George Best: Ο Beatle No5

Είκοσι χρόνια μετά τον θάνατό του, ο Τζορτζ Μπεστ είναι ο πιο χαρισματικός και αμφιλεγόμενος ποδοσφαιριστής της γενιάς του.

Του Θεόδωρου Καυκαρίδη

Μου αρέσει κάθε τόσο να κοιτάω το ημερολόγιο. Να πηγαίνω πίσω, στον χρόνο. Πολλές φορές είναι η καλύτερη επιλογή για να βγάλεις θέμα μηνιαίας έκδοσης. Νοέμβριος και κάπου εκεί στις ημερομηνίες, ιδού. Στις 25 του μήνα, πριν ακριβώς 20 χρόνια, έφυγε για το αιώνιο ταξίδι ο τεράστιος Τζορτζ Μπεστ. Ο πρώτος ποδοσφαιριστής σούπερ σταρ, 30-40 χρόνια πριν το ποδόσφαιρο γίνει και σταριλίκι. Σκεφτείτε, τέλη της δεκαετίας του ’60, αρχές του ’70, ένας ποδοσφαιριστής να κουβαλά το προσωνύμιο, ο 5ος Beatle. O Mπεστ έφυγε μόλις στα 59 του, έχοντας κυριολεκτικά διαλύσει τον οργανισμό του από την κατάχρηση αλκοόλ.

Το ταλέντο και η ποδοσφαιρική του κατάρτιση συγκρίνεται μόνο με αυτά του Πελέ, του Μαραντόνα, του Κρόιφ, του Ζιντάν και του Μέσι. Πολλοί λένε πως αν ο Μπεστ είχε το ήμισυ της επαγγελματικής νοοτροπίας του Κρόιφ (έκαναν θραύση την ίδια εποχή) θα ήταν ασύγκριτος. Αλλά, το μυαλό του μετά το γήπεδο ήταν στα τσιγάρα, στα ποτά και στα ξενύχτια. Παράλληλα με την αδυναμία του στο ωραίο φύλο, τις γυναίκες. Η 2η του «ατυχία»; Γεννήθηκε στην Βόρειο Ιρλανδία και δυστυχώς για τον ίδιο η Εθνική ομάδα της χώρας δεν είχε την ισχύ για πρόκριση σε τελική φάση Μουντιάλ.

 

 

Ιδιοφυΐα!!!

Η ιστορία λίγο πολύ γνωστή. Στα 1961 οι σκάουτερ της Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ ενημερώνουν τον προπονητή, Ματ Μπάσμπι, ότι ανακάλυψαν στις αλάνες του Μπέλφαστ μία ποδοσφαιρική ιδιοφυΐα. Δύο χρόνια μετά ο Μπεστ κάνει ντεμπούτο με τη φανέλα των «Κόκκινων Διαβόλων». Μέσα σε πέντε χρόνια, κατακτά τα πάντα και γίνεται το νούμερο ένα. Στην Αγγλία και μάλλον στην Ευρώπη. Μέλος της «Αγίας Τριάδας» της Μάντσεστερ, μαζί με τους Τσάρλτον, Λόου. Αυτός ήταν όμως το νο1. Ο Πελέ είχε άλλωστε δηλώσει στα 1970 πως ο Μπεστ είναι ο κορυφαίος όλων ανά το παγκόσμιο. Η δημοτικότητά του είχε φτάσει στα ύψη. «Μπεστομανία» πραγματική. Περισσότερα από σαράντα χιλιάδες γράμματα κατέφθαναν κάθε μήνα στο σπίτι του από θαυμαστές. Ο Μπεστ αξιοποιεί στο έπακρο την δημοτικότητά του. Διαφημίζει προϊόντα, βρίσκει χορηγούς, βρίσκει τρόπο να κερδίζει χρήματα ακόμη και από την άγνωστη τότε πηγή εσόδων. Την πώληση φανελών. Ναι εκείνη την ολοκόκκινη φανέλα χωρίς διακριτικά, με το νούμερο 7 στην πλάτη, που ξαφνικά άρχισε να διατίθεται στα καταστήματα.

Αλλά είπαμε, τα τσιγάρα, τα ποτά και τα ξενύχτια. Αλλά και οι αμέτρητες ερωτικές περιπέτειες. Ο Μπεστ έπαιζε χωρίς φρένα στο γήπεδο και χωρίς φρένα έξω από αυτό. Τα έτσουζε γενικώς. Η εξάρτηση από το αλκοόλ μεγάλωνε. Στα 1974 μπαίνει πλέον στα επίπεδα αλκοολισμού. Η απόδοση του πέφτει, η Γιουνάιτεντ είναι υπό διάλυση (θα πέσει κατηγορία στο τέλος της σεζόν) και το ποδοσφαιρικό διαζύγιο έρχεται. Ο Μπεστ αποχωρεί, είναι δεν είναι 28 ετών. Πρακτικά εκεί κλείνει η καριέρα του, τα περάσματα από Φούλαμ και η μετακόμιση στις ΗΠΑ, ήταν απλά δεκανίκια μέχρι να πέσουν οι τίτλοι τέλους. Κάποιες όμως βραδιές, όταν ο ίδιος ήθελε, έκανε τα μαγικά του. Όπως όταν στα 1976 ο προπονητής της Βορείου Ιρλανδίας Ντάνι Μπαντσφλάουερ του ζήτησε να επιστρέψει στην Εθνική. Πρώτο παιχνίδι απέναντι στην πανίσχυρη Ολλανδία στο Άμστερνταμ στις 13 Οκτωβρίου. Ένας δημοσιογράφος ρωτά τον Μπεστ πριν τον αγώνα; «Τι λες για τον Κρόιφ». «Καταπληκτικός παίκτης» λέει ο Μπεστ. Ακολουθεί η ερώτηση τού ενός εκατομμυρίου: «Είναι καλύτερος από εσένα Τζορτζ». Η απάντηση ήταν μία γκριμάτσα. Ένα «περίμενε και θα δεις» χωρίς λόγια. Στο 2ο λεπτό ο Μπεστ ντριμπλάρει δύο αντιπάλους, περνά την μπάλα κάτω από τα πόδια του Νέεσκενς και πάει κατευθείαν πάνω στον Κρόιφ. Κάνει μία φοβερή ντρίμπλα-ποδιά στον Ολλανδό σταρ και πασάρει και στη συνέχεια σηκώνει τη γροθιά του στον αέρα. Μία υπενθύμιση της τεράστιας κλάσης του.

Η κατάχρηση αλκοόλ διέλυε κάθε μέρα τα σωθικά του. Άρχισε να μπαινοβγαίνει στα νοσοκομεία και τις κλινικές αποτοξίνωσης. Το 2000 υποβλήθηκε σε μεταμόσχευση στο συκώτι. Παρόλα ταύτα, ο Μπεστ δεν έκοψε την κακή συνήθεια. «Δεν ξυπνούσα το πρωί και έλεγα ότι σήμερα θα μεθύσω. Απλώς γινόταν κάθε μέρα, ξεκινούσα με ένα ποτηράκι, πήγαινα στο δεύτερο και κάθε βράδυ κατέβαζα αμέτρητα. Η νυκτερινή ζωή είχε πολλούς πειρασμούς και δεν μπορούσα ν’ αντισταθώ. Ήταν όπως κάποιος που εθίζεται στον τζόγο», είχε σχολιάσει μερικά χρόνια πριν πεθάνει. Στις 25 Νοεμβρίου του 2005 άφησε την τελευταία του πνοή λόγω οργανικής ανεπάρκειας. Στις 3 Δεκεμβρίου, 100 χιλιάδες άνθρωποι παρευρέθησαν στην κηδεία του. «Στο γήπεδο μπορώ να νικήσω τον οποιονδήποτε. Εκτός γηπέδου, δεν μπορώ να νικήσω τον εαυτό μου. Θα χάσω μία και καλή», σχολίασε προφητικά στα 1985.

 

 

Ο Μπεστ στην Κύπρο

Η ιστορία που θέλει τον Τζορτζ Μπεστ να έχει κυπριακή καταγωγή (τουρκοκυπριακή για την ακρίβεια) είναι το λιγότερο σαχλαμάρα. Στο νησί μας ήρθε πάντως τρεις φορές. Στα 1971 με την Εθνική ομάδα. Σκόραρε μάλιστα με πέναλτι. Στα 1987 όταν φόρεσε σε φιλανθρωπικό αγώνα τη φανέλα της Ομόνοιας. Απέναντι για 45 λεπτά με τη φανέλα του ΑΠΟΕΛ ήταν ο Κέβιν Κίγκαν. Το 2001 φιλοξενήθηκε στη Λεμεσό από γνωστή εταιρεία. Είχε συμφωνήσει να παραχωρήσει και τρεις συνεντεύξεις. Σε τηλεόραση, περιοδικό και εφημερίδα. Ήμουν ένας από τους τρεις δημοσιογράφους που θα τον συναντούσαν. Ο μάνατζερ και η σύζυγός του μας υποδέχτηκαν στο λόμπι του ξενοδοχείου. Δυστυχώς ο Μπεστ αδιαθέτησε εκείνο το πρωινό. Τις επόμενες τρεις μέρες πέρασε δύσκολες ώρες στην κλινική.

 

 

Μέγας ατακαδόρος

Ασύλληπτο ταλέντο στα πόδια, αλλά και στα λόγια. Οι ατάκες του Τζορτζ Μπεστ καταλαμβάνουν περίοπτη θέση στην κατηγορία. Ίσως και κορυφή. Πότε με αυτολιβάνισμα, πότε με αυτοσαρκασμό, πότε για να κάνει καζούρα σε άτομα που συμπαθούσε. Ιδού οι πλέον χαρακτηριστικές:

- «Αν ήμουν άσχημος, ο κόσμος δεν θα ήξερε πιθανότατα τον Πελέ»

- «Ο Τζορτζ Μπεστ είναι από τους καλύτερους παίκτες, αν όχι ο καλύτερος. Πρέπει να προσπαθήσω πολύ για να πετύχω όσα πέτυχε»

-  «Ξέρεις ότι ο μισός γυναικείος πληθυσμός θα έδινε μία περιουσία για να έχει το τηλέφωνό σου» ρώτησε δημοσιογράφος και ο Μπεστ απάντησε: «Ο μισός γυναικείος πληθυσμός ξέρει το τηλέφωνό μου».

- «Το 1969 έκοψα το ποτό και τις γυναίκες. Αυτά ήταν τα χειρότερα 20 λεπτά της ζωής μου»

- «Ξόδεψα το 90% των χρημάτων μου στο ποτό, στα αυτοκίνητα και στα πουλάκια (γυναίκες). Τα υπόλοιπα χρήματα τα σπατάλησα».

- «Φυσικά και κόβω το αλκοόλ. Όταν κοιμάμαι! Και δεν υπάρχει λόγος να με ρωτάτε τι έκανα το προηγούμενο βράδυ. Έτσι και αλλιώς δεν θυμάμαι ποτέ».

- «Αν έχασα ευκαιρίες στην καριέρα μου. Αν μου λείπει κάτι; Ναι, η μις Καναδά, η μις Ηνωμένο Βασίλειο, η μις Κόσμος...».

- «Ο Μπέκαμ δεν μπορεί να κλοτσήσει με το αριστερό, δεν κάνει τάκλιν, δεν σκοράρει συχνά, δεν μπορεί να κάνει κεφαλιές. Κατά τα άλλα είναι... πολύ καλός».

- «Είπα στον Γκάσκοιν ότι το IQ του είναι μικρότερο από τον αριθμό της φανέλας του (νο8). Η αντίδρασή του ήταν μοναδική. Με ρώτησε τι είναι το IQ».

- «Θα έδινα όλη τη σαμπάνια που έχω καταπιεί στη ζωή μου για να μπορούσα να παίξω ένα ματς στο Ολντ Τράφορντ δίπλα στον Καντονά».

Είπαν για τον Μπεστ

«Είναι ο καλύτερος ποδοσφαιριστής που έχω δει»: Πελέ (1971).

«Αποτελούσε έμπνευση για μένα, για τα όσα έκανε και για το πώς τα έκανε στο γήπεδο. Είχαμε πολλά κοινά στοιχεία, σε τεχνική και χαρακτήρα»: Ντιέγκο Μαραντόνα.

«Ώρες ώρες νόμιζες πως ο Τζορτζ είχε έξι πόδια»: Σερ Ματ Μπάσμπι.

«Δεν μπορώ να μετρήσω τις φορές στον αγώνα που σκέφτηκα πως ο Τζορτζ έκανε το αδύνατο». Σερ Μπόμπι Τσάρλτον.

«Ουσιαστικά η μόνη φορά που κατάφερα να τον πλησιάσω σήμερα, ήταν όταν κάναμε χειραψία όταν έληξε το παιχνίδι»: Ρόι Φέαρφαξ, αμυντικός που είχε την αποστολή να επιτηρεί τον Μπεστ σε αγώνα πρωταθλήματος.

Διαβάστε επίσης: Ανατροπή στις φθηνές αγορές από TEMU και SHEIN

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ