Διχασμένος είναι ο επενδυτικός κόσμος και η αγορά από την πρόσφατη άνοδο του δολαρίου.
Όπως αναφέρει σε άρθρο του στους Financial Times ο Mohamed El-Erian, επικεφαλής οικονομικός σύμβουλος της Allianz και εκλεγμένος πρόεδρος του Queens’ College, University of Cambridge, αρκετοί θεωρούν ότι αυτή αναμένεται να οδηγήσει σε βελτίωση των οικονομικών επιδόσεων στο μέλλον.
Από την άλλοι, δεν είναι λίγοι εκείνοι που φοβούνται ότι θα φέρει σειρά επιπλοκών επιπλοκών.
Ποιοι έχουν δίκιο; Σύμφωνα με τον Mohamed El-Erian, ίσως οι δύο.
Εκείνο που θα παίξει καθοριστικό ρόλο είναι οι πολιτικές που θα ακολουθηθούν στην πορεία προς τις αμερικανικές προεδρικές εκλογές και όχι οι οικονομικές εξελίξεις.
Συγκεκριμένα, οι επενδυτές και οι επιχειρήσεις έχουν την δυνατότητα να κάνουν κινήσεις στο παρόν στάδιο για να προστατευτούν σε ένα βαθμό από επιπλοκές, καθώς έτοιοι ελιγμοί είναι απαραίτητοι, δεδομένων των υψηλότερων πιθανοτήτων για πιο ακραίες εξελίξεις σε διάφορους τομείς.
Ωστόσο, η επίμονη δύναμη του δολαρίου δεν προκαλεί έκπληξη αν ληφθούν υπόψη τρεις παράγοντες που είναι πόλος έλξης για ξένα κεφάλαια στις ΗΠΑ.
Πρώτον, πρόκειται για μια εγχώρια οικονομία η οποία έχει σταθερά καλύτερη επίδοση από άλλες ανεπτυγμένες οικονομίες.
Δεύτερον, είναι μια χρηματιστηριακή αγορά η οποία έχει αφήσει πίσω τις υπόλοιπες.
Τρίτον, όσον αφορά στους επενδυτές σταθερού εισοδήματος, υπάρχει το πλεονέκτημα μιας μη αντισταθμισμένης απόδοσης.
Oι επενδυτές πιστεύουν ότι στο τρέχον αδύναμο παγκόσμιο περιβάλλον, μόνο οι ΗΠΑ είναι σε θέση να διατηρήσουν μια παρατεταμένη ανατίμηση του νομίσματός της. Οι ευρωπαϊκές και αναδυόμενες οικονομίες φοβούνται ότι οποιαδήποτε επίμονη ενίσχυση των νομισμάτων τους θα επιβραδύνει ακόμα περισσότερο την ανάπτυξή τους. Αυτό εξηγεί και τις αντικρουόμενες απόψεις για το τι θα επακολουθήσει.
Για κάποιους, ένα ισχυρό δολάριο θα συμβάλλει στη συντεταγμένη εξισορρόπηση της παγκόσμιας οικονομίας, ωστόσο το ισχυρό δολάριο ενέχει ρίσκα.
Αφενός, διότι απειλεί να προκαλέσει νομισματικό πόλεμο εκτός από τον παρατεταμένο εμπορικό πόλεμο, τον οποίο πυροδότησε η κυβέρνηση Τραμπ στην προσπάθειά της να αλλάξει εμπορικές πρακτικές που θεωρεί άδικες.
Αφετέρου, εκθέτει τη Fed σε περαιτέρω πολιτικές επιθέσεις, υπονομεύοντας την αξιοπιστία της και την εμπιστοσύνη των αγορών.
Επιπλέον, κι αυτό είναι ιδιαιτέρως σημαντικό, μπορεί να αποσταθεροποιήσει τις αναδυόμενες αγορές με μεγάλες νομισματικές ασυμμετρίες, συμπεριλαμβανομένου και του αποκαλούμενου από τους οικονομολόγους «προπατορικού αμαρτήματος» κι αυτό αφορά τις χώρες που έχουν δανειστεί υπέρογκα σε δολάρια, αλλά το μεγαλύτερο μέρος των εσόδων που χρησιμοποιούν για την πληρωμή τόκων και ωριμάνσεων είναι σε νομίσματα που υποτιμούνται έναντι του δολαρίου.
Το τι θα συμβεί θα εξαρτηθεί, πρωτίστως, από τις πολιτικές εξελίξεις στις ΗΠΑ – οι οποίες μπορούν να καταστήσουν πιθανότερο το λιγότερο ομαλό σενάριο.
O ανταγωνισμός επί ίσοις όροις στο εμπόριο, ειδικά με την Κίνα, αλλά και με άλλες χώρες, είναι ένα από τα λίγα ζητήματα που έχουν ευρεία πολιτική στήριξη στις ΗΠΑ. Δεν συμφωνούν όλοι στις μεθόδους, αλλά η πλειονότητα συναινεί ότι πρέπει να υπάρξουν καλύτεροι όροι για τις ΗΠΑ στο εμπόριο. Τούτο αυξάνει την πιθανότητα να χρησιμοποιηθεί η συναλλαγματική ισοτιμία ως «όπλο».