Το μεγάλο ερωτηματικό για τα ομόλογα

Πολλοί διαχειριστές βρέθηκαν με κέρδη έως και 10% και αποφάσισαν να ρευστοποιήσουν νωρίς.

Το μεγάλο ερώτημα που εγείρεται στους κόλπους των διεθνών επενδυτών είναι αν η αγορά των ομολόγων είναι ένα πεδίο στο οποίο πλέον υπάρχουν ευκαιρίες κερδοφορίας, κυρίως μετά την παγκόσμια τάση για μαζικές ρευστοποιήσεις.

Η τάση αυτή επίσης επιταχύνθηκε από το «κύμα» καλών νέων που εμφανίστηκαν: ο εμπορικός πόλεμος ανάμεσα σε ΗΠΑ και Κίνα δείχνει σημάδια λήξης, ενώ το άτακτο Brexit έχει υποβαθμιστεί στην αρένα των κινδύνων. Αυτά τα δύο, σε συνδυασμό με μια σειρά καλών οικονομικών αποτελεσμάτων, έχουν φέρει πίσω την νηνεμία στις διεθνείς επενδύσεις. 

Τα στοιχεία είναι ενδεικτικά: οι αποδόσεις στα 10ετη αμερικανικά treasuries έχουν ανέβει στο 1,82%, έναντι μόλις πάνω του 1,5% στις αρχές Οκτωβρίου, την ώρα που η απόδοση του γερμανικού 10ετους έχει αυξηθεί στο -0,33% από το -0,59% την ίδια περίοδο.

Σύμφωνα με την ανάλυση των Financial Times, οι επενδυτές που επέλεξαν να τοποθετήσουν τα κεφάλαιά τους σε ομόλογα με αρνητικά επιτόκια κοντά στην κορύφωση του καλοκαιρινού ράλι των ομολόγων, πιθανά ποντάροντας ότι θα μπορούσαν να το πουλήσουν σε ακόμα υψηλότερες τιμές ήδη μετρούν σημαντικές ζημιές. 

Εξάλλου, το χρέος σε αρνητικά επιτόκια έφτασε στο ρεκόρ των $17 τρισ. τον Αύγουστο.

Σήμερα, το κλίμα στο εμπόριο έχει βελτιωθεί, αλλά δεν υπάρχει αποφασιστική πρόοδος. 
Ναι μεν η FED μπορεί να σταμάτησε προς ώρας τις μειώσεις επιτοκίων, αλλά η ΕΚΤ έχει επανεκκινήσει το πρόγραμμα αγοράς ομολόγων και υπάρχει μικρή προοπτική για αύξηση επιτοκίων στην ευρωζώνη τα επόμενα χρόνια.

Δεδομένου τούτου, ο δημόσιος διάλογος για το εμπόριο βοήθησε στην κερδοφορία. 
Ως γνωστόν, τα κρατικά ομόλογα δεν θεωρούνται ως τολμηρή επένδυση, αλλά πολλοί βρέθηκαν με κέρδη μέχρι και 10% στη φετινή χρονιά. Έτσι, ο πειρασμός να ρευστοποιήσουν αποδείχτηκε ισχυρός.

Το άλλο επιχείρημα έχει ως εξής: η νομισματική πολιτική εξάντλησε τα περιθώριά και πλέον οι πολιτικοί και τα κέντρα λήψης αποφάσεων στρέφονται στη δημοσιονομική τόνωση σε μια προσπάθεια να τονωθεί η ανάπτυξη.

Κάτι τέτοιο αποτελεί εν πολλοίς «κλείσιμο του ματιού» στο ενδεχόμενο ότι η δημοσιονομική τόνωση έχει διαρκές αντίκτυπο μόνο αν αυξήσει την ανάπτυξη και βοηθήσει τις τράπεζες να αυξήσουν τα επιτόκια.
 

 

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ