Ένας από τους πιο γνωστούς δημοσιογράφους στη Γερμανία φέρεται να έλαβε 600.000 ευρώ για να παρουσιάσει τη θετική εικόνα του Πούτιν, σύμφωνα με την Guardian και άλλα δημοσιογραφικά δίκτυα που έλαβαν μέρος στο Cyprus Confidential.
Βάσει του τι αναφέρει η Guardian, στα έγγραφα που διέρρευσαν οι πληρωμές φαίνεται να έγιναν μέσω Κύπρου και εταιρειών στις Βρετανικές Παρθένες Νήσους.
Ο γνωστός δυτικός δημοσιογράφος που θεωρείται εδώ και καιρό ένας από τους κορυφαίους ανεξάρτητους εμπειρογνώμονες της Γερμανίας σχετικά με τα θέματα Ρωσία έλαβε τουλάχιστον 600.000 ευρώ με υπεράκτιες πληρωμές από εταιρείες που συνδέονται με έναν ολιγάρχη κοντά στον Βλαντιμίρ Πούτιν, αποκαλύπτουν αρχεία που διέρρευσαν στην έρευνα Cyprus Confidential.
Ο Hubert Seipel, ένας βραβευμένος σκηνοθέτης και συγγραφέας, πληρώθηκε σε δόσεις, κάτι που σύμφωνα με τα έγγραφα, ήταν για να υποστηρίξει τη δουλειά του σε δύο βιβλία που έγραψε και τα οποία περιγράφουν την άνοδο του Πούτιν στην εξουσία και χαρακτηρίζονται ως «προσωπογραφίες» του Ρώσο πρόεδρο .
Η υπόθεση είναι μία από τις πρώτες που συνδέει έναν ισχυρό δυτικό δημοσιογράφο με σημαντικές πληρωμές, κάτι που θα μπορούσε να θεωρηθεί ως απόπειρα υπέρ του Πούτιν για να εξασφαλιστεί θετική κάλυψη από δυτικά ΜΜΕ.
Οι αποκαλύψεις θα έχουν αντίκτυπο σε όλη τη Γερμανία
Οι αποκαλύψεις είναι πιθανό να έχουν αντίκτυπο σε ολόκληρη τη Γερμανία, όπου η συζήτηση μαίνεται από την περσινή εισβολή στην Ουκρανία σχετικά με τον ρόλο που έπαιξε η πολιτική και επιχειρηματική ελίτ στη διατήρηση του Πούτιν στην εξουσία, κυρίως λόγω της μακροχρόνιας εξάρτησής της από την Ευρώπη.
Ένας από τους λίγους δημοσιογράφους που είχαν άμεση και τακτική επαφή με τον Ρώσο ηγέτη, ο Saipel, ο οποίος κατά τη δική του παραδοχή έχει συναντήσει τον Πούτιν «σχεδόν 100 φορές», φαίνεται ότι έλαβε χρήματα από λογαριασμούς που συνδέονται με τον ολιγάρχη Αλεξέι Μορντάσοφ, μεγιστάνα του χάλυβα ο οποίος τέθηκε υπό κυρώσεις πέρυσι λόγω των στενών του δεσμών με το Κρεμλίνο.
Δεν επιβεβαίωσε τα ποσά που έλαβε, αν και τα έγγραφα περιέχουν λεπτομέρειες για πληρωμές συνολικού ύψους 600.000 € που φαίνεται να συνδέονται με το δεύτερο βιβλίο.
Ο Σάιπελ επιβεβαίωσε ότι είχε λάβει υποστήριξη από τον Μορντάσοφ, λέγοντας ότι «η υποστήριξή του σχετίζεται αποκλειστικά με το περιεχόμενο του βιβλίου». Τόνισε ότι παρέμεινε αμερόληπτος, λέγοντας: «Πάντα θέτω σαφή νομικά όρια που εγγυώνται την ανεξαρτησία μου».
Τα έγγραφα και η απάντηση του Σάιπελ υποδηλώνουν ότι οι πληρωμές αφορούσαν τη δουλειά του σε μια βιογραφία του 2015 που ονομάζεται Putin: Inner Views of Power και έναν βιβλίο του 2021, Putin’s Power: Why Europe Needs Russia, και τα δύο αρχικά γραμμένα στα γερμανικά.
Ο Σέιπελ δεν φαίνεται να έχει αποκαλύψει τις πληρωμές στον εκδότη του.
Στην απάντησή της στον Guardian, η Hoffmann und Campe είπε ότι δεν γνώριζε για τις πληρωμές.
«Ο εκδότης δεν είχε προηγούμενη γνώση των ισχυρισμών που έχετε κάνει εναντίον του Hubert Seipel σχετικά με «εισόδημα χορηγίας». Εάν αυτά αποδειχθούν αληθή, επιφυλασσόμαστε του δικαιώματος να προβούμε σε περαιτέρω ενέργειες σε σχέση με τα βιβλία που εκδόθηκαν, το 2013 και το 2016 αντίστοιχα, από τη διοίκηση τότε», είπε ένας εκπρόσωπος.
Οι πληρωμές των 600.000 ευρώ μέσω Κύπρου
Οι πληρωμές φαίνεται να ακολούθησαν κυκλικές διαδρομές μέσω υπεράκτιων δομών που ανήκουν στον Mordashov και τους συνεργάτες του και διαχειρίζονται εταιρικοί πάροχοι υπηρεσιών στην Κύπρο.
Ένα χειρόγραφο σημείωμα στην πράξη χορηγίας του 2018 αναφέρει: «Παρόμοια πράξη υπογεγραμμένη από το Cavern 08/2013: Βιογραφία Πούτιν». Η Cavern είναι πιθανό να είναι μια εγγεγραμμένη εταιρεία στις Βρετανικές Παρθένες Νήσους που ονομάζεται Cavern Ventures Ltd, η οποία φαίνεται να είναι συνδεδεμένη με τη Severstal.
Σε μια μακροσκελή απάντηση στην Guardian, ο Seipel αναγνώρισε ότι είχε λάβει χρήματα από τον Mordashov. Είπε ότι ήθελε να γίνει γνωστό «η υποστήριξή του [του Μορντάσοφ] σχετίζεται αποκλειστικά με τα βιβλία» και ότι «σε καμία περίπτωση δεν είχε λάβει χρήματα για ταινίες και τηλεοπτικές συνεντεύξεις από τρίτους».
Καταδίκασε, όπως είπε, προσπάθειες να τον χαρακτηρίσουν ως «ένα ειδικό είδος δημοσιογραφικού μυστικού πράκτορα» με μια στάση υπέρ του Κρεμλίνου, κατά των ΗΠΑ. Είπε ότι στην μακρά καριέρα του πάντα «περιέγραφε τον κόσμο όπως είναι, όχι όπως θα έπρεπε να είναι». Κανένα στοιχείο υποψίας μεροληψίας δεν βρέθηκε ποτέ στο έργο του από εκείνους που του απένειμαν τα κορυφαία βραβεία μέσων ενημέρωσης της Γερμανίας, είπε.
Ο Σάιπελ είπε ότι τα βιβλία του ήταν το αποτέλεσμα οκτώ ετών εκτεταμένου ταξιδιού και έρευνας και «οδήγησαν σε ζωηρές συζητήσεις και ιδεολογικές μάχες». Είπε ότι δεν βρέθηκαν πραγματικά λάθη «σε κανένα» από αυτά.
Κατά τη δημοσίευση τα βιβλία έγιναν δεκτά από ορισμένους κριτικούς που επαίνεσαν τον Σάιπελ για τη νέα του προσέγγιση στον Πούτιν. Αλλά, γελοιοποιήθηκαν από άλλους. Η Frankfurter Allgemeine Zeitung τον αποκάλεσε «σύντροφο του Πούτιν», μετά τη θετική υποδοχή το 2016 της ρωσικής εκδοχής του βιβλίου του Πούτιν: Εσωτερικές απόψεις της εξουσίας στη Μόσχα, στο οποίο παρευρέθηκε ο ίδιος ο Πούτιν, ενώ η Süddeutsche Zeitung ανέφερε ότι ο Σάιπελ είχε ουσιαστικά «καταστεί ο ίδιος ο νόμιμος εκπρόσωπος του Πούτιν – δηλαδή αποκλείοντας τα γεγονότα».
Για το ντοκιμαντέρ του Seipel Ich Putin – Ein Porträt (I Putin – a Portrait), του δόθηκε αποκλειστική πρόσβαση στον πρόεδρο, ακολουθώντας τον σε όλη τη Ρωσία. Δείχνει τον Πούτιν να κυνηγά κόκκινα ελάφια στη Σιβηρία και να οδηγεί στη Μόσχα με λιμουζίνα, συνοδευόμενος από τον Σέιπελ, καθώς και σε σκηνικά με τον σκύλο του δίπλα στην πισίνα μετά από μια βουτιά ενώ τον δείχνει να παίζει σε αγώνα χόκεϊ επί πάγου.
Το ντοκιμαντέρ είδαν 1,85 εκατομμύρια άνθρωποι όταν προβλήθηκε για πρώτη φορά το 2012, με μερίδιο αγοράς 10,9% και στη συνέχεια επαναλήφθηκε 51 φορές, σύμφωνα με το τηλεοπτικό δίκτυο NDR.