Εδώ και αιώνες, ο κόσμος των επιχειρήσεων επαναλαμβάνει το ίδιο ρητό: «Η πρώτη γενιά δημιουργεί τον πλούτο, η δεύτερη τον απολαμβάνει και η τρίτη τον καταστρέφει». Ωστόσο, σύμφωνα με τον Τζέιμς Ε. Χιουζ Τζούνιορ, έναν από τους πλέον αναγνωρισμένους συμβούλους διαχείρισης πλούτου παγκοσμίως, η εξάντληση μιας περιουσίας δεν είναι αποτέλεσμα κακών επενδύσεων, αλλά λανθασμένου σχεδιασμού ζωής.
Ο Χιουζ, που έχει αφιερώσει πάνω από πέντε δεκαετίες στη μελέτη και καθοδήγηση ορισμένων από τις πιο εύπορες οικογένειες του κόσμου, υποστηρίζει πως η μακροχρόνια διατήρηση του πλούτου δεν κρύβεται σε περίπλοκους φορολογικούς μηχανισμούς ή σε μυστικά χαρτοφυλάκια. Αντίθετα, βασίζεται σε ανθρώπινες αξίες, συνεργασία και πνευματική συνέχεια.
Όπως εξηγεί ο ίδιος, οι οικογένειες που επικεντρώνονται αποκλειστικά στα οικονομικά τους, αργά ή γρήγορα τα χάνουν. «Δεν χρεοκοπούν από λάθος επενδύσεις, αλλά επειδή αγνοούν άλλες μορφές πλούτου», αναφέρει. Αυτές οι αόρατες μορφές είναι που διατηρούν τη συνοχή και τη ζωτικότητα μιας οικογένειας στο πέρασμα των γενεών.
Σε ανάρτησή του στο blog της JP Morgan, ο Χιουζ εξηγεί πως η ευημερία μιας οικογένειας εξαρτάται από πέντε είδη κεφαλαίων: το οικονομικό, το ανθρώπινο, το πνευματικό, το κοινωνικό και το κεφάλαιο κληρονομιάς. «Ο σκοπός μιας οικογένειας δεν είναι να συσσωρεύει χρήματα, αλλά να βελτιώνει τη ζωή των μελών της. Όταν κάθε μέλος ανθίζει, το σύνολο ισχυροποιείται», τονίζει ο Χιουζ.
Τα πέντε κεφάλαια που χτίζουν δυναστείες
- Το κεφάλαιο κληρονομιάς εκφράζει τον κοινό σκοπό που ενώνει τα μέλη μιας οικογένειας — τη συλλογική αίσθηση γιατί υπάρχει και τι θέλει να αφήσει πίσω της.
- Το κοινωνικό κεφάλαιο αφορά την ικανότητά της να λαμβάνει αποφάσεις από κοινού, να διαχειρίζεται συγκρούσεις και να λειτουργεί ως ενιαίο σώμα.
- Το πνευματικό κεφάλαιο περιλαμβάνει τη γνώση, τις παραδόσεις και τις εμπειρίες που μεταφέρονται από γενιά σε γενιά.
- Το ανθρώπινο κεφάλαιο σχετίζεται με την ανάπτυξη κάθε μέλους ξεχωριστά – τη μόρφωση, την ψυχική ευημερία και την προσωπική εξέλιξη.
- Τέλος, το οικονομικό κεφάλαιο, αν και απαραίτητο, «πρέπει να υποστηρίζει τα υπόλοιπα τέσσερα», όπως τονίζει ο Χιουζ.
«Οι οικογένειες που θέτουν το χρήμα στην υπηρεσία των ποιοτικών τους κεφαλαίων γίνονται δεμένες, δημιουργικές και ανθεκτικές», προσθέτει. Σύμφωνα με τον Χιουζ, οι περισσότερες περιουσίες χάνουν την αξία τους όχι εξαιτίας της πρώτης ή της τρίτης γενιάς, αλλά της δεύτερης, που αποτυγχάνει να επαναπροσδιορίσει το όραμα των ιδρυτών. «Η πρώτη γενιά δημιουργεί τον πλούτο και η δεύτερη δημιουργεί την κληρονομιά», λέει.
Το κρίσιμο ερώτημα είναι αν η δεύτερη γενιά μπορεί να χτίσει οικογένεια με συνοχή και να μεταδώσει το όνειρο στους νεότερους. Καθοριστικός ρόλος σε αυτή τη διαδικασία ανήκει στους πρεσβυτέρους τα άτομα που ενσαρκώνουν την παράδοση, μεσολαβούν στις διαφωνίες και κρατούν ζωντανή την πολιτιστική ταυτότητα της οικογένειας. «Στη σύγχρονη εποχή έχουμε υποτιμήσει τη σημασία τους», σημειώνει. «Όμως, οι πρεσβύτεροι αποτελούν την αόρατη κόλλα που ενώνει τις γενιές».
Ύστερα από μισό αιώνα εμπειρίας ως σύμβουλος μεγάλων οικογενειών, ο Χιουζ έχει καταλήξει ότι το θάρρος —και όχι η γνώση— είναι η πιο σπάνια και πολύτιμη μορφή οικογενειακού κεφαλαίου. «Μια οικογένεια χρειάζεται θάρρος για να φανταστεί τον εαυτό της 100 ή 150 χρόνια στο μέλλον», αναφέρει. Αυτό το θάρρος, προσθέτει, είναι που διαφοροποιεί εκείνους που απλώς συσσωρεύουν περιουσία από εκείνους που δημιουργούν πραγματική κληρονομιά.
Πηγή: newmoney.gr
Διαβάστε επίσης: Τι κρύβει η «κούρσα» των spread μεταξύ Γαλλίας και Ιταλίας