ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΣΤΗΝ ΕΜΙΛΥ ΜΙΝΤΗ
ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ: ΑΝΤΩΝΗΣ ΦΑΡΜΑΚΑΣ
«Οι όροι της πολιτικής έχουν αλλάξει…»
«Για µένα η επιτυχία της κυβέρνησης ήταν ότι κατάφερε να δώσει στήριξη στις παραγωγικές δυνάµεις της οικονοµίας, µε αποτέλεσµα να έχουµε µια δυναµική ανάκαµψη», υπογραµµίζει σε συνέντευξη που παραχωρεί στο περιοδικό Economy Today ο Υπουργός Οικονοµικών Χάρης Γεωργιάδης, τονίζοντας, ωστόσο, πως αυτό που θα µπορούσε να γίνει καλύτερα είναι «περισσότερες αλλαγές πιο γρήγορα». Σχολιάζοντας ότι «οι όροι της πολιτικής έχουν αλλάξει, τουλάχιστον στις σύγχρονες ∆ηµοκρατίες» εκφράζει µεταξύ άλλων τη θέση πως «το ζητούµενο είναι πώς καταφέρνουµε µέσα από µια τεχνοκρατική πολιτική να πείσουµε τους συµπολίτες µας και να υπηρετήσουµε τον άνθρωπο, χωρίς να αφήνουµε περιθώριο στους λαϊκιστές και στους ακραίους». Στην ενδιαφέρουσα συνέντευξη που ακολουθεί, ο Χάρης Γεωργιάδης, ο οποίος µας υποδέχθηκε στο σπίτι του, µας µιλά για τη ζωή και την οικογένειά του και τις σηµαντικές εµπειρίες που αποκόµισε ως Υπουργός Οικονοµικών.
Ο Υπουργός Οικονομικών Χάρης Γεωργιάδης παρουσιάζει ένα 24ωρο από τη ζωή του και μοιράζεται τις αναμνήσεις του.
Η πολιτική αποτελούσε πάντα κοµµάτι της ζωής του και η ενασχόλησή του µε τον χώρο αυτό «ήταν µια συνειδητή απόφαση» όπως αναφέρει. Το ενδιαφέρον του ήταν και σε ακαδηµαϊκό επίπεδο, αφού σπούδασε ∆ιεθνείς Σχέσεις και Οικονοµικά στο Πανεπιστήµιο του Reading της Βρετανίας (ΒΑ, ΜΑ, 1992-1996). Υπήρξε στη συνέχεια µεταπτυχιακός ερευνητής στο Ινστιτούτο Ευρωπαϊκών και ∆ιεθνών Μελετών του ιδίου Πανεπιστηµίου (1996-98). Με την έναρξη των σπουδών του εντάχθηκε στη νεολαία του ∆ΗΣΥ, αναλαµβάνοντας καθήκοντα σε σηµαντικά πόστα της οργάνωσης. Με την επιστροφή του στην Κύπρο ασχολήθηκε επαγγελµατικά µε τον τοµέα του τουρισµού και, παράλληλα, ως στέλεχος πρώτης γραµµής του ∆ηµοκρατικού Συναγερµού, διετέλεσε µεταξύ άλλων Εκπρόσωπος Τύπου και µέλος του Εκτελεστικού Γραφείου. Το 2011 εξελέγη βουλευτής Λευκωσίας και δύο χρόνια αργότερα διορίστηκε αρχικά Υπουργός Εργασίας για πολύ µικρό χρονικό διάστηµα και ακολούθως Υπουργός Οικονοµικών της κυβέρνησης Νίκου Αναστασιάδη. Το 2018, µε την επανεκλογή του, ο Πρόεδρος τού εµπιστεύθηκε για δεύτερη φορά το χαρτοφυλάκιο του Υπουργείου Οικονοµικών.
Εμπειρίες Ζωής
Τα τελευταία έξι σχεδόν χρόνια που βρίσκεται στο Υπουργείο Οικονοµικών, έχει αποκοµίσει σηµαντικές εµπειρίες ζωής. Όπως λέει, «η κάθε µέρα ήταν και είναι σηµαντική. Σε καθηµερινή βάση πρέπει να λάβεις αποφάσεις που έχουν σηµασία. Σηµαντική θεωρώ την τριβή σε θέµατα ευρωπαϊκής πολιτικής. Αυτό µου επιτρέπει να βλέπω και να αξιολογώ κάποια πράγµατα διαφορετικά. Είµαστε µια µικρή χώρα µε µια µικρή οικονοµία και πολλές φορές κάνουµε το λάθος να βλέπουµε τα πάντα να περιστρέφονται γύρω από τον µικρόκοσµό µας. Όµως, οι αποφάσεις συνήθως διαµορφώνονται σε ένα ευρύτερο ευρωπαϊκό πλαίσιο. Και είναι σηµαντικό να ξέρει κάποιος πώς λειτουργεί η ευρωπαϊκή πολιτική και να µπορεί να έχει συµµετοχή στο ευρωπαϊκό πολιτικό σκηνικό. Εξαιρετικά σηµαντική εµπειρία είναι η συµµετοχή µου στο Eurogroup. Από το 2013 -τα χρόνια δηλαδή που υπηρετώ στο Υπουργείο Οικονοµικών- το να έχεις την ευκαιρία να συµµετάσχεις σε αυτήν την πολιτική διεργασία, το θεωρώ πράγµατι εµπειρία ζωής».
Πετυχημένη η Ιρλανδία
Τον ρωτάµε να µας πει ποια χώρα θαυµάζει ως Υπουργός Οικονοµικών για την οικονοµική πολιτική που ακολουθεί: «Θεωρώ πάρα πολύ πετυχηµένο το παράδειγµα της Ιρλανδίας. Μια χώρα που κλονίστηκε από την οικονοµική κρίση, όπως και η Κύπρος, αλλά κατάφερε µε µια αξιοθαύµαστη προσπάθεια να ανακάµψει πλήρως και να είναι η πρώτη χώρα σε ανάπτυξη στην ΕΕ. Γενικότερα, όµως, εκτιµώ εκείνα τα κράτη που καταφέρνουν να διαχειριστούν κάπως καλύτερα από εµάς τη διαδικασία λήψης αποφάσεων. Πολιτικά συστήµατα δηλαδή, στα οποία δίνεται µεγαλύτερη έµφαση στον ορθολογισµό και στη λογική και ολιγότερη στο συναίσθηµα.
Παντού, βεβαίως, υπάρχει το συναίσθηµα, αλλά ίσως στη χώρα µας τα συναισθήµατα να είναι πιο έντονα σε βαθµό που κάποιες φορές να παρεµποδίζεται η ορθολογική λήψη αποφάσεων. Παρακολουθώ χώρες, οι οποίες πολύ πιο ψύχραιµα καταφέρνουν να λαµβάνουν αποφάσεις, να προγραµµατίζουν τα επόµενα βήµατά τους και να προχωρούν». Ερωτηθείς αν υπάρχει κάποιος Ευρωπαίος αξιωµατούχος που τον έχει εντυπωσιάσει ή τον εµπνέει εκφράζει την εξής θέση: «Στην ευρωπαϊκή πολιτική δύσκολα πλέον θα αναδεικνύονται µεγάλες προσωπικότητες µε ιστορικό εκτόπισµα. Οι όροι της πολιτικής έχουν αλλάξει, τουλάχιστον στις σύγχρονες ∆ηµοκρατίες.
∆εν είµαστε πλέον στην εποχή των µεγάλων ηγετών. Στην Ευρώπη οι πολιτικοί σήµερα, καλώς ή κακώς, είτε είναι περισσότερο τεχνοκράτες και πραγµατιστές είτε είναι εκφραστές του λαϊκισµού. Το ζητούµενο είναι πώς καταφέρνουµε µέσα από µια πιο τεχνοκρατική πολιτική να πείσουµε τους συµπολίτες µας και να υπηρετήσουµε τον άνθρωπο, χωρίς να αφήνουµε περιθώριο στους λαϊκιστές και στους ακραίους. Σίγουρα όχι µε τον παλιό τρόπο της ρητορείας, των µεγάλων λόγων, των συγκεντρώσεων και των µπαλκονιών».
«Οι πολιτικοί μου ήρωες»
Όπως και οι περισσότεροι έτσι και ο κ. Γεωργιάδης έχει τα πολιτικά του πρότυπα. Τους πολιτικούς του ήρωες όπως τους ονοµάζει. Όπως λέει, «ένας από αυτούς είναι ο Ουίνστον Τσώρτσιλ. Όχι µόνο για το γεγονός ότι, αν ζούµε σήµερα σε µια ελεύθερη Ευρώπη, το οφείλουµε κυρίως στον Τσώρτσιλ, αλλά και για τη µοναδική του ευφυία, την ειρωνεία, το χιούµορ. Βεβαίως αναγνωρίζω το καθοριστικό πολιτικό στίγµα που άφησε πίσω της η Μάργκαρετ Θάτσερ. Από τον ελληνικό χώρο αναγνωρίζω δυο µεγάλους ηγέτες, τον Κωνσταντίνο Καραµανλή που έβαλε την Ελλάδα στην ΕΕ και τον Κωνσταντίνο Μητσοτάκη που υπήρξε πάντοτε φωνή του ρεαλισµού. Χωρίς αµφιβολία, όµως, για όσους ξεκινήσαµε από τον ∆ΗΣΥ, ο ηγέτης που µας ενέπνευσε ήταν ο Γλαύκος Κληρίδης. Ένας πολιτικός που αποτέλεσε ίσως τον σηµαντικότερο ηγέτη στη σύγχρονη ιστορία της Κυπριακής ∆ηµοκρατίας».
«Η Οικογένεια μου»
Έξω από το πλαίσιο του Υπουργείου Οικονοµικών και των αυστηρών καθηκόντων του, χαίρεται τις καθηµερινές µικρές στιγµές πλάι στις δύο γυναίκες της ζωής του. Τη σύζυγό του Εύα και την κόρη τους Λήδα. Με την Εύα γνωρίστηκαν στο Πανεπιστήµιο, αλλά η σχέση έδεσε µετά την επιστροφή τους στην Κύπρο. «Παρ’ όλο που έχω ευχάριστες αναµνήσεις από τα φοιτητικά µου χρόνια, το σηµαντικότερο πράγµα που µου συνέβη ήταν η γνωριµία µου µε την Εύα». Μαζί απέκτησαν τη Λήδα που ήρθε, για να ολοκληρώσει την οικογενειακή τους ευτυχία και παρ’ όλο που ως Υπουργός Οικονοµικών, χρειάζεται να πει αρκετά «όχι», εντούτοις, στη Λήδα δύσκολα θα το πει. «Με κάνει ό,τι θέλει, αυτή είναι η πραγµατικότητα. ∆ύσκολα της χαλώ χατίρι. Μπορεί µε τη µητέρα της να συζητά για περισσότερα θέµατα, όµως, εµένα µε έχει για τα πειράγµατα, τα νάζια, τους ενθουσιασµούς». «Η Λήδα είναι ένα κορίτσι που έχει τα δικά της ενδιαφέροντα και τον δικό της χαρακτήρα, ο οποίος είναι αρκετά έντονος. Είναι πολύ πιο αθλητική απ’ ό,τι ήµουν ποτέ εγώ ή η µητέρα της, αν και εντοπίζω και κάποια στοιχεία που έχει πάρει από εµάς». Ποια είναι η συµβουλή που της δίνει; «Να µάθει να σκέφτεται, να έχει δική της κρίση, να κάνει τις δικές της επιλογές χωρίς να παρασύρεται. Αυτό είναι το πιο σηµαντικό».
«Η κόρη μου με θυμάται πάντα στην πολιτική»
Το εντατικό καθηµερινό πρόγραµµα, οι απαιτήσεις, τα ταξίδια στο εξωτερικό συνεπάγονται µε πολλές ώρες απουσίας από το σπίτι. Όµως, όπως λέει, πάντα βρίσκει τρόπο να αφιερώνει ποιοτικό χρόνο στην οικογένειά του. «Έχουµε προσαρµοστεί µε αυτό και πρέπει να σας πω ότι η κόρη µου δεν µε θυµάται να έχω ποτέ διαφορετική ρουτίνα. Όταν γεννήθηκε, ήµουν Εκπρόσωπος Τύπου του ∆ΗΣΥ, όταν ήταν στην ηλικία των τριών ετών, εξελέγην βουλευτής και όταν ήταν πέντε ετών, διορίστηκα Υπουργός. Έχει συνηθίσει το πρωί την ώρα που την πηγαίνω στο σχολείο να µιλώ από το τηλέφωνο στο ραδιόφωνο. Ή να µε βλέπει συχνά στην τηλεόραση. Με την Εύα φροντίζουµε να της αφιερώνουµε ποιοτικό χρόνο, αλλά και να έχουµε χρόνο µεταξύ µας. Βεβαίως, τώρα που µεγαλώνει, το ερώτηµα είναι εάν η ίδια θα βρίσκει χρόνο να ασχολείται µε µένα! Μου έχει δώσει πάντως σχετικές διαβεβαιώσεις ότι θα µε βάζει στο πρόγραµµά της!».
«Κάποια στιγμή δεν θα είμαι στην πρώτη γραμμή»
Αν δεν δραστηριοποιείτο στον χώρο της πολιτικής, λέει πως θα έβρισκε προκλήσεις στον ιδιωτικό τοµέα. Τονίζει, ωστόσο, πως: «Θεωρώ ως δεδοµένο ότι κάποια στιγµή δεν θα είµαι στην πρώτη γραµµή της πολιτικής. ∆εν έχω πλάνο να µείνω µέχρι τη συνταξιοδότησή µου και θα έβρισκα σίγουρα προκλήσεις που θα µε ενδιέφεραν στον ιδιωτικό τοµέα. Θα µε ενδιέφερε, επίσης, να γράψω και ελπίζω η ευκαιρία αυτή να µου δοθεί. Ίσως να έγραφα για κάποια θέµατα, στα οποία είχα συµµετοχή ή τα οποία χειρίστηκα ή κάποιες σκέψεις που έχω για την πορεία της χώρας µας».
«Στηρίξαμε τις παραγωγικές δυνάμεις»
Κληθείς να σχολιάσει ποια θεωρεί τη µεγαλύτερή του επιτυχία στο Υπουργείο Οικονοµικών εξηγεί πως: «Είµαι µέλος µιας κυβερνητικής οµάδας, η οποία λειτουργεί κάτω από την ηγεσία του προέδρου Αναστασιάδη, συνεπώς η όποια επιτυχία είναι συλλογική. Και για µένα η επιτυχία της κυβέρνησης ήταν ότι κατάφερε να δώσει στήριξη στις παραγωγικές δυνάµεις της οικονοµίας, µε αποτέλεσµα να έχουµε µια δυναµική ανάκαµψη και να σπάσουµε τον φαύλο κύκλο της ύφεσης, της ανεργίας, των ελλειµµάτων. Καµία κυβέρνηση δεν µπορεί από µόνη της να δώσει ώθηση σε µια οικονοµία, χωρίς τη συµµετοχή των παραγωγικών δυνάµεων και του ιδιωτικού τοµέα. Εκεί που θεωρώ ότι πέτυχε η κυβέρνηση Αναστασιάδη, ήταν ότι µέσα από σωστές πολιτικές δηµιούργησε το σωστό οικονοµικό περιβάλλον, δηµιούργησε σταθερότητα, στήριξε και κινητοποίησε αυτές τις παραγωγικές δυνάµεις. Τι θα µπορούσε να γίνει καλύτερα; Περισσότερες αλλαγές πιο γρήγορα. Αν υπάρχει κάτι, που µου προκαλεί δυσφορία, είναι πως κάποιες αλλαγές που υπάρχουν στο πρόγραµµά µας και τις οποίες χρειαζόµαστε, παίρνουν πολύ περισσότερο χρόνο, για να υλοποιηθούν».
Αναφορικά µε την κριτική που δέχεται και ερωτηθείς αν υπάρχει κάτι που τον πληγώνει, υπογραµµίζει: «Ούτε στο ελάχιστο δεν µου προκαλεί ενόχληση, δεν νιώθω πληγωµένος ή δυσαρεστηµένος από την κριτική. Έτσι είναι η πολιτική. Αν σε ενοχλεί η κριτική δεν πρέπει να είσαι στα κοινά. Όπως λέει το ρητό, “ο πολιτικός που τον ενοχλεί η κριτική, είναι σαν τον ναυτικό που τον ενοχλεί η θάλασσα”. Εξάλλου, για αρκετά χρόνια ήµουν η φωνή της αντιπολίτευσης και ως Εκπρόσωπος Τύπου του ∆ΗΣΥ δεν είναι λίγη η κριτική που ενάσκησα προς όσους τότε, έφεραν την ευθύνη της διακυβέρνησης. ∆εν θα µπορούσε συνεπώς τώρα που είµαι εγώ στην κυβέρνηση, να µη δέχοµαι την κριτική. Έτσι λειτουργεί η ∆ηµοκρατία. Υπάρχει, βεβαίως, διαβάθµιση και στην κριτική. Υπάρχει σοβαρή και αξιόπιστη κριτική που λαµβάνω σοβαρά υπ’ όψιν. Υπάρχει, όµως, και η φαιδρή κριτική, την οποία κάποιος πολύ απλά πρέπει να αγνοεί».
«Το μήνυμα μου για την οικονομία»
«Πρέπει να έχουµε πίστη στις δυνάµεις µας. Να καταλάβουµε ότι µπορούµε να ανεβάσουµε την Κύπρο ακόµα πιο υψηλά, αλλά πάντα µε προϋπόθεση ότι θα λειτουργούµε µε τη λογική και την υπευθυνότητα και ότι δεν θα επιστρέψουµε στα παλιά. Αν το πράξουµε αυτό, είµαι αισιόδοξος ότι θα καταφέρουµε να ανεβάσουµε την Κύπρο ακόµα πιο υψηλά».
Όσον αφορά τον Συνεργατισµό σχολιάζει: «Αυτό που επιβεβαιώνεται από το παράδειγµα του Συνεργατισµού είναι ότι εκεί που τολµούµε και λαµβάνουµε πολιτικά δύσκολες αποφάσεις, δηµιουργείται πάντοτε θετική προοπτική. Ο Συνεργατισµός ήταν ο αδύναµος κρίκος στην οικονοµία µας. Έπρεπε να ληφθούν πολιτικά δύσκολες αποφάσεις, αλλά είδαµε ότι οδήγησαν σε πλήρη αποκατάσταση της εµπιστοσύνης, σε σταθεροποίηση και σε αναβαθµίσεις της οικονοµίας µας στην επενδυτική βαθµίδα, που θωρακίζουν την οικονοµία µας και δηµιουργούν µια θετική προοπτική».
Η ΜΕΡΑ ΤΟΥ ΧΑΡΗ ΓΕΩΡΓΙΑΔΗ ΣΕ ΩΡΕΣ...
5:30: Ξυπνά πολύ νωρίς το πρωί, γύρω στις 5:30, ακόµα και τα σαββατοκύριακα. Κάποιες φορές, όταν πρέπει να γράψει κάποιο κείµενο ή οµιλία, µπορεί να ξυπνήσει και νωρίτερα. Τις πρώτες πρωινές ώρες της µέρας τού αρέσει να εργάζεται στην ησυχία του σπιτιού του.
7:30: Καθ’ οδόν για το Υπουργείο Οικονοµικών αφήνει τη Λήδα στο σχολείο. Όταν δεν έχει ραδιοφωνική παρέµβαση, συχνά ακούει µουσικούς σταθµούς που επιλέγει η κόρη του!
07:45: Στο Υπουργείο Οικονοµικών φθάνει συνήθως στις 7:45. Η µέρα περιλαµβάνει πολλές υπηρεσιακές συναντήσεις ή άλλες εξωτερικές υποχρεώσεις όπως µια σύσκεψη στο Προεδρικό, συνεδρία Υπουργικού Συµβουλίου, παρουσία στη Βουλή ή σε κάποιο συνέδριο. Αλλά και πολύ διάβασµα. «Πρέπει να βρεις χρόνο να διαβάσεις σηµειώµατα, νοµοσχέδια, προτάσεις πολιτικής, για να είσαι σε θέση να λάβεις ενηµερωµένες και σωστές αποφάσεις». Πάντοτε θυµάται τον εαυτό του να έχει γεµάτες µέρες, αλλά σηµειώνει «το πιο σηµαντικό είναι το πώς γεµίζει µια µέρα. Είναι εξαιρετικά ευρύ το φάσµα των δραστηριοτήτων και των υποχρεώσεων του ΥΠΟΙΚ. Συνήθως όλα τα θέµατα της διακυβέρνησης καταλήγουν στο ΥΠΟΙΚ, αφού λίγα δεν έχουν οικονοµική πτυχή. Αυτός είναι ο ρόλος του Υπουργού Οικονοµικών, αν και κάποτε αστειευόµενος, λέω πως πρέπει να αλλάξει όνοµα και να γίνει Υπουργός Οικονοµικών προβληµάτων!».
13:30: «Το µεσηµέρι, αν έχω χρόνο θα συναντηθώ µε κάποιο φίλο ή συνεργάτη για ένα σύντοµο γεύµα -συνήθως όσπρια- σε κάποιο στέκι κοντά στο Υπουργείο Οικονοµικών. Αν πάλι ο χρόνος είναι περιορισµένος, θα γευµατίσω κάτι ελαφρύ στο γραφείο».
18:30: Επιστροφή στο σπίτι όπου «προσπαθώ να κάνω λίγο τρέξιµο και λίγη άσκηση, κυρίως για να καθαρίσει το µυαλό. Θα µπορούσα να ήµουν πιο συνεπής µε την άσκηση», οµολογεί.
21:00: Τα περισσότερα βράδια της εβδοµάδας υπάρχει κάποια επαγγελµατική ή κοινωνική υποχρέωση. «Το πιο καλοδεχούµενα, όµως, είναι τα βράδια που θα µείνουµε σπίτι. Θα δούµε µια σειρά, θα πιω ένα ποτό, θα τα πούµε µε την Εύα».
O KOΣMΟΣ ΜΟΥ ΣΕ ΛΕΞΕΙΣ...
ΕΝΑ ΒΙΒΛΙΟ ΠΟΥ ΜΕ ΑΓΓΙΞΕ: «Eίναι δύσκολο να ξεχωρίσω ένα. Προσπαθώ να διαβάζω συνέχεια. Μετά την εκ νέου ανάληψη των καθηκόντων µου στο ΥΠΟΙΚ είπα ότι πρέπει να διαβάζω πιο συστηµατικά. Από τον Φλεβάρη και µετά διαβάζω καθηµερινά, έστω και για λίγη ώρα και µέχρι σήµερα πρέπει να έχω διαβάσει 20 βιβλία. Μόλις τέλειωσα το βιβλίο του Bob Woodward για τη διακυβέρνηση Τραµπ και τώρα διαβάζω το εξαιρετικά ενδιαφέρον βιβλίο του Yuval Harari, “21 Lessons for the 21st Century”».
ΤΙ ΜΕ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΖΕΙ: «Θεωρώ ότι είµαι ψύχραιµος και, επίσης, πολύ συνειδητά προσπαθώ να λειτουργώ µε τη λογική».
ΤΙ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΖΕΙ ΤΗΝ ΕΥΑ: «Η Εύα εκπέµπει µια πολύ θετική και ευχάριστη αύρα, έχει αυτοπεποίθηση και πάντα εκδηλώνει ένα πολύ ειλικρινές ενδιαφέρον για τους άλλους».
ΜΟΥΣΙΚΗ: «Μπορώ να ακούσω τα πάντα, όµως, τελευταίως άρχισα να ακούω ροκ µουσική της εποχής µου. Περισσότερο ροκ µπαλάντες της δεκαετίας του ΄80-΄90. Πρόσφατα παρακολούθησα από την τηλεόραση τη συναυλία των Rolling Stones στην Αβάνα. Εξαιρετική!».
ΤΙ ΘΥΜΑΜΑΙ ΑΠΟ ΤΑ ΠΑΙ∆ΙΚΑ ΜΟΥ ΧΡΟΝΙΑ: «Να κυκλοφορώ µέχρι να σκοτεινιάσει στις αλάνες της Παλλουριώτισσας, κρατώντας µια σφεντόνα ή ένα αυτοσχέδιο ξύλινο όπλο και παρέα µε τους φίλους µου να πολεµάµε διάφορους φανταστικούς εχθρούς».
ΑΝ ∆ΕΝ ΖΟΥΣΑ ΣΤΗΝ ΚΥΠΡΟ: «Θεωρώ την Ελλάδα την πιο όµορφη χώρα του κόσµου και θα υπήρχαν αρκετές περιοχές, στις οποίες ευχαρίστως θα ζούσα. Από τις µεγάλες πόλεις ξεχωρίζω και αγαπώ πολύ την Ουάσιγκτον, την οποία επισκέπτοµαι µια-δύο φορές τον χρόνο».
ΤΟ ΜΟΤΟ ΜΟΥ: «Keep calm and carry on».