Όταν ο απερχόμενος πρωθυπουργός της Ολλανδίας, Μαρκ Ρούτε μετακομίσει στο γραφείο του ως νέος γενικός γραμματέας του ΝΑΤΟ, δεν θα έχει πολύ χρόνο για μήνα του μέλιτος, σημειώνει σε ανάλυσή του ο ιστότοπος Politico, επισημαίνοντας τις προκλήσεις που θα βρει μπροστά του ο Ολλανδός πολιτικός.
Η εκστρατεία του για τη θέση του Γενικού Γραμματέα έληξε την Πέμπτη, όταν εξασφάλισε την υποστήριξη και των 32 συμμάχων του ΝΑΤΟ (με τη Ρουμανία, της οποίας ο πρόεδρος Κλάους Γιοχάνις διεκδικούσε επίσης τη θέση, να δίνει και εκείνη τη θετική της ψήφο). Ο νυν γ.γ., Γενς Στόλτενμπεργκ, πρόκειται να αποχωρήσει την 1η Οκτωβρίου.
Ο Ρούτε, ο οποίος ηγείται της πέμπτης μεγαλύτερης οικονομίας της ΕΕ εδώ και 14 χρόνια, επαινείται ευρέως ως αποτελεσματικός «οικοδόμος συναίνεσης», ενώ δείχνει επίσης αποφασιστικότητα στη στήριξη της Ουκρανίας, συμπεριλαμβανομένων των πρόσφατων ολλανδικών προσπαθειών στην εκπαίδευση Ουκρανών πιλότων στο να πετούν μαχητικά F-16.
Ακόμη όμως και για έναν έμπειρο πολιτικό, το επόμενο κεφάλαιο της πολιτικής καριέρας του Ρούτε δεν θα είναι «περίπατος στο πάρκο». Εδώ είναι τα πέντε κορυφαία δύσκολα θέματα με τα οποία θα πρέπει να αντιμετωπίσει.
1. Η πιθανή επιστροφή του Ντόναλντ Τραμπ
Τέσσερις εβδομάδες αφότου ο Ρούτε θα ξεκινά τη νέα του δουλειά, οι Αμερικανοί πηγαίνουν στις κάλπες και θα μπορούσαν να επανεκλέξουν τον Ντόναλντ Τραμπ, έναν σκεπτικιστή έναντι του ΝΑΤΟ.
Στην προεκλογική εκστρατεία, ο Τραμπ έχει απειλήσει να μειώσει τη βοήθεια των ΗΠΑ προς την Ουκρανία εάν επιστρέψει στον Λευκό Οίκο. Εάν συνεχίσει, θα μπορούσε να προκαλέσει σοβαρό πλήγμα στην αξιοπιστία των συμμάχων του ΝΑΤΟ στο να βοηθούν την Ουκρανία να αμυνθεί ενάντια στη Ρωσία, δεδομένου ότι οι ΗΠΑ ήταν μακράν ο μεγαλύτερος δωρητής στρατιωτικής βοήθειας στο Κίεβο.
Η επανεκλογή του Τραμπ θα εκτροχιάσει επίσης σχεδόν σίγουρα το σχέδιο του ΝΑΤΟ να προετοιμάσει την Ουκρανία για τη μελλοντική της ένταξη, συμπεριλαμβανομένων των προσπαθειών για την ολοκλήρωση του εκδυτικισμού του αρχικά σοβιετικού τύπου στρατού της Ουκρανίας.
Οι χώρες του ΝΑΤΟ πέρυσι υποσχέθηκαν ότι «θα είναι σε θέση να απευθύνουν πρόσκληση στην Ουκρανία για ένταξη στη συμμαχία όταν συμφωνήσουν οι σύμμαχοι και εκπληρωθούν οι όροι».
Κρίνοντας από τις πρόσφατες δηλώσεις του Τραμπ για τον πρόεδρο της Ουκρανίας Βολόντιμιρ Ζελένσκι, ωστόσο, αυτή η δέσμευση φαίνεται σαθρή.
«Μόλις έφυγε πριν από τέσσερις ημέρες με 60 δισεκατομμύρια δολάρια [μετά την υπογραφή μιας 10ετούς συμφωνίας για την ασφάλεια με τον Πρόεδρο Τζο Μπάιντεν] και επιστρέφει στο σπίτι και ανακοινώνει ότι χρειάζεται άλλα 60 δισεκατομμύρια δολάρια. Ποτέ δεν τελειώνει.»
2. Η χειμερινή επίθεση του Πούτιν στην Ουκρανία
Μόλις ο Ρούτε αναλάβει τα καθήκοντά του, η Ουκρανία θα τον καλέσει σε βοήθεια καθώς θα πλησιάζει ο χειμώνας.
Τους τελευταίους μήνες, η Ρωσία έχει εντείνει τα πλήγματα κατά των θερμοηλεκτρικών σταθμών και των φραγμάτων της Ουκρανίας — υποδομές που χρειάζονται μήνες, αν όχι χρόνια για να επισκευαστούν πλήρως.
Το εγχειρίδιο του Κρεμλίνου δεν είναι καινούργιο. Κατά τον πρώτο χειμώνα του πολέμου, μεταξύ 2022 και 2023, το ηλεκτρικό δίκτυο της Ουκρανίας δέχτηκε σοβαρή επίθεση.
Το κλειδί, λέει ο απερχόμενος επικεφαλής του ΝΑΤΟ Γ. Στόλτενμπεργκ, βρίσκεται σε περισσότερα συστήματα αεράμυνας που θα μπορούσαν να προστατεύσουν τους προμηθευτές ενέργειας, καθώς και το προσωπικό συντήρησης που εργάζεται για την επισκευή κατεστραμμένων εγκαταστάσεων.
Οι χώρες του ΝΑΤΟ μάχονται επίσης να στείλουν – ή, στην περίπτωση της χώρας του Ρούτε, να κατασκευάσουν – συστήματα αεράμυνας. Αλλά η Ευρώπη δεν έχει τόσο πολλά να στείλει, η πρόοδος στις ΗΠΑ καθυστέρησε στο Κογκρέσο και οι χώρες κοντά στη Ρωσία είναι λιγότερο από πρόθυμες να εγκαταλείψουν τις αεροπορικές τους ασπίδες αυτή την επικίνδυνη στιγμή.
3. Να κάνει τα μέλη του ΝΑΤΟ να πληρώσουν
Το ΝΑΤΟ γιόρτασε αυτή την εβδομάδα έναν αριθμό-ρεκόρ συμμάχων που έφτασαν τον στόχο του 2% του ΑΕΠ για αμυντικές δαπάνες – 23 χώρες. Πράγματι, η Ολλανδία μόλις που πέρασε αυτό το όριο φέτος, μετά από χρόνια υστέρησης.
Αλλά αυτό σημαίνει ότι το ένα τρίτο της συμμαχίας εξακολουθεί να μην το πετυχαίνει, παρά το γεγονός ότι είχε δώσει αυτή τη δέσμευση πριν από 10 χρόνια.
Τα κράτη της Νότιας Ευρώπης είναι μεταξύ των χειρότερων παραβατών.
Στην Ιταλία, οι εκτιμήσεις για το 2024 σημειώνουν μια μικρή πτώση από το ήδη χαμηλό 1,5% πέρυσι. Η Ισπανία θα δαπανήσει μόνο 1,28% φέτος. Η γειτονική της Πορτογαλία δεσμεύτηκε για ποσοστό 1,55%.
«Το φτωχό ρεκόρ των μεσογειακών φίλων μας είναι το τέλειο όπλο για τον Τραμπ», είπε ανώτερος διπλωμάτης από την περιοχή της Βαλτικής. Η περιοχή έχει υπάρξει ισχυρός υποστηρικτής μιας πιο σκληρής προσέγγισης απέναντι στη Ρωσία.
Πιο κοντά στο χλοοτάπητα του Τραμπ, όμως, τα πράγματα είναι εξίσου άσχημα. Ο Καναδάς, ιδρυτικό μέλος του ΝΑΤΟ το 1949, δεσμεύει μόνο το 1,37% του ΑΕΠ του, σημειώνοντας ανάπτυξη 0,1% από την έναρξη του πολέμου της Ρωσίας κατά της Ουκρανίας.
4. Παράπονα ανατολικής πτέρυγας
Οι χώρες που συνορεύουν με τη Ρωσία δεν είναι οι μεγαλύτεροι θαυμαστές του Ρούτε.
Ήταν θυμωμένες για τις χαμηλές αμυντικές δαπάνες της Ολλανδίας και είναι ιδιαίτερα αναστατωμένες που ο κορυφαίος ρόλος στο ΝΑΤΟ ανήκει πάντα σε έναν Δυτικοευρωπαίο ή Βορειοευρωπαίο, παρόλο που οι χώρες της ανατολικής πτέρυγας βρίσκονται στη συμμαχία εδώ και ένα τέταρτο του αιώνα.
Η πρωθυπουργός της Εσθονίας Κάγια Κάλλας δεν μπήκε καν στην κούρσα για τις κορυφαίες θέσεις του ΝΑΤΟ, αφού της δηλώθηκε ευθαρσώς ότι δεν θα λάβει την υποστήριξη χωρών όπως οι ΗΠΑ, η Γαλλία και η Γερμανία (είναι τώρα φαβορί για να είναι η επόμενη επικεφαλής εξωτερικής πολιτικής της ΕΕ). Δυτικές πρωτεύουσες φοβούνταν ότι ο διορισμός της θα θεωρείτο από τη Μόσχα ως κλιμάκωση των εχθροπραξιών. Ο πρόεδρος της Ρουμανίας Κλάους Γιοχάνις, ο οποίος όντως έθεσε υποψηφιότητα για τη θέση, βρήκε μόνο την Ουγγαρία – για λίγο και μόνο για λόγους τακτικής – να τον υποστηρίξει.
Οι ανατολικοευρωπαϊκές χώρες πιθανότατα θα ζητήσουν τώρα καλύτερη εκπροσώπηση στο δευτεροβάθμιο επίπεδο του ΝΑΤΟ: τη θέση του αναπληρωτή γενικού γραμματέα (DSG) και τις διάφορες θέσεις βοηθού γενικού γραμματέα (ASG).
5. Οι ηγέτες της Ευρώπης που αγαπούν τον Πούτιν
Δεν είναι μόνο ο Τραμπ που θα πρέπει να πείσει ο Ρούτε για να κρατήσει το ΝΑΤΟ ζωντανό και σε καλή κατάσταση.
Σε όλη την Ευρώπη, τα ακροδεξιά κόμματα που είναι σκεπτικιστικά προς το ΝΑΤΟ και αγαπούν τον Πούτιν ανθούν.
Η Γαλλία, για παράδειγμα, βρίσκεται στο κατώφλι βουλευτικών εκλογών που θα μπορούσαν να καταγράψουν σημαντικά κέρδη για την ακροδεξιά Εθνική Συσπείρωση – αναγκάζοντας τον Στόλτενμπεργκ να κάνει μια σπάνια έκκληση στο Παρίσι να “κρατήσει το ΝΑΤΟ ισχυρό” σε μια συνέντευξη στο Politico.
Ο Ρούτε, φυσικά, ξέρει πολύ καλά αυτή την ιστορία. Κατά κάποιο τρόπο, άρχισε να εξετάζει την κορυφαία θέση του ΝΑΤΟ όταν έγινε σαφές ότι το κεντροδεξιό του Λαϊκό Κόμμα για την Ελευθερία και τη Δημοκρατία θα έχανε τις ολλανδικές εκλογές από το ακροδεξιό Κόμμα για την Ελευθερία του Γκέερτ Βίλντερς, κάτι που όντως συνέβη.
Ο Βίλντερς, που ρωτήθηκε πέρυσι για την άποψή του για τον Ρώσο ηγέτη Βλαντιμίρ Πούτιν, είπε στο ρωσικό προπαγανδιστικό δίκτυο RT: «Τον επικροτώ όπως επικροτώ τον κ. Τραμπ που είναι ηγέτες, που στέκονται εκεί για λογαριασμό του ρωσικού και του αμερικανικού λαού».
Ένα πράγμα δεν χρειάζεται να φοβάται ο Ρούτε: ότι η νέα του δουλειά θα είναι βαρετή, καταλήγει το Politico.
Πηγή: newmoney.gr
Διαβάστε επίσης: Πέντε κατηγορίες προϊόντων από Κίνα κινδυνεύουν με υψηλούς δασμούς