στη Λεμεσό για πέντε χρόνια.
Λάρνακα: η πόλη – μαγνήτης που «πάγωσε» στο 1980
Το δημοσίευμα χαρακτηρίζει τη Λάρνακα«μαγνήτη» για τους Ισραηλινούς, μαζί με τη Λεμεσό και την Πάφο.
«Η Λεμεσός είναι σαν το Τελ Αβίβ και η Λάρνακα είναι μια υπανάπτυκτη συνοριακή πόλη», δήλωσε ένας από τους Ισραηλινούς με τους οποίους μιλήσε η εφημερίδα.
Σχολιάζει θετικά την καθαριότητα που επικρατεί στους δρόμους της Λάρνακας, ενώ εστιάζει στην ασφάλεια που νιώθει κανείς ακόμη και τις βραδινές ώρες.
«Σε γενικές γραμμές, η πόλη μοιάζει σαν να έχει παγώσει στο χρόνο, στη δεκαετία του 1980. Δεν υπάρχουν αρκετοί φωτεινοί σηματοδότες, οι κτιριακές εγκαταστάσεις σε ορισμένα σημεία είναι ερειπωμένες, δεν υπάρχει σχεδόν κανένας πολεοδομικός σχεδιασμός. Επιπλέον, δεν υπάρχουν αρκετά δέντρα ή αστικό πράσινο, ενώ στο κέντρο τουλάχιστον δεν είδαμε σχεδόν καθόλου πάρκα ή παιδικές χαρές», αναφέρει χαρακτηριστικά.
Στη συνέχεια το δημοσίευμα εξηγεί τι μπορεί να δει κανείς στην Λάρνακα, αλλά και τις δυσκολίες που μπορεί να αντιμετωπίσει κάποιος εάν δεν έχει δικό του αυτοκίνητο.
«Η πόλη δεν διαθέτει ηλεκτρικό σιδηρόδρομο, αλλά υπάρχουν λεωφορεία που κοστίζουν δύο ευρώ ανά διαδρομή, αν και δεν πάνε παντού και χρειάστηκε πολλές φορές να χρησιμοποιήσουμε ταξί. Κάποια από αυτά δεν είναι εύκολο να τα αναγνωρίσεις", λέει ένας Ισραηλινός, περιγράφοντας πως μερικές φορές αντιμετώπισαν πρόβλημα να βρουν ταξί.
«Οι Ισραηλινοί βελτιώνουν το νησί»
Οι περισσότεροι από τους ντόπιους με τους οποίους μίλησε η Haaretz, έδειξαν να γνωρίζουν για την πολιτική κατάσταση στο Ισραήλ και ευχήθηκαν να λυθεί σύντομα η κρίση. Παράλληλα «μίλησαν με συγκίνηση για τους νέους κατοίκους από τη χώρα της Μέσης Ανατολής και για το γεγονός ότι οι Ισραηλινοί κατασκευάζουν κτίρια και βελτιώνουν το νησί».
«Οι Ισραηλινοί συμμετέχουν εδώ στην κατασκευή του λιμανιού και της μαρίνας και βοηθούν στη βελτίωση της πόλης», δήλωσε η Μαρία Θεράποντος, νομικός στο γραφείο του Ηλία Χρίστου, η οποία γεννήθηκε και ζει στη Λάρνακα.
Η «άλλη όψη»
Το δημοσίευμα αναφέρει πως ορισμένοι επικρίνουν τους Ισραηλινούς. Ενδεικτικά, παραθέτει τις δηλώσεις ενός Κύπριου επιχειρηματία που λέει πως αν και οι Ισραηλινοί αναμειγνύονται με τον τοπικό πληθυσμό, έχουν διαφορετική νοοτροπία. «Στην αρχή έρχονται εδώ και νομίζουν ότι μπορούν να διαπραγματευτούν τα πάντα, σαν να είμαστε στη Μέση Ανατολή. Αργά, αλλά σταθερά, συνειδητοποιούν ότι εδώ είναι διαφορετικά, πιο ήρεμα και με περισσότερο σεβασμό, και ενσωματώνονται και αυτοί στην κουλτούρα μας».
«Η Κύπρος δεν ταιριάζει σε όλους»
Ο Roni Shwartz, ο οποίος δρα και ως σύμβουλος μετεγκατάστασης, αναφέρει πως «πριν από δύο χρόνια, όταν ο κόσμος άρχισε να επικοινωνεί μαζί μου, λάμβανα ένα ή δύο τηλεφωνήματα την ημέρα, τώρα είναι περίπου τέσσερις φορές περισσότερα. Από αυτούς που μου ζήτησαν να τους βοηθήσω, ένα μεγάλο ποσοστό μετακόμισε τελικά», με τον Moshe Bachar να συμπληρώνει ότι «Η Κύπρος ταιριάζει σε όσους έρχονται με εισόδημα ή χρήματα από τη χώρα τους».
«Υπάρχουν πολλοί συνταξιούχοι που αγοράζουν ένα διαμέρισμα εδώ και ζουν με τη σύνταξή τους, υπάρχουν κάποιοι που ζουν εδώ και εργάζονται σε ισραηλινές ή διεθνείς εταιρείες, υπάρχουν επενδυτές ακινήτων ή ανεξάρτητοι επιχειρηματίες που δουλεύουν εξ αποστάσεως».
«Σε γενικές γραμμές, υπάρχουν διάφορες επιλογές για να ζήσετε στην Κύπρο», προσθέτει το δημοσίευμα, παραθέτοντας τους τρόπους με τους οποίους κάποιος μπορεί να μετεγκατασταθεί.
Δύο είδη βίζας
Η μία είναι με βίζα που προορίζεται για άτομα που δεν είναι πολίτες χωρών της Ευρωπαϊκής Ένωσης ή της ΕΖΕΣ (Ευρωπαϊκή Ζώνη Ελεύθερων Συναλλαγών - EFTA) και που δεν σκοπεύουν να εργαστούν στην κυπριακή αγορά, αλλά μόνο να ζήσουν στο νησί, για περιορισμένο χρονικό διάστημα.
"Αρχικά αυτές οι βίζες είχαν σχεδιαστεί για συνταξιούχους που προέρχονταν από ψυχρές και ακριβές χώρες, αλλά τα τελευταία χρόνια έχουμε πολλούς ψηφιακούς νομάδες για τους οποίους αυτή η βίζα είναι επίσης κατάλληλη", εξηγεί ο Shwartz.
Ωστόσο, προσθέτει πως αυτές οι βίζες δεν επιτρέπουν σε κάποιον να εργαστεί στο νησί ως μισθωτός ή ως επιχειρηματίας.
Επίσης, σημειώνει πως δεν μπορεί κάποιος να εγγραφεί στις κοινωνικές ασφαλίσεις ή στο ΓεΣΥ. Και για να λάβει κανείς αυτές τις βίζες πρέπει να αποδείξει μόνιμο τόπο διαμονής στην Κύπρο, να ανοίξει τραπεζικό λογαριασμό και να καταθέσει ένα χρηματικό ποσό με το οποίο υποτίθεται ότι θα ζήσει, συνολικού ύψους τουλάχιστον 24.000 ευρώ, με προσαύξηση για κάθε μέλος της οικογένειας. Πρέπει επίσης να αποδείξει μια πηγή βιοπορισμού στην Κύπρο ή στο εξωτερικό, όπως αποταμιεύσεις, σύνταξη ή ενοίκια από περιουσιακά στοιχεία στην πατρίδα.
Μια άλλη επιλογή, για όσους δεν είναι πολίτες της ΕΕ, είναι η άδεια για μόνιμη διαμονή στην Κύπρο (a visa for permanent residency), η οποία επιτρέπει στον δικαιούχο (και τα μέλη της οικογένειάς του) να ζει μόνιμα στην Κύπρο, χωρίς όμως να μπορεί να εργαστεί στο νησί ως μισθωτός εργαζόμενος ή ανεξάρτητος επιχειρηματίας.
Πρόκειται για μια πιο ολοκληρωμένη βίζα, η οποία παρέχει πρόσβαση στις κρατικές υπηρεσίες υγείας, αν και δεν επιτρέπει στον κάτοχό της να εργάζεται ή να πληρώνει κοινωνικές ασφαλίσεις.
Κλειδί οι επενδύσεις σε ακίνητα και επιχειρήσεις
Ένας από τους ταχύτερους τρόπους για να λάβει κάποιος αυτή τη βίζα είναι είτε να επενδύσει σε ακίνητα ή να ξεκινήσει μια νέα επιχείρηση, με ελάχιστο ποσό 300.000 ευρώ, μαζί με την κατάθεση ενός χρηματικού ποσού σε τράπεζα.
Μια άλλη επιλογή είναι η ίδρυση εταιρείας υπό ξένο έλεγχο (company under foreign control) με επένδυση 200.000 ευρώ, η οποία παρέχει επίσης στον επενδυτή άδεια εργασίας.
Οι πολίτες των χωρών της ΕΕ και της ΕΖΕΣ και οι οικογένειές τους επιτρέπεται να ζουν στην Κύπρο χωρίς περιορισμούς, σύμφωνα με τις συμφωνίες της ΕΕ, αναφέρει.
«Αλλά ακόμη και σε αυτή την περίπτωση υπάρχουν αρκετές ελάχιστες προϋποθέσεις που πρέπει να πληρούν, όπως μόνιμη κατοικία στην Κύπρο, άνοιγμα εγχώριου τραπεζικού λογαριασμού και κατάθεση χρηματικού ποσού».
Πονοκέφαλος το εκπαιδευτικό σύστημα
Ένα από τα πιο σύνθετα ζητήματα, αναφέρει το δημοσίευμα, τουλάχιστον για τους γονείς, είναι το εκπαιδευτικό σύστημα.
«Αν και τα δημόσια σχολεία θεωρούνται καλά και οι τάξεις είναι συνήθως μικρότερες από ό,τι στο Ισραήλ, το κύριο πρόβλημα είναι ότι η γλώσσα διδασκαλίας είναι η ελληνική», σημειώνει. Γι' αυτό και οι περισσότεροι Ισραηλινοί φοιτούν σε διεθνή βρετανικά ή αμερικανικά ιδιωτικά σχολεία, τα οποία κοστίζουν αρκετές χιλιάδες ευρώ το χρόνο και είναι εντελώς γεμάτα.
Για παράδειγμα, ανάλογα με την πόλη διαμονής (η Λάρνακα είναι η φθηνότερη και η Λεμεσός η ακριβότερη) ένα ιδιωτικό νηπιαγωγείο κοστίζει 3.000 με 4.000 ευρώ το χρόνο, το δημοτικό σχολείο 5.000 με 8.000 και το γυμνάσιο 10.000 με 12.000.
Οι Ισραηλινοί, ωστόσο, προειδοποιούν τους συμπατριώτες τους πως θα πρέπει να έρθουν προετοιμασμένοι. «Εγώ δεν μετακόμισα στο νησί μέχρι να γίνει δεκτός ο γιος μου στο διεθνές σχολείο. Υπάρχουν οικογένειες εδώ που τα παιδιά τους δεν έχουν ακόμη καμία εκπαιδευτική προοπτική- είναι προβληματικό», αναφέρει ένας εξ αυτών.
Αυξάνονται οι τιμές
Ακολούθως το ρεπορτάζ αναφέρεται στις τιμές ενοικίασης και αγοράς διαμερισμάτων, οι οποίες έχουν αυξηθεί σημαντικά, όπως επισημαίνει, τα τελευταία δύο χρόνια, κυρίως λόγω της μαζικής αγοράς από ξένους επενδυτές.
«Με την πάροδο των ετών Βρετανοί και Ρώσοι αγόραζαν διαμερίσματα στο νησί και την τελευταία δεκαετία προστέθηκαν σε αυτούς Λιβανέζοι, Ουκρανοί και Ισραηλινοί», εξηγεί.
Μια μελέτη των στοιχείων των ακινήτων στην περιοχή αποκαλύπτει ότι η τιμή ενός διαμερίσματος 3 δωματίων που δεν είναι καινούργιο, σε έκταση 70 με 80 τ.μ. στο κέντρο της Λάρνακας, μπορεί να φτάσει τις 190.000 ευρώ, ένα καινούργιο διαμέρισμα κοστίζει 30% περισσότερο. Τα ενοίκια για τα διαμερίσματα αυτά υπολογίζονται στα 1.000 ευρώ το μήνα.
Στην Πάφο, η οποία θεωρείται δημοφιλής τουριστική πόλη, οι τιμές των διαμερισμάτων είναι κάπως χαμηλότερες και το ενοίκιο είναι σχεδόν το ίδιο.
Στη Λεμεσό, «η οποία θεωρείται οικονομικό και πολιτιστικό κέντρο και προσελκύει πολλούς Ισραηλινούς», οι τιμές είναι υψηλότερες και μπορεί να φτάσουν τα 280.000 ευρώ για ένα διαμέρισμα 3 δωματίων σε κεντρική τοποθεσία.Το ενοίκιο μπορεί να φτάσει τα 1.200 ευρώ το μήνα.
Επιπλέον, υποστηρίζουν πολλοί Ισραηλινοί, στη Λεμεσό υπάρχει μεγάλη συγκέντρωση Ρώσων που έχουν ήδη χτίσει ουρανοξύστες, οι οποίοι ξεχωρίζουν από τα υπόλοιπα χαμηλά κτίρια και συμβάλλουν στην αστική αποδιοργάνωση.
Ωστόσο, υποστήριξε ο κ. Χρίστου, τα τελευταία χρόνια οι επενδυτές προέρχονται από πολλές χώρες, με πρώτες τη Ρωσία, την Αυστρία και την Ουκρανία, και ως εκ τούτου είναι δύσκολο να πούμε ότι οι Ισραηλινοί είναι αυτοί που ανέβασαν τις τιμές των ακινήτων».
..«είναι κατεχόμενο έδαφος»
Το δημοσίευμα αναφέρει πως υπάρχει ακόμη ένα πρόβλημα που σχετίζεται με την αγορά γης ή διαμερισμάτων "στο βόρειο τμήμα του νησιού, το οποίο βρίσκεται υπό τουρκικό έλεγχο".
«Πολλοί Ισραηλινοί επενδύουν σε γη και ακίνητα στο κατεχόμενο τμήμα της Κύπρου και αυτό είναι επικίνδυνο», προειδοποιεί τους αναγνώστες ο κ. Χρίστου, τονίζοντας ότι «εμείς, οι Κύπριοι, έχουμε δικαίωμα στη γη μας και σε αυτό το τμήμα».
Η αύξηση των Ισραηλινών «θα επιφέρει αλλαγή στο μικρό νησί»;
Οι περισσότεροι από αυτούς με τους οποίους μιλήσε η εφημερίδα υποστήριξαν ότι ο αριθμός των Ισραηλινών είναι ακόμη μικρός σε σύγκριση με άλλες χώρες, ιδίως τη Ρωσία. Άλλοι πιστεύουν ότι η ροή θα αυξηθεί.
"Οι Ισραηλινοί δεν έρχονται αθόρυβα, κάνουν πολύ θόρυβο", δήλωσε μία από τις Ισραηλινές που συνάντησαν. "Όσο περισσότεροι Ισραηλινοί έρχονται εδώ, τόσο περισσότερο ανησυχώ".
Σύμφωνα με έναν άλλο Ισραηλινό που ζει στη Λεμεσό εδώ και περίπου πέντε χρόνια και τώρα επιστρέφει στο Ισραήλ, "οι ντόπιοι δεν έχουν τους δικούς μας μισθούς, κερδίζουν 300 έως 1.500 ευρώ το μήνα και φοβούνται πολύ την αύξηση των τιμών, η οποία είναι αποτέλεσμα της άφιξης των ξένων, συμπεριλαμβανομένων των Ισραηλινών.
Μέχρι πριν από δύο χρόνια ήταν ένα οικείο νησί όπου ήταν διασκεδαστικό να ζεις. Σήμερα έρχονται χιλιάδες Ισραηλινοί, μαζί με Ρώσους και Ουκρανούς. Πρέπει να ελπίζουμε ότι αυτό δεν θα είναι η καταστροφή μας», καταλήγει το αφιέρωμα.
Διαβάστε επίσης: Άτομα με κυπριακά διαβατήρια συνελήφθησαν στη Σιγκαπούρη για ξέπλυμα χρήματος